Dzień dobry!
Nie jest możliwe "zmuszenie" kogoś do miłości, ani zatrzymanie w małżeństwie na siłę. Jest za to jednak możliwe odkrycie, co takiego stało się między nami, że oddaliliśmy się od siebie, czy problemy, które pojawiły się na naszej drodze, są możliwe do przezwyciężenia wspólnie, czy też nie... a także, czy jest między Wami miłość, jak rozumiecie miłość, co jest między Wami dobrego, a czego brakuje. Biorąc ślub miała Pani 19 lat (być może mąż podobnie). To bardzo wcześnie, nie mieliście okazji poznać dorosłego życia będąc samemu, sprawdzić, "jak to jest". Całe dorosłe życie spędziliście już w małżeństwie, co może rodzić bunt, wątpliwości, pragnienie spróbowania "czegoś innego". Można jednak przejść przez ten naturalny etap nie nie tylko na drodze rozstania, rozwodu, odejścia z małżeństwa. Niemożność posiadania dzieci również jest dla wielu par trudnym kryzysem. Z pewnością warto omówić, jaką pomoc lekarską otrzymaliście, jaka jest diagnoza, jakie są Wasze możliwości leczenia (np. inseminacja, in vitro), czy chcecie tą drogą starać się o dziecko, czy rozważacie adopcję, czy moglibyście być szczęśliwą parą bez dziecka - i wiele innych pytań. Proszę rozważyć podjęcie terapii małżeńskiej.
Pozdrawiam!
