Podejrzenie anoreksji a obsesyjne myśli o wadzę i wstręt do jedzenia

Witam serdecznie!
W oparciu o Twoją wagę (54 kg) i wzrost (173 cm) Twój wskaźnik masy ciała BMI (ang. Body Mass Index) wskazuje na niedowagę. Przez Internet nie da się postawić diagnozy, niemniej jednak to, o czym piszesz, jest niepokojące. Jesteś zbyt szczupła, ograniczasz ilość spożywanych posiłków, ćwiczysz, pragniesz schudnąć, odczuwasz wstręt do jedzenia, byłaś kilkakrotnie w szpitalu z powodu omdleń i problemów gastrycznych, głodzisz się, a potem jesz w sposób kompulsywny – to wszystko wskazuje na zaburzenia odżywania. Nie wiem, czy akurat jest to anoreksja, ale powinnaś o swoich problemach porozmawiać z rodzicami, by razem z nimi zastanowić się, gdzie szukać pomocy psychologicznej. Podstawowe objawy anoreksji, to: silny lęk przed przybraniem na wadze i otyłością, mimo stwierdzonej, utrzymującej się niedowagi, odmowa utrzymania właściwej wagi dla danego wieku oraz wzrostu, zaburzenia percepcji swojego ciała i brak miesiączki u kobiet miesiączkujących. Nie pozwól, by anoreksja zniszczyła Ci życie. Pamiętaj, że jest to choroba nie tylko ciała, ale też i duszy, dlatego wymaga kompleksowego leczenia.
Pozdrawiam i życzę powodzenia!

witaj,
Cieszę się, że napisałaś, że chcesz sobie pomóc. Z tego co piszesz to masz zaburzenia odżywiania, które warto by było skonsultować.
Anoreksja to bardzo poważną chorobą, niestety często też kończącą się śmiercią. Zmiany w funkcjonowaniu dotyczą: zmian nawyków żywieniowych (diety pomimo szczupłej sylwetki, liczenie kalorii, koncentracja na jedzeniu), zmian w obrazie własnego ciała (duży spadek masy ciała, ciągłe krytykowanie swojego wyglądu, koncentracja na wyglądzie). Z tego co piszesz to w/w zmiany występują u Ciebie.
Zaburzenie odżywiania są trudne w leczeniu i nie da się tego zrobić "domowymi sposobami", samemu. Bardzo często, przy dużej utracie masy ciała, konieczne jest leczenie w szpitalu. Głównymi celami leczenia anoreksji są:
- przywrócenie normalnej masy ciała, a także leczenie ewentualnych fizycznych następstw długotrwałego niedożywienia- leczenie pod okiem lekarza rodzinnego, leczenie szpitalne;
- leczenie problemów psychicznych związanych z zaburzonym jedzeniem- leczenie pod okiem psychiatry, psychologa, psychoterapeuty;
- wyeliminowanie zachowań i myśli, które towarzyszyły zaburzonemu jedzeniu, głównie celem zapobiegnięcia nawrotowi choroby- psychoterapia
Powinnaś powiedzieć o problemie najbliższym osobom, bo w walce z tą chorobą potrzebujesz dużego wsparcia rodziny, przyjaciół. Warto udać się do lekarza pediatry lub rodzinnego ale również do psychiatry, bo ta choroba ma często podłoże psychiczne.
pozdrawiam serdecznie i życzę zdrowia, a w razie dalszych pytań proszę pisać