Problemy po śmierci rodziców

Mam 15 lat, mieszkam w Gdańsku i kończę 2. klasę gimnazjum. W 2002 roku zmarł mój tata. Nie wiadomo, co było przyczyną jego śmierci. Nie mieszkał z Nami. W 2003 roku zmarła moja mama. Miała raka. Mieszkam z siostrą, jej mężem i babcią.

Moja siostra zajęła się mną od razu po śmierci mamy. Na początku może jeszcze tego nie rozumiałam, miałam niecałe 8 lat. Od 2 miesięcy jest ze mną coś nie tak. Nic mi nie wychodzi, zaniedbałam moją pasję, jaką jest jeździectwo, zaczełam bardzo dużo myśleć o mamie, przestałam się dobrze uczyć. Nawet gdy na lekcji jest poruszany temat rodziny ja od razu wychodzę z sali ze łzami w oczach. Nie mogę znaleźć przyjaciół. Niby są, ale nie tacy, jakich by się chciało. Nikt z nich nie wie, jak to jest, wychowywać się bez rodziców, bo oni tylko mówią, co ich mama zrobiła, a co tata. Nie cierpię tych tematów. Potrafię płakać przez cały dzień i nikt nie wie dlaczego.

Kocham moją siostrę, ale ona od niedawna buduję swoją nową rodzinę. Jej mąż mi trochę dokucza, zawsze dogryzie jakimś tekstem. Ja na to zawsze odpowiadam i  kończy się kłótnią między mną, a siotrą. Gdy tylko jestem sama i pomyślę o mamie, to wpadam w płacz i nie mogę przestać. Zaczęłam myśleć o samobójstwie. Co mam robić?

KOBIETA, 15 LAT ponad rok temu

Mężczyzna jako ofiara gwałtu

Witam!

Utrata rodziców, nie ważne w jakim wieku, jest bardzo traumatycznym wydarzeniem. Silne emocje związane ze wspomnieniami są normalną reakcją. Jesteś teraz w trudnym wieku, kiedy rodzice są bardzo potrzebni. Czas dojrzewania jest czasem dużych zmian zarówno w organizmie, jak i psychice. Zachodzące wtedy procesy mogą dodatkowo wpływać na pogorszenie samopoczucia i przywoływać wiele wspomnień.

Powinnaś podzielić się swoimi uczuciami ze swoją siostrą i jej mężem. Teraz to oni są Twoją rodziną i powinni Cię wspierać w tych chwilach. Również z rówieśnikami możesz porozmawiać, jak jest Ci ciężko, kiedy mówią o swoich rodzinach. Nazwanie emocji i podzielenie się nimi,  może pomóc Ci w zapanowaniu nad nimi.

Dobrze byłoby się skonsultować z psychologiem. Pojawiające się myśli samobójcze mogą się nasilać i zaburzać normalne funkcjonowanie. Praca z psychologiem pozwoli na popracowanie nad emocjami, rozwiązanie zalegających problemów i zmniejszenie napięcia. Zrozumienie i przepracowanie tego, co stało się już kilka lat temu, poprawi nastrój i samopoczucie.

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty