Relacje znajomej z rodzicami

Witam chcę pomóc znajomej. Otóż jej relacje z rodzicami są bardzo ubogie. Rodzice (info od rodzeństwa) krytykują jej zachowanie za plecami. Kiedy dojedzie do rozmowy jest ona już bardziej konfrontacją. Dziewczyna jak wspomniałem lęka się podejmować poważnej rozmowy. Namawiam ją żeby opowiedziała co czuję (zaniedbanie w przeszłości, brak zainteresowania, samotność) Jest ona osobą bojaźliwą i lekko aspołeczna. Rozmowę z rodzicami przeciąga w nieskończoność. Proszę o pomoc kontakt.

KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Psychologia Psychoterapia Relacje z rodzicami i teściami

8 sposobów, aby uzdrowić swój dom, czyli tajniki sztuki feng-shui

Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA Psychologia, Warszawa

71 poziom zaufania

Może znajoma nie czuje się na siłach przeprowadzić takiej rozmowy? Trudno powiedzieć, bo najlepiej byłoby, gdyby sama wybrała się do psychologa i zastanowiła jak chce kształtować swoje relacje z rodzicami.

Mgr Malwina Huńczak Psycholog, Wrocław

40 poziom zaufania

Czytając Pana maila zastanawiam się czy Pana znajoma podziela Pana potrzebę oraz chęć rozmowy z rodzicami. Proszę się zastanowić do czego taka rozmowa miałaby według Pana prowadzić i czy rodzice Pani znajomej byliby gotowi na to, aby wysłuchać i zrozumieć bardzo trudne emocje swojej córki, o których Pan pisze: “zaniedbanie, brak zainteresowania, samotność”. Tego nie wiemy. Rozumiem Pana chęć pomocy znajomej, jednak jeśli trudne relacje wynikają dodatkowo z przeszłości, głębokich i trudnych przeżyć, to jedna rozmowa prawdopodobnie ich nie zmieni. Pomocna mogłaby okazać się konsultacja Pana znajomej z psychologiem, być może terapia rodzinna, ale decyzję może podjąć jedynie Pani znajoma (ewentualnie razem z rodzicami), jeśli ma taką potrzebę.

Pozdrawiam i życzę powodzenia,
Malwina Huńczak