Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (872 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Jak rozmawiać z rodzicami o swojej relacji?

Witam, mam 18 lat i mam problem. Był taki dzień że ja zaprosiłam mojego chłopaka do domu babci na mieszkanie żeby się przespać razem i nic więcej, i no jak wróciłam do domu to mama krzyczała na mnie że ja z nim uprawiałam seks i że ja okłamywała m ją ale nie zrobiłam tego, ja z moim chłopakiem tylko rozmawialismy, przytulaliśmy i całowaliśmy i nic więcej a seksu to nie chcemy. Ale moja mama dalej na mnie krzyczała, i jeszcze mi dała szlaban na 5 lat żeby nie wychodzić z domu i jak ja wyjdę to mama powiedziała że zawiadomi na policję. Ja sama kompletnie nie rozumiem, mój chłopak jest świadkiem tego jak rozmawiałam z rodzicami przez telefon i miałam ataki paniki ale mój chłopak mnie uspokoił. Kochamy się bardzo, my tylko chcemy się spotykać czy nocować na jeden dzień i nic więcej, nie chcemy dziecka a rodzice mi mówią że przyjdę z brzuchem wkrótce ale tego i tak nie stanie i cały czas mówiłam i próbowałam przekonać ich i nie słuchają mnie tylko ciągle mnie obwiniają i krzyczą a jak ja potrzebuję wsparcia to mi nie wspierają. Co mogę zrobić? Ja chcę się poczuć wolna, ja chcę się z nim spotykać a za nie całe 6 miesięcy będę miała 19 i pracę.
KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

18 lat to bardzo trudny wiek, z jednej strony jest się już dorosłą kobietą, a z drugiej, z powodów ekonomicznych i dojrzałości psychicznej jest się jeszcze nastolatką. Przede wszystkim 18-to latka jest dzieckiem w oczach rodziców. Mają oni świadomość że przy jakichkolwiek trudnościach będą musieli wesprzeć swoje dziecko, a tak naprawdę chcą dla niego jak najlepiej. Niepokój mamy jest dość uzasadniony. boi się ona o to, że nagle będziesz w niepożądanej ciąży, że chłopak nie jest z tym chłopakiem, który będzie towarzyszył Ci przez całe życie. Najważniejszą rzeczą jest, czy jesteś w stanie podołać konsekwencjom swoich działań. Czy jesteś w stanie sama się utrzymać? Czy masz, gdzie samodzielnie mieszkać? Czy Twój chłopak też podejmie się opieki nad Tobą i dzieckiem, bo to jest główny powód lęku Twojej mamy. Z drugiej strony jesteś w pięknym momencie bo jesteś młoda, masz 18 lat, jesteś zakochana i chcesz być po prostu szczęśliwa. Mama pewnie martwi się, że jeszcze mało doświadczyłaś, a wszystko przed Tobą. Nocowanie z chłopakiem zawsze jest obarczone ryzykiem nieoczekiwanego seksu, nagłego pożądania, na którym będzie trudno zapanować, a jeżeli nie jesteś zabezpieczona, jeżeli Ty i chłopak nie przedyskutowaliście konsekwencji swoich działań, to każdy rodzic się niepokoi. Myślę, że dobrze byłoby porozmawiać na spokojnie z mamą, przekonać ją do tego że wiesz co robisz, że Twoje działania są w pełni świadome i weźmiesz odpowiedzialność za swoje zachowania. W tej nowej i trudnej sytuacji pomiędzy Tobą a mamą postaraj się ją zrozumieć i postaraj się przekonać ją przedstawiając rozwiązania. Może warto porozmawiać z chłopakiem i wiedzieć jaki jest jego punkt widzenia. Powodzenia.

0
Redakcja abcZdrowie
98 poziom zaufania

Dzień dobry!

Skończyła Pani 18 lat, więc według prawa jest Pani dorosłą osobą. Ma Pani prawo do własnych wyborów (i ponoszenia ich konsekwencji), w tym do bycia w relacji z chłopakiem, jak również do ewentualnego rozpoczęcia współżycia seksualnego. Jednak ten przełomowy moment wkroczenia w dorosłość, który następuje w życiu każdego dziecka, bywa szczególnie trudny dla rodziców i może wystawić na próbę wzajemne relacje. Możliwe, że dla Pani rodziców jest to szczególnie niełatwa chwila, a ostatni konflikt może być jednym z objawów głębszych problemów.

Warto, by spojrzała Pani szerzej na Wasze wzajemne relacje. Jakie były wcześniej, przed tym konfliktem o relację z chłopakiem? Czy rodzice szanowali Pani uczucia i potrzeby, w tym potrzebę samodzielności i niezależności? Jak odnosili się do Pani znajomych i przyjaciół? Czy możliwa była spokojna rozmowa, bez krzyków i awantur, w której każda ze stron mogłaby wypowiedzieć swoje emocje, oczekiwania, obawy?

Dorosłość to nie tylko osiągnięta pełnoletniość, to przede wszystkim dojrzałość, czyli m.in. umiejętność panowania nad swoimi emocjami, odpowiedzialność za siebie i swoje czyny. Zachęcam, by zastanowiła się Pani również nad swoim zachowaniem – czy postępuje Pani bardziej jak osoba dojrzała, czy raczej daje otoczeniu powody, by traktowano Panią jak dziecko? Czy w ważnych sprawach nie zawiodła Pani zaufania najbliższych, co mogłoby uzasadnić ich reakcje?

Prawdopodobnie intencją rodziców jest chęć chronienia Pani – przed zranieniem, zawodem miłosnym, nieplanowaną ciążą i wszystkim konsekwencjami podejmowania własnych decyzji. Jednak niewłaściwe wyrażana troska nie spełnia swojej roli, stając się przyczyną zranień. Co do gróźb wezwania policji, jeśli wyjdzie Pani z domu, proszę się nimi nie martwić, zgodnie z prawem nie można dorosłej osobie zabronić opuszczenia miejsca zamieszkania lub nakazać pozostania w nim.

To zrozumiałe, że w tej sytuacji czuje się Pani źle i szuka wyjścia z niezdrowej sytuacji. Proszę pamiętać, że każdy z nas ma wpływ przede wszystkim na siebie samego, a nie na innych. To Pani może wybrać spokój i opanowanie w tych trudnych sytuacjach. Kiedy emocje już nieco opadną, warto zacząć od spokojnej rozmowy z rodzicami. Niech Pani spróbuje im szczerze powiedzieć, co czuje, kiedy zachowują się w taki sposób, że rani Panią ich brak szacunku i zaufania, bolą fałszywe oskarżenia, groźby i krzyki. Ma Pani prawo do nawiązywania różnych relacji i bycia w związku z chłopakiem, proszę podkreślić że nie chce Pani wybierać pomiędzy miłością do rodziców a uczuciem do niego. Jeśli ma Pani trudności z przeprowadzeniem takiej rozmowy, warto poprosić kogoś o wsparcie, np. babcię lub inną życzliwą osobę, którą szanują Pani rodzice. Warto też, by poznali Pani chłopaka – być może wtedy zmienią stosunek do Waszego związku. Jeśli uważa Pani, że problem jest głębszy, a próby rozmowy nie przyniosą poprawy, proszę rozważyć konsultację u psychologa.

Wiele młodych dorosłych doświadcza podobnych problemów. Poniżej może Pani przeczytać, co radzą inni specjaliści w podobnych sytuacjach:

https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/jak-radzic-sobie-z-trudnymi-rodzicami

https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/dlaczego-rodzice-traktuja-mnie-jak-dziecko

https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/jak-zmienic-nastawienie-rodzicow-do-mojego-chlopaka

https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/zakaz-od-rodzicow-spotykania-sie-z-chlopakiem

https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/osiemnastolatka-a-kontrola-rodzicow

Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia w walce o siebie!

Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej. 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak rozmawiać z krzyczącymi rodzicami?

Dzień dobry, od pewnego czasu mam problem z rodzicami, krzyczą, mówią że jestem do niczego, potrafią uderzyć jak się bardzo zdenerwuja,nie wiem co mam robić ,już nie mogę wytrzymać psychicznie :/ .prosze o pomoc, bo wyprowadzić się nie mam jak bo się uczę jeszcze i nie pracuje, a z nimi nie da się nawet porozmawiać normalnie, a zdarza się to coraz częściej.....
KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Szanowna Pani,
rodzice stosują wobec Pani przemoc psychiczną i fizyczną, możliwe, że nie radzą sobie z czymś, w interakcją z Panią, możliwe, że wchodzenie Pani w fazę dorosłości powoduje w nich taką frustrację (jednak to jest problem z którym, rodzice muszą sobie poradzić), nie opisuje Pani szczegółowo sytuacji, jednak rodzice rujnują Pani poczucie własnej wartości, co jest istotne, w fazie dorosłości do właściwego funkcjonowania. Dobrze byłoby porozmawiać z rodzicami na spokojnie, o tym, co Pani czuje, pomocne byłoby dla Pani wsparcie psychoterapeutyczne, polecam paradygmat poznawczo - behawioralny, pomoc można uzyskać w Poradni Zdrowia Psychicznego (NFZ) lub prywatnie.
Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak rozmawiać z rodzicami o problemach?

Mam 11 lat i mam pewien problem, żyję z moimi 2 braćmi i tatą, mamy nie mam bo zmarła, a siostra mieszka w mieście. Od pewnego czasu mam luki w ćwiczeniach i nie mam ochoty na ich uzupełnienie i to wszystko przez to :( Przez to ciągle okłamuję tatę, że mi się słabo robi, że boli mnie głowa i po prostu. Nie idę do szkoły. Ciągle, zatruwam sobie żołądek niepotrzebnymi tabletkami jak na razie. Ale nie wiem jak tacie o tym powiedzieć, jak mu powiedzieć, że chce żybyśmy więcej czasu spędzali razem? Żeby zapytał się czym się interesuje, jak mu powiedzieć że mam luki. Boje się.:(

11 LAT ponad rok temu
 Joanna Moczulska-Rogowska
Joanna Moczulska-Rogowska

Witam.

Często zdarza się tak, że im dzieci są starsze tym bardziej wstydzą się rozmawiać z rodzicami, a rodzice nie do końca wiedzą jak z dziećmi rozmawiać. Aby nawiązać porozumienie potrzebna jest dobra wola obu stron i przede wszystkim inicjatywa.
Twój tato na pewno ma wiele spraw na głowie, przecież samotnie wychowuje troje dzieci, dlatego zapewne zdarza mu się przeoczenie czegoś, nawet zaniedbanie. Być może Twój tato nie wie, że potrzebujesz tego by spędzać z nim czas i nie dowie się póki mu o tym nie powiesz.

Myślę, że wyjściem z tej trudnej dla Ciebie sytuacji jest szczera rozmowa z tatą. Spróbuj opowiedzieć mu o wszystkim, powiedzieć że czasami się go boisz, że go potrzebujesz. Może porozmawiaj ze starszym rodzeństwem, powiedz o tym co cię trapi - prawdopodobnie taka rozmowa doda Ci odwagi przed rozmową z tatą.

Powodzenia!

redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty