Diagnozowanie autyzmu
Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu? Obejrzyj film i dowiedz się, jak można do zdiagnozować.
Witam. Dlaczego się Pani obwinia? Każda zmiana którą wprowadzamy w nasze życie niesie ze sobą stres, konsekwencje pozytywne, czasem negatywne. Pani podjęła postanowienie zmiany obecnego życia tak aby było lepsze. Podziwiam Panią za ten krok bo myślę, że było to niełatwa decyzja w Pani sytuacji. Świetnie że podjęła Pani terapię, zapisała na nią dzieci. Początki są trudne, szczególnie kiedy sami musimy pokonywać trudności, ale to dobry krok w kierunku poprawy życia. Proszę się nie zniechęcać, kontynuować terapię, starać się tak zorganizować życie domowe, żeby utrzymać pracę. Proszę się zastanowić czy jest ktoś taki w gronie rodziny czy znajomych kto mógłby pomóc Pani w opiece nad dziećmi. Życzę powodzenia i dużo sił. Pozdrawiam
Dzień dobry,
Nie za bardzo rozumiem, dlaczego określa Pani swoje DOKONANIA mianem błędu.
Pani chęć zmiany/działania nie oznacza, że partner będzie chciał Pani w tym towarzyszyć.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak leczyć taki brak chęci do życia? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Podjęcie decyzji o życiu w pojedynkę – odpowiada Mgr Malwina Huńczak
- Trudności z ułożeniem sobie życia po rozwodzie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Co zrobić, gdy nie widzę sensu w swoim życiu? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Brak instynktu macierzyńskiego u 25-latki – odpowiada Mgr Marta Pociecha
- Jak namówić na terapię kogoś, kto nie uważa takich metod za słuszne? – odpowiada Mgr Justyna Szukalska
- Trudności z porozumieniem w związku – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- I po co tu żyć? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Relacja z partnerem i pragnienie stabilizacji w życiu – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
- Dwunastolatek przejawiający zachowania charakterystyczne dla nadpobudliwości psychoruchowej – odpowiada Mgr Marta Pociecha