Onanizm i powtarzanie czynności u 2-latki

witammam dwuletnią córkę, u której zauważyłam ostatnio onanizm. Robi to cały czas, gdy jest sama w pokoju. Nigdzie indziej nie robi tego tylko w domu??? Jak jej pomóc??Poza tym od małego bardzo lubi układać karty, teście jej kupili kiedyś jak była malutka karty i do tej pory uwielbia je układać?? czy to może być autyzm. Bawi sie innymi zabawkami zgodnie z ich przeznaczeniem ale do kart ma słabość. Nie tylko do kart takich do gry ale też karteczek itp.. wysypuje je i układa od nowa

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Autyzm Pediatria Psychologia Dziecko Pedagogika

Mgr Marta Belka-Szmit Psycholog, Kraków

55 poziom zaufania

Onanizm może być przejściowym etapem - fascynacji własnym ciałem, poznawaniem go (często wiąże się to z rezygnacją z pieluch) lub rozładowywania napięcia (tak jak ssanie kciuka czy obgryzanie paznokci).
Powtarzalność natomiast to jedna z cech, kojarzonych z zaburzeniami autystycznymi. Małe zdrowe dzieci jednak również często lubią powtarzać wielokrotnie tę samą zabawę, oglądać tę samą bajkę itp. Trudno zatem na podstawie krótkiego opisu diagnozować.
Jeżeli zachowanie córki Panią niepokoi, proszę udać się do Poradni Psychologicznej na konsultację. Dłuższy wywiad i obserwacja dziecka pozwolą ocenić, czy jest czym się martwić.

http://www.krakowpsycholog.com.pl/

Mgr Małgorzata Nikonowicz Pedagog

44 poziom zaufania

Polecam terapię poznawczo-behawioralną.

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

80 poziom zaufania

Idąc za klasykiem psychologii i psychoanalizy - Zygmuntem Freudem - pani córka wykazuje naturalne zainteresowanie własnym ciałem i onanizm w tym momencie stanowi fazę w rozwoju psychoseksualnym. Nie ma się co tym denerwować. Jeżeli jednak te zachowania pojawiają się z większą częstotliwością np. po jakichś stresujących, lękowych (po prostu emocjonalnych) sytuacjach i stanowi jakieś rozładowanie pojawiającego się napięcia - warto by skonsultować się z psychologiem dziecięcym. Zatem proponuję obserwować córkę. Sprawdzić w jakich sytuacjach onanizm się pojawia , czy można stwierdzić jakikolwiek mechaznim tego zachowania i - w ostateczności - skonsultować się z psychologiem. Pozdrawiam.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Onanizm u 4-letniej dziewczynki – odpowiada Mgr Marta Pociecha
Czy onanizm w celu odreagowania stresu może prowadzić do uzależnienia? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Czy jestem uzależniony od onanizmu? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
W jaki sposób wyleczyć onanizm dziecięcy? – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski
Czy możliwy jest autyzm u 2-latki? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Zachowania 2-letniego dziecka – odpowiada Lek. Jacek Ławnicki
Nawyk układania książeczek i kredek u 2-latki a autyzm – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Powtarzanie nawyku z dzieciństwa – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Zaciskanie rączek i spinanie mięśni podczas ekscytacji u 2-latka – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
Zmiana zachowania u 6-latki – odpowiada Mgr Magdalena Brabec

artykuły

Autyzm u niemowlaka

Autyzm u niemowląt jest trudny do zdiagnozowania.

Cięcie się - przyczyny, zachowanie agresywne w depresji

Zaburzenia psychiczne są poważnymi chorobami. Wiel

Cechy autyzmu

Spektrum autyzmu jest szerokie. Objawy autyzmu moż

Onanizm wczesnodziecięcy u 2-latki

Moja 2 letnia córeczka jest wcześniakiem i ma onanizm wczesnodziecięcy i ma czerwone w kroczu i ją boli, a że z młodszą córeczką chodzę do ginek to zapytałam czy przyjmie tą 2 letnią gin stwierdził, że nie ma potrzeby, więc po raz kolejny poszłam do lek rodzinnego z robił badania moczu i kału wyniki są dobre. Przepisał maści i nic. Byłam u psych- nic nie pomoże i mam iść do gin, a gin nie chcę córki przyjąć, bo nie ma potrzeby, a córka narzeka, że ją kroczę boli i jest głębiej bardzo czerwone.

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Ginekologia Badanie ginekologiczne dzieci Psychologia

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Masturbacja dziecięca jest naturalnym etapem rozwoju i dotyczy wszystkich dzieci. Jeśli jednak masturbacja córki jest na tyle gwałtowna, intensywna lub częsta, że powoduje otarcia, podrażnienia okolic intymnych, warto zastanowić się przede wszystkim, co jest tego przyczyną. Czy dziecko jest szczególnie pobudliwe, płaczliwe? Smutne, zamknięte, wycofane? Kiedy, w jakich okolicznościach masturbuje się najczęściej? Proszę zgłosić się do psychologa seksuologa z założeniem, że jednorazowa porada nie przyniesie natychmiastowych wniosków, porad i rezultatów, ale konieczny będzie dłuższy kontakt, większa liczba spotkań i bliższe poznanie Pani córki oraz Waszej rodziny, abyście wspólnie z terapeutą mogli odkryć przyczyny trudności i znaleźć dla nich rozwiązanie.

Pozdrawiam!

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Zachęcam Panią do uważności i wnikliwości, bo być może przyczyną jest coś, co wykracza poza Pani ogląd...

Życzę Pani tylko dobrych wiadomości,
Irena Mielnik-Madej
aneris@op.pl

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak skończyć z onanizmem? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Dlaczego nie mogę skończyć z onanizmem? – odpowiada Mgr Katarzyna Sancho (Tułaza)
Jak pokonać potrzebę onanizmu? – odpowiada Mgr Katarzyna Sancho (Tułaza)
Czy 2-latka się onanizuje? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
O czym świadczą wyniki badań hormonalnych u 22-latki? – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska
Brak partnera u 31-latki – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Płaczliwość u 4,5-letniej dziewczynki – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
W jakim celu lekarz zleca wykonanie badania b-HCG u 7-latki? – odpowiada Mgr Barbara Duch
Jak walczyć z onanizmem? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Jakie są skutki onanizmu? – odpowiada Redakcja abcZdrowie

artykuły

Zosia bierze udział w badaniach klinicznych firmy Pfizer nad szczepionką przeciwko COVID

Zosia ma 6 lat. Jej mama zgłosiła ją oraz jej sios

Seks po pięćdziesiątce

Seks po pięćdziesiątce może być równie przyjemny,

Jedząc dużo ziemniaków, pomidorów i ogórków narażamy się na większe ryzyko choroby Alzheimera

Zgodnie z wynikami nowego badania, nie należy jeść

Lek. Beata Sterlińska-Tulimowska Ginekolog, Warszawa

umów wizytę

Lek. Agnieszka Harabin-Matysiak Ginekologia, Warszawa

umów wizytę

Lek. Marzena Stasiak-Kosarzycka Ginekolog, Lublin

umów wizytę

Dr n. med. Włodzimierz Kozicki Ginekologia, Lublin

umów wizytę

Powtarzanie czynności oraz stres

Moje życie jest stresujące. Od małego radziłam sobie z tym powtarzaniem czynności( podwójne dotykanie, żeby coś złego się nie wydarzyło)Doszło też kilkakrotne sprawdzanie wykonanych czynności. Sprawdzanie niemęczy mnie bardzo i umiem sobie poradzić, ale gorzej z pierwszym.Obecnie jestem szczęśliwa mimo wielu problemom.Udało mi się przekonać siebie, że przez powtarzanie czyności niebęde mieć pecha ale nadal gdy czegoś nie powtórze czuję lęk po prostu o nic.Jak samej sobie poradzić bez psychologa?

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Natrętne myśli Nerwica natręctw Lęk Stres Psychologia

Mgr Małgorzata Bukowska Psychologia, Lublin

60 poziom zaufania

Witam Panią,
Dlaczego chce Pani radzić sobie bez psychologa? Pomoc specjalistyczna ułatwia i przyśpiesza wyzdrowienie.
Na początek potrzebna jest rzetelna diagnoza, która jest możliwa jedynie podczas osobistego spotkania. Natręctwa mogą mieć złożone podłoże.
Nerwicę natręctw leczy się najczęściej przez psychoterapię i farmakoterapię.
Jednym z celów psychoterapii jest wypracowanie alternatywnych sposobów radzenia sobie lękiem czy niepokojem. Ważne jest powstrzymywanie się od czynności natrętnych. Terapia pomaga też odkrywać i zmieniać błędne schematy poznawcze, które podtrzymują objawy.
Warto pamiętać, że lęk narasta tylko do pewnego momentu, a potem opada niezależnie od tego czy coś z nim robimy czy nie. Oczywiście bywa to trudne do wytrzymania, dlatego warto mieć wsparcie w tym procesie. Czynności natrętne przynoszą chwilową ulgę, ale gdy się je wykonuje - utrwala się je, a przy kolejnych okazjach jest zwykle tak, że trzeba wykonywać więcej powtórzeń, jest większe poczucie przymusu. Sama może Pani pracować nad zastępowaniem czynności natrętnej inną - nienatrętną aktywnością, odwracaniem uwagi, zajmowaniem się czymś dla Pani ciekawym.
Pisząc na portalu, też korzysta Pani z pomocy psychologa, natomiast nie jest to terapia. Zachęcam więc do zgłoszenia się do psychoterapeuty i lekarza psychiatry. W pomocy osobom doświadczającym silnego lęku, niepokoju czy mającym trudności w radzeniu sobie ze stresem, są sprawdzone metody i nie trzeba błądzić samemu w poszukiwaniu tego co już jest odkryte i zbadane.
Serdecznie pozdrawiam,
Małgorzata Bukowska

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Udzielnie pomocy w sytuacji zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, na tyle głębokich i utrwalonych, przekracza niestety, możliwości kontaktu internetowego.
Właściwym kierunkiem jest konsultacja z lekarzem psychiatrą oraz z psychologiem psychoterapeutą (np. w Poradni Zdrowia Psychicznego) i podjęcie leczenia.

Pozdrawiam!

Dr Dominika Farley Psychologia, Kraków

39 poziom zaufania

Zgadzam się, że w Pani przypadku kontakt z profesjonalistą jest jak najbardziej zalecany. Jedną z najbardziej skutecznych metod w leczeniu zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego jest terapia poznawczo-behawioralna.
Tutaj może Pani poszukać licencjonowanych terapeutów w Pani okolicy: http://www.pttpb.pl/licencjonowani-terapeuci
Możliwe, że pracują też w Pani okolicy terapeuci, którzy dopiero są w trakcie zdobywania certyfikatu. Ewentualnie może Pani pomyśleć o skorzystaniu z terapii przez internet (np. za pomocą Skype'a).
Jeśli nie jest Pani zdecydowana lub trudno Pani kogoś takiego znaleźć, polecam książkę (co jednak nie zastąpi terapii): http://www.empik.com/zaburzenia-obsesyjno-kompulsyjne-brynska-anita,3086475,ksiazka-p

Pozdrawiam serdecznie,
Dominika Farley