Jak pokonać uczucie bezsilności i lęków?

Ja już nie wiem co robić. Mam problem z którym zmagam się od wielu lat. Obecnie mam 22 lata, a problemy miałam już w wieku 13 lat, ale nie były tak złe aż do teraz. Od kilku lat czuję się bezsilna, odrzucana przez bliskich (jak miałam 13 lat to poza ocenami moimi to ja nikogo nie obchodziłam, dopiero zaczęli mi pomagać jak skończyłam 19 lat), ciągle mam atak złości, płaczu, furii do tego zaczęłam się samookaleczać albo zadawać sama sobie ból fizyczny. Z niczym sobie nie radzę, nie wielkie zakłopotanie wpędzają mnie w straszne doły. Ja już nie wiem co mam zrobić. Jedyna osoba, która mnie wspiera to mój chłopak, ale zdarza się, że i na nim wyładowuję swoje frustrację, on ma cierpliwość anielską, ale widzę, że go to rani, mnie zresztą też i boje się, że go stracę. W szkole nie mam pomocy, rówieśnicy znęcają się nade mną psychicznie. Tak naprawdę sama jestem ze swoimi problemami i nie wiem jak z nimi sobie radzić albo jak z nich wyjść :(
KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Dzień Dobry Pani,

Tak nie musi być!

Proszę już nie zwlekać, zechcieć pomóc samej sobie i sięgnąć po potrzebną Pani pomoc, do Poradni Zdrowia Psychicznego, celem podjęcia leczenia, przede wszystkim psychoterapeutycznego, do czego Panią mocno zachęcam.

Dla mnie jest Pani ważna i wspieram Panią mentalnie,
irena.mielnik.madej@gmail.com

0

W tej sytuacji konieczne jest podjęcie konsultacji psychologicznej i psychoterapii indywidualnej lub rodzinnej. Specjaliści pomogą Pani nie tylko poradzić sobie z agresja i autoagresją, spadkami nastroju, ale także zrozumieć ich głębsze przyczyny, a dalej przepracować je. Jest to najlepsza metoda poradzenia sobie z tego typu zburzeniami (które mogą być także zaburzeniami osobowości). Skorzystać z pomocy psychologa można w Poradniach Zdrowia Psychicznego, Niepublicznych Zakładach Opieki Zdrowotnej (tzw. NZOZach) mających kontrakt z NFZ lub w gabinetach prywatnych. Do psychologa, na psychoterapię (refundowaną, czyli bez dodatkowej opłaty) potrzebne będzie skierowanie wystawione albo przez lekarza rodzinnego albo przez lekarza psychiatrę. Do lekarza psychiatry nie potrzeba skierowania.
Zachęcam do działania, szczególnie, że zmiana i poprawa zarówno samooceny, nastroju jak i subiektywnej jakości życia jest możliwa, a im wcześniej rozpocznie się proces terapii i zmiany, tym szybciej oczekiwać można efektów.

0

Proponuję udać się na konsultację do psychiatry, nie psychologa. To specjalista- lekarz po dokładnym przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego będzie mógł postawić diagnozę i dobrać odpowiednie postępowanie. Oceni też nasilenie objawów i zdecyduje, jeśli będzie taka potrzeba, o zastosowaniu farmakoterapii, psychoterapii lub obu metod łącznie.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty