Nadal warto rozmawiać ze starszym synkiem, okazywać mu akceptację i czułość. Czasem dzieci obawiają się czegoś (np odrzucenia) po narodzinach rodzeństwa lub przeżywają inne emocje, z którymi nie potrafią sobie poradzić, a w tym wieku jeszcze nie potrafią także powiedzieć. Dla niego sytuacja tez jest nowa i trudna, potrzeba pewnego czasu, by zaadaptował się do zmian w funkcjonowaniu domu. Powoli dojdziecie Państwo do tego, co może być przyczyną zachowania synka, a i Maluszek powoli będzie oswajał się z obecnością nowego domownika (szczególnie jeśli doświadczy, że nie jest on zagrażający i że "nie zabrał" Państwa uwagi i miłości). Aby mu to ułatwić, warto dużo mówić, co dzieje się w domu, czemu Maluszek płacze, informować, że nie jest to groźne i co za chwilkę będzie się działo (np zaraz go nakarmię i przestanie płakać). Warto także zaproponować dziecku jakąś ciekawą aktywność w obecności brata, by zachęcić go lub oswoić ze wspólnym przebywaniem. Ważne jednak, by nie zmuszać go do "zachwycania się" braciszkiem czy do oglądania go. Zakładam, że poza tym nie ma żadnych innych niepokojących objawów, a starszy syn rozwija się dobrze, zgodnie z normami dla wieku. Gdyby sytuacja przedłużała się lub nasilała- można skorzystać z pomocy psychologa dziecięcego.
Dzień Dobry Pani,
Dziękuję Pani za kontakt :)
Zacznę od tego, że..., opisana przez Panią sytuacja jest dość częsta i przysparza Rodzicom sporo wyzwań.
Zaprezentowane przez Panią zachowanie Pani Synka, wskazuje na odpowiedź na sytuację, która jest dla Niego nowa, której nie rozumie i interpretuje po swojemu..
Starsze Dzieci w momencie przyjścia na świat młodszego Rodzeństwa, mogą manifestować potrzebę uwagi w sposób taki, jak zasygnalizowała Pani w poście.
Zarówno Rodzice jak Bliscy, powinni zwrócić uwagę na to, ile czasu, uwagi i troski poświęcają starszemu Dziecku.
Zazwyczaj bywa tak, że starszym Dzieciom (niestety!) poświęca się mniej uwagi/zainteresowania, a całość skupia się na młodszym Dziecku.
Wówczas starsze zaczyna zachowywać się w podobny sposób do młodszego Rodzeństwa (płacz)
Myśli, że wtedy ktoś się Nim zainteresuje i poświęci Mu więcej czasu
(co tak się dzieje :))
Reasumując, jest potrzeba, by Bliscy mieli czas tylko dla Dziecka.
Mam nadzieję, że opisane wskazówki, będą pomocne Pani w rozwiązaniu problemu.
Myślę o wizycie kontrolnej, u Pediatry prowadzącego Dziecko oraz Psychologa dziecięcego.
W kontakcie bezpośrednim (ad hoc) będzie możliwość uzyskania profesjonalnej opinii/porady.
Serdeczności i radości Pani oraz Pani Synkom życzę!
irena.mielnik.madej@gmail.com tel. 502 749 605
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Brak akceptacji rodzeństwa przez 5-latka – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
- Jak postąpić, aby 15-miesięczne dziecko zaakceptowało braciszka? – odpowiada Mgr Krystyna Kozłowska
- Reagowanie 6-latki płaczem po urodzeniu drugiego dziecka – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Mój syn nie akceptuje swojego brata – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Agresja i zazdrość po urodzeniu się młodszego dziecka – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Co zmieni dla 3-letniego dziecka z aparatem słuchowym urodzenie młodszego rodzeństwa? – odpowiada
- Problemy z zachowaniem u 3-letniego dziecka – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
- Z czego wynika zaburzenie snu u synka? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Jak nauczyć dziecko tolerancji wobec młodszego rodzeństwa? – odpowiada Mgr Katarzyna Kapral
- Jaka jest najlepsza różnica wieku pomiędzy dziećmi? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz