Podejrzenie fobii bliskości u mężczyzny

Dzień dobry
To o czym pani pisze to prawdopodobnie lęk przed bliskością spowodowany trudnymi doświadczeniami z przeszłości. Najważniejsze jest, że zarówno pani, jak i osoba, o której pani pisze, poszukujecie pomocy i sposobu złagodzenia tego problemu.
Bliższa relacja jest tu jak najbardziej możliwa, jednak pani przyjaciel powinien skontaktować się z psychologiem lub psychoterapeutą i rozpocząć terapię indywidualną w celu głębszego zidentyfikowania problemu i jego przyczyn, a także przepracowania trudnych doświadczeń, jeżeli to one do niego doprowadziły. Nie wiem z jakich warsztatów pan korzysta, jednak wskazana byłaby tu najpierw terapia indywidualna. Są to regularne cotygodniowe spotkania z psychoterapeutą, podczas których będzie możliwość pracy nad tym problemem, a w efekcie zminimalizowanie go lub zupełne wyeliminowanie. Bardzo zachęcam do skorzystania z tego typu pomocy, ponieważ w wielu przypadkach jest bardzo skuteczna. Warto w tym celu poszukać dobrego, sprawdzonego terapeutę, żeby uzyskać jak najszybsze efekty.
Jeżeli chodzi o pomoc z pani strony to warto aby na razie nie naciskać na większą bliskość niż ta, którą przyjaciel na ten moment może zaoferować. Jednak proszę też w tym wszystkim pamiętać o sobie i o swoich potrzebach. Pani może oczywiście zachęcać przyjaciela do poszukania specjalistycznej pomocy, ale to jednak on sam powinien chcieć rozwiązać swój problem i poszukać pomocy w jego rozwiązaniu.
Pozdrawiam serdecznie.

Opisane przez Panią zachowania partnera mogą mieć różne i złożone przyczyny. Silny lęk przed bliskością może pojawiać się u osób mających problemy osobowościowe, często także zaburzenia psychotyczne. Na podstawie ogólnych informacji nie sposób jednak postawić diagnozy. Nie można także wykluczyć reakcji urazowych, albo (tak jak Pani to określiła) fobii. Wskazana jest zatem specjalistyczna pomoc w formie psychoterapii. Warsztaty czy treningi nie są metodami leczenia problemów natury psychicznej.
Zachęcam do otwartych rozmów z partnerem na temat tego, co Pani przeżywa (można opowiedzieć o tym co Panią niepokoi, że chciałaby Pani mu pomóc). Proszę jednak pamiętać, że nie może Pani zastąpić nikomu terapeuty, musi Pani myśleć także o swoich potrzebach.
Pozdrawiam serdecznie,

M.Żak