Osamotnienie po rozstaniu

Od dwóch lat jestem praktycznie sam, związek się rozpadł i od tamtej pory marazm rzeczywistośći. Oczywiście spotkałem na swojej drodze dziewczyny, ale to kontakty były na tyle rozczarowujące że zadaje sobie pytanie czy warto?. Jakiś czas odczuwam chroniczny lęk że tak już będzie, moja nieśmiałość nie pozwala mi na poznanie kogoś niestety, próbowałem z tym walczyć ale bez skutku. Boję się że będe sam do końca, czuję wielkie osamotnienie, jak można to zmienić, zaakceptować sytuację?

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Psychologia

mgr Jakub Pyka Psychologia, Łódź

60 poziom zaufania

Skoro nie zawsze tak było, to z pewnością można to zmienić i może pan mieć dobry satysfakcjonujący związek. Kluczowymi obszarami leżącymi na drodze do realizacji tego celu wydają się być nieśmiałość, lęk i poczucie osamotnienia, nad którymi warto by chyba popracować psychoterapeutycznie skoro trwa to już tyle czasu.
Taką terapię może pan odbyć właściwie w dowolnym nurcie psychoterapeutycznym w trybie indywidualnym lub w terapii grupowej.
Pozdrawiam
Jakub Pyka

Mgr Izabela Makowska-Trzeciak Psycholog, Olsztyn

45 poziom zaufania

Witam,
myślę, że w Pana sytuacji warto byłoby udać się na konsultację psychoterapeutyczną. Z Pana opisu wynika, że związek sprzed dwóch lat był znaczący. Podejmował Pan również próby nawiązywania nowych relacji, ale zdaje się, że lęk przed samotnością przesłania wszystko. Podczas psychoterapii może Pan znaleźć pierwotne źródło tego lęku, co powinno pomóc potem w stworzeniu nowego związku.
Pozdrawiam
Izabela Makowska-Trzeciak

Mgr Agata Dusza Psycholog, Opole

40 poziom zaufania

Rozstanie zawsze jest trudne i bolesne, zarówno dla tej osoby, która odchodzi i dla tej, która zostaje porzucona. Niemniej ważne są okoliczności rozstania. Czy był ktoś trzeci, czy nieustanne kłótnie i brak zrozumienia doprowadził do rozstania, czy też uczucia się wypaliły i nie było już sensu tego ciągnąć. Rozpoznanie przyczyny jest ważne w celu określenia adekwatności przeżywania i tym samym głębszego zrozumienia samego siebie. Każdy z nas w specyficzny dla siebie sposób reaguje na rozstanie i ważne jest aby rozeznać czy smutek, który Pan przeżywa jest adekwatny do trudnej sytuacji, czy też przekracza Pana możliwości adaptacyjne. W takiej sytuacji potrzebna jest pomoc specjalisty np. psychoterapeuty aby poradzić sobie z tym problemem, znaleźć jego głębszy sens, po to by to co się stało stanowiło trudną ale jednak lekcję, a nie stanowiło traumę, po której nie będzie można się podnieść.
Pozdrawiam
Agata Dusza

Mgr Magdalena Hanna Nagrodzka Psychologia, Warszawa

65 poziom zaufania

Wszystko, co jest źle w Pana życiu wynika z Pana sposobu myślenia. Pana sposób myślenia został uporządkowany przez Pana podświadomość. Pana podświadomość rządzi tym co Pan myśli, jak się czuje i co Pan robi. Ale może Pan przejąć odpowiedzialność za swoje życie, może Pan nauczyć swoją podświadomość nowych sposobów myślenia. Pytanie czy jest Pan na to gotowy? Jeśli tak, udowodni to Pan, znajdując dla siebie dobrego psychologa w Pana miejscu zamieszkania i podejmie psychoterapię. A po jej zakończeniu z całą pewnością problem z jakim się Pan obecnie zmaga ustąpi.

Życzę powodzenia!
Magdalena Nagrodzka
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA
www.nagrodzkacoaching.pl

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Rozstanie i myśli o byłym – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Jak poradzić sobie po trudnym rozstaniu? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak poradzić sobie z samotnością po rozstaniu? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jaka terapia pomoże mi po rozstaniu? – odpowiada Dr n. med. Bohdan Tadeusz Woronowicz
Myśli samobójcze po rozstaniu z dziewczyną – odpowiada Paulina Witek
Brak wiary w siebie i rozstanie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Myśli samobójcze po rozstaniu u 18-latki – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Rozstanie i kontakty z byłym chłopakiem – odpowiada Mgr Anna Mochnaczewska
Depresja po rozstaniu z dziewczyną – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Pogorszenie nastroju po rozstaniu – odpowiada Mgr Adam Horak

artykuły

Nurty psychoterapeutyczne

Psychoterapię uznaje się za specjalistyczną metodę

Autopsychoterapia

Autopsychoterapia albo inaczej metoda autopsychote

Psychoterapia - czym jest, kto jej potrzebuje, rodzaje psychoterapii

Psychoterapia to stosowanie metod psychologicznych

Uczucie osamotnienia, izolacji

Od 6 miesięcy czuję się osamotniona i pozostawiona sama sobie . Izoluję się od bliskich , rodziny i całego społeczeństwa . Wiele razy próbowałam się targnąć na swoje życie i tylko raz prawie mi się udało gdyby nie przypadkowa osoba która mnie znalazła . Chodzę do psychologa ponieważ stwierdzono u mnie depresje , ale odnoszę wrażenie że te spotkania zamiast polepszać mój stan zdrowia psychicznego , to jeszcze bardziej go pogarszają . W jaki sposób można mi pomóc ?

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Depresja Zaburzenia nastroju Psychologia

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Pogorszenie stanu w trakcie psychoterapii jest częstym i normalnym zjawiskiem.
Najlepiej jak porozmawia Pani o swoich wątpliwościach ze swoim psychologiem.

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Obok stałego kontaktu z psychologiem, psychoterapii, istotna w leczeniu depresji jest także opieka psychiatryczna i przyjmowanie leków. Istnieje także możliwość stałej obserwacji szpitalnej, pobytu na oddziale dziennym szpitala albo udziału w grupie wsparcia, terapii grupowej, terapii zajęciowej.

Pozdrawiam!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Chwiejność emocjonalna, agresja, osamotnienie i stany depresyjne – odpowiada Mgr Marek Lisowski
Depresja od 9-10. lat u żony – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Depresja a terapia grupowa na oddziale dziennym – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Uczucie osamotnienia u 21-latki – odpowiada Mgr Bogumiła Konieczna
W jaki sposób leczy się schizofrenię i nerwicę natręctw? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Terapia po zdradzie męża – odpowiada Mgr Justyna Szczygłowska
Niska samoocena i brak poczucia własnej wartości – odpowiada Mgr Ewelina Kazieczko
Zdiagnozowane zaburzenia maniakalno-depresyjne oraz zaburzenia osobowościowe nieprawidłowe – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska
W jaki sposób mogę złagodzić stres towarzyszący pierwszej pierwszemu spotkaniu z grupą? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Czy lepiej udać się na indywidualną psychoterapię czy rozważyć pobyt w szpitalu? – odpowiada Redakcja abcZdrowie

artykuły

Hospitalizacja w depresji

Depresja przybiera różne oblicza u chorych. Dotycz

Autofobia - co to jest, główne objawy, leczenie

Autofobia to jeden z rodzajów fobii specyficznej.

Depresja u osób starszych - objawy, przyczyny i leczenie

Depresja u osób starszych, czyli zaburzenie życia

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

umów wizytę

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

umów wizytę

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

umów wizytę

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

umów wizytę

Jak wyjść z osamotnienia?

Zawsze chcialam byc dla kogos wazna ...niestety nigdy nie bylam. Wszelkie przyjaznie , sympatie , milosci i wiezi rodzinne ..uff zerwalam je prawie wszystkie, dostrzegajac jak malo znacze i jak bardzo niewidzialna bylam/jestem . Moja wlasna rodzina uwazala mnie zawsze za ''nienormalna '' bo uciekalam w swiat ksiazek i unikalam wszelkich interakcji zeby nie byc zraniona .Boje sie ze zagalopowalam za daleko i zaczynam odczuwac ogromna samotnosc . Jak wyjsc z tego oblednego kola?

KOBIETA, 36 LAT ponad rok temu

Lęk Depresja Zaburzenia lękowe Uczucie samotności Psychologia

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Proszę znaleźć w swojej okolicy psychoterapeutę i udać się na konsultację, gdzie terapeuta może zaproponować podjęcie leczenia bądź skieruje Panią do innego specjalisty.
Pomoc może Pani uzyskać w ramach NFZ (np.: Poradnia Zdrowia Psychicznego) lub prywatnie.

Mgr Dorota Babrzymąka Psycholog, Warszawa

51 poziom zaufania

Witam. Oczywiście zawsze, na każdym etapie życia może się zdarzyć, że spotka Pani na swojej drodze mężczyznę z którym postanowi Pani spędzić resztę życia. Niezależnie jednak od tego warto poświęcić więcej uwagi swoim kontaktom z rodziną. Warto też zadbać o swoje relacje z przyjaciółmi, znaleźć grupę osób wśród których będzie Pani mogła realizować swoje zainteresowania, czy pasje.Wtedy nie będzie się Pani czuła samotna nawet jeśli będzie Pani sama. Myślę, że dobrze by było gdyby mogła Pani skorzystać z psychoterapii, która może Pani pomóc w innym spojrzeniu na siebie,znalezieniu rzeczywistych wartości, które są w Pani i które mogą stać się podstawą do budowania obrazu siebie.