Charakterystyka bólu depresyjnego
Dr Dariusz Wasilewski opowiada o bólu odczuwanym podczas depresji. Jeśli chcesz wiedzieć więcej o depresji, zapoznaj się z wypowiedzią naszego eksperta.
Tego typu reakcje pierwszego dziecka nie są czymś nadzwyczajnym. Jednakże należy się zastanowić jakie konkretne zmiany zaszły w Państwa domu przy pojawieniu się Bartosza i w jaki sposób mogła je odebrać Majka. Czy ma ona zapewnioną podobną ilość uwagi obojga rodziców jak wcześniej? Czy wprowadzili ją Państwo w sytuację "posiadania braciszka" (np. zabawa lalkami, dzięki której dziecko wchodzi w nową dla niego rolę, poznaje nową sytuację w bezpieczny dla niego sposób - podczas zabawy). W obecnej sytuacji prawdopodobnym jest, że Maja poczuła pewne zagrożenie ze strony brata (zagrożenie symboliczne, tj. zabranie uwagi rodziców, zabranie ich czasu itd). Wydaje się zasadnym zasięgnięcie porady psychologa dziecięcego, który dogłębnie zbada źródła zachowania Państwa córki i da Państwu porady dostosowane do tej konkretnej sytuacji. Powodzenia!
Zmiana w życiu dziecka, gdy pojawia się rodzeństwo, jest ogromna. Warto pamiętać, że targają nim różne- często skrajne- emocje, z którymi nie radzi sobie jeszcze tak dobrze, jak dorosły i których bardzo często nie kontroluje. Szczególnie jest to lęk przed odrzuceniem, utratą miłości i akceptacji. W tym kontekście reakcje córeczki mogą mieścić się w normie. Warto dużo z nią rozmawiać, tłumaczyć różne aspekty rodzinnego życia i zmian, jakie zaszły, zapewniać o ciągłej miłości i akceptacji, interpretować jej uczucia (gdy zachowuje się w sposób nieadekwatny), znaleźć czas, który mogłaby mieć tylko z Panią (bez rodzeństwa). Z czasem sytuacja powinna się ustabilizować.
Choć warto także pamiętać, ze dzieci czasem w takich sytuacjach uwsteczniają niektóre swoje zachowania, właśnie w celu zwrócenia na siebie uwagi, zyskania podobnych do młodszego rodzeństwa przywilejów czy uczenia sie od niego skutecznych zachowań (np. jak mały braciszek płacze i mama przychodzi, to starsze też próbuje). Warto pamiętać, że podobne zachowania nie wynikają z intencjonalnej chęci zrobienia na złość, ale raczej z lęku, potrzeby bliskości i akceptacji.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Agresja i zazdrość po urodzeniu się młodszego dziecka – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak przyzwyczaić dziecko do niemowlęcia? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Problemy z zachowaniem u 3-letniego dziecka – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
- Dziecko wymusza wszystko płaczem - jak reagować? – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
- Dlaczego dziecko dostaje nagle niechęci do chodzenia do przedszkola? – odpowiada Dariusz Pysz-Waberski
- Zachowanie 14-miesięcznej córki – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
- Jak reagować na zachowanie trzylatka? – odpowiada mgr Anna Demarczyk
- Pyskowanie 5-letniego syna – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Czy to zachowanie to wyraz buntu dziecka? – odpowiada Lek. Konstanty Dąbski
- Problemy z dziećmi - czy to nerwica? – odpowiada Magdalena Pikulska