Dzień dobry.
Wyrażanie uczuć nie jest nienormalne, jednak opisany przez Panią przypadek może wskazywać, że wspomniany "32 latek" nie odseparował się skutecznie od swoich rodziców. Warto byłoby namówić partnera na konsultację psychologiczną.
Pozdrawiam.
Dzień dobry!
Trudno trafnie ocenić dwa wyrwane z kontekstu przykłady sytuacji - ryzyko nadinterpretacji.
Warto przeanalizować zarówno temat relacji partnera z rodzicami, jak i relacji między Państwem. Jest to możliwe np. podczas osobistej konsultacji z psychoterapeutą.
Być może są także możliwe rozmowy z partnerem na ten temat?
Pozdrawiam!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Problemy partnera w relacjach z rodzicami – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
- Problemy w relacjach z partnerem po zapoznaniu rodziców – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
- Silne relacje partnera z jego matką – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Jak wytłumaczyć rodzicom, że do tej pory nie spotkałam wymarzonego partnera? – odpowiada Mgr Agata Hensoldt-Jankowska
- Wtrącanie się rodziców a relacje z partnerem – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
- Nerwowość i agresja w stosunku do partnera – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Jak rozumieć zachowanie 2,5-letniej córki podczas rozwodu rodziców? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Zmiana chłopaka i problemy w relacjach z rodzicami – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Relacje z siostrą i rodzicami – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Problem z komunikacją z rodzicami – odpowiada mgr Adam Zajączkowski
artykuły
Kasia żyje z FAS. "Nie mam żalu do mamy. Jestem jej wdzięczna, że mnie urodziła"
39-letnia Katarzyna Liszcz z Torunia została adopt
„Czy coś jest ze mną nie tak?" - zaburzenia osobowości
„Nie mogę ułożyć sobie życia", „Ciągle wchodzę w t
Opór w psychoterapii - charakterystyka, przykłady, przyczyny obiekcji, praca w pacjentem
Opór w psychoterapii może mieć różne oblicza. Świa