Jak wytłumaczyć rodzicom, że do tej pory nie spotkałam wymarzonego partnera?

Siedzę w domu ale teraz choruje na nogi i nie mogę dużo chodzić.Chciałabym coś zacząc robić aby zarabiac jakies pieniązki bo mam maly zasilek chorobowy który wystarcza tylko prywatne wizyty lekarskie jestem singielką.Rodzice z tego powodu nie daja mi żyć. Ja bardzo bym chciala się usamodzielnić ale dopóki ni wyzdrowieje to nie jest mozliwe.Czy ktoś z Panstwa wie jak moglabym sobie pomóc tłumaczenie im mojej sytuacji nie mam sensu,brak zrozumienia.Co robic dalej ja bardzo cierpie ztegopowodu.

KOBIETA, 37 LAT ponad rok temu

Terapia rodzinna Uczucie samotności Psychologia

Mgr Agata Hensoldt-Jankowska Psycholog, Wrocław

52 poziom zaufania

Mam poczucie, że pytania Pani rodziców dotyczące Pani związku i braku partnera są wyrazem relacji między Panią a nimi. Z jakiegoś powodu rodzice nie uznają granicy, jaką im Pani stawia. Sądzę, że warto przyjrzeć się dlaczego tak się dzieje - czy zbyt słabo i niewyraźne mówi Pani o swoich oczekiwaniach, czy jest Pani tak . związana z rodzicami, że z jakiegoś powodu oni nie respektują tego, co Pani mówi, pozwalają łamać sobie tę granicę. Zachęcam do zastanowienia się w szerszym kontekście (wykraczającym poza tą jedną kwestię) nad Pani relacjami z rodzicami. Warto rozważyć także możliwość skorzystania z pomocy psychologa/ psychoterapeuty w analizowaniu i rozumieniu tego, co się dzieje między Panią a rodzicami.

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Warto zacząć od szczerej rozmowy, w której opowiedziałaby Pani rodzicom, jak się czuje, gdy naciskają, czego Pani potrzebuje i oczekuje w relacji z nimi. A także wysłuchała ich, gdyż jest prawdopodobne, że ich działania (choć nietrafione) wynikają z miłości i troski o Panią. Dodatkowo zachęcam do konsultacji z psychologiem i podjęcia psychoterapii, która pomogłaby Pani usamodzielnić się, umocnić poczucie własnej wartości, sprawstwa, pewności siebie, a tym samym lepiej radzić sobie w relacjach i czuć większa satysfakcje z życia.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak się usamodzielnić od rodziców będąc na rencie? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Wtrącanie się rodziców a relacje z partnerem – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
Jak przekonać rodziców w tej sytuacji? – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Czy takie relacje między dziadkami, a rodzicami są normalne? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Brak akceptacji partnera ze strony rodziców – odpowiada Mgr Paweł Rosiński
Utrzymywanie finansowe dorosłej córki – odpowiada Mgr Małgorzata Bukowska
Dlaczego odsuwam się od partnera? – odpowiada Mgr Grzegorz Pożyczka
Problem z komunikacją z rodzicami – odpowiada mgr Adam Zajączkowski
Brak wsparcia od partnera i niska samoocena – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Co zrobić, aby rodzice partnera zaakceptowali nasz związek? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej

artykuły

Piramida potrzeb Maslowa - jaka jest hierarchia potrzeb człowieka?

Każdy człowiek ma jakieś potrzeby. I okazuje się,

Nowoczesny model seksualności Polek

Wywiad z Marią Rotkiel, psycholog W wielu spraw

Ciało w psychoterapii ma znaczenie

Pacjenci często przychodzą do gabinetu psychoterap

Jak wytłumaczyć rodzicom, że jestem weganką?

Jestem studentką, weganką, obecnie na garnuszku rodziców (wakacje). Już gdy byłam wegetarianką rodzice nie zaakceptowali mojego wyboru, nie skutkowały żadne argumenty. Teraz, gdy jestem weganką potrzebuję większej ilości warzyw ale przede wszystkim znacznie wiecej owoców niż wcześniej. Słyszę, że wydziwiam, że nie kupią mi więcej bananów bo trzeba mięso kupić. Moja dieta jest zbilansowana, biorę suplement B12, wyniki krwi są lepsze. Nie wiem już jak powinnam do nich podejść.

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Badanie krwi Terapia rodzinna Dietetyka Psychologia Suplementy diety Wegetarianizm i weganizm Owoce Warzywa Mięso Dieta

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Za własne wybory często w życiu trzeba brać odpowiedzialność. Być może dla rodziców to trudne przebudować cały rodzinny budżet i jadłospis pod kątem Pani upodobań jedzeniowych? I- o ile jak najbardziej jest zrozumiałe- ma Pani prawo decydować o swojej diecie, to jednak nie może ona przekraczać granic innych ludzi. Warto porozmawiać z rodzicami w kontekście jasnego ustalenia co jest możliwe i akceptowalne, a co nie. Zarówno dla Pani, jak i dla nich. Ważne, żeby obydwie strony zrobiły krok w stronę współpracy. W tych sferach, gdzie istnieją nie dające się pokonać rozbieżności warto podjąć odpowiedzialność za swoje wybory i zadbać o swoja dietę samemu (np podejmując wakacyjną pracę lub organizując inaczej suplementy diety).

Małgorzata Gajewczyk Dietetyka, Wrocław

60 poziom zaufania

może rozwiązaniem byłaby konsultacja z dietetykiem w obecności rodziców,
wtedy taka osoba dokładnie wytłumaczy z czym się wiąże weganizm, czy są jakieś zagrożenia, może przygotuje dietę aby rodzice wiedzieli że jest to możliwe i bezpieczne dla zdrowia

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Zgoda rodziców na powtarzanie przed maturą – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak powiedzieć rodzicom o rezygnacji z drugiego kierunku studiów? – odpowiada Aleksander Ropielewski
Jak wytłumaczyć rodzicom wybór swojej partnerki? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Dlaczego rodzice traktują mnie jak dziecko? – odpowiada Mgr Agnieszka Glica
Konflikt i alkohol u rodziców – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Problem z ograniczeniami nadawanymi przez rodziców – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Toksyczni rodzice a wsparcie rodziny męża – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Jak ułożyć relacje z rodzicami? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska
Jak poradzić sobie ze zdrada jednego z rodziców? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Brak akceptacji partnera życiowego ze strony rodziców – odpowiada Artur Brzeziński

artykuły

"MITY MEDYCZNE, KTÓRE MOGĄ ZABIĆ"

Autor: Katarzyna Świątkowska - absolwentka Ak

Umówiłam się na dawkę przypominającą. W przychodni odmówiono mi szczepienia

Chyba nikt nie ma wątpliwości, że kampania szczepi

Wywiad z Magdaleną Izabelą Daszkiewicz

Skąd się wziął pomysł na Klinikę Estetica? Pomy

Mgr inż. Ola Kilen-Zasieczna Dietetyka

umów wizytę

Dr n. med. Aneta Kościołek Dietetyka

umów wizytę

Mgr Laura Mętel Dietetyka, Inowrocław

umów wizytę

Mgr Małgorzata Więch Dietetyk, Warszawa, Babice Nowe

umów wizytę

Jak zachęcić partnera do spotkań?

Witam! Partner zostawił mnie po 5 miesiącach związku. Po tym jak zaczęłam odmawiać mu seksu rzadko się widujemy. Za pierwszym razem miałam okres, za drugim widzieliśmy się tylko na parę minut, za trzecim się kochaliśmy a rano znów mu odmowilam dlatego że znów nie miał czasu a ja potrzebuje czasu i atmosfery. Obraził się po tym i powiedział że nie chce ze mną być. Co zrobić ? Zależy mi na nim . Nie mamy kontaktu już ponad 2 tygodnie.

KOBIETA, 34 LAT ponad rok temu

Psychologia Seks

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Warto przemyśleć, czy oboje macie podobne oczekiwania wobec związku i relacji. Spokojna rozmowa na ten temat także może być pomocna. Ważne by odbyła się ona w atmosferze uwagi i troski, zamiast kłótni, pretensji czy złości. Wyjaśnienie swojego punktu widzenia (potrzeb i oczekiwań), a także uważne wysłuchanie partnera może wnieść wiele światła w sprawę. Jednak może także stanowić pewne rozczarowanie- np gdy okaże się, że Wasze oczekiwania wobec tego związku są zupełnie różne. Na pewno jednak będzie Pani wiedziała "na czym stoi" w takim sensie, czy następnym krokiem będzie budowanie kompromisów (bo obojgu Wam zależy i jesteście wstanie słuchać siebie nawzajem, a wzajemna troska pozwala Wam na pewne ustępstwa) czy też na "wyleczenie się" z nierokującej relacji (bo zaangażowanie jednej ze stron jest zbyt niskie, by była gotowa budować coś także poprzez kompromis, a nie szukała jedynie zaspokojenia własnych potrzeb w relacji). Fakt, że partner dwa tygodnie się nie odzywa i nie poszukuje kontaktu może być jakąś wskazówką dotycząca jego zaangażowania w relację. Nie musi tak jednak być, dlatego istotne byłoby porozmawianie i wyjaśnienie.

Mgr Tomasz Kościelny Psychologia, Warszawa

70 poziom zaufania

Z Pani listu wynika, że partner dość instrumentalnie Panią traktuje. Jeżeli nie ma seksu, obraża się i nie odzywa. Pytanie, czy Pani chce być w związku, w którym tylko gdy będzie Pani współżyć, partner jest gotowy z Panią przebywać? I dalej – czy zależy mu na Pani, czy przede wszystkim na relacji seksualnej? Czy uwzględnia też Pani potrzeby, czy istotne jest tylko, aby współżyć?
Z drugiej strony pisze Pani, że zależy Pani na partnerze. Warto przyjrzeć się temu, na czym Pani zależy, co ceni Pani w partnerze, dlaczego chciałaby Pani z nim być, co jest wartościowe w Waszej relacji? Czy czuje się Pani z nim bezpiecznie i chciałaby budować trwały związek? Trudno tutaj więcej wskazać, mam za mało danych na temat Pani sytuacji życiowej, relacyjnej, nie wiemy też praktycznie nic o partnerze, o jego sytuacji życiowej, wspólnych 5 miesiącach, jak one przebiegały. Jeżeli ma Pani kogoś, kto mógłby z Panią o tym porozmawiać, warto z tego skorzystać. Spojrzenie drugiej osoby może Pani wiele dać. Jeżeli nie ma Pani takie osoby w swoim otoczeniu, można skorzystać z konsultacji psychologicznej, gdzie terapeuta pomoże Pani zobaczyć tę relację i wesprze Panią, aby mogła Pani podjąć właściwą dla siebie decyzję.