Witam serdecznie!
Być może Twoja niechęć wobec szkoły wynika z nadmiernego stresu szkolnego. Sama napisałaś, że niby nie masz powodów, dla których musiałabyś się przejmować szkołą – nie masz problemów w domu, masz dobre kontakty z rówieśnikami – a jednak pojawia się niepokój, który odczuwasz, gdy uświadomisz sobie, że masz niebawem pójść do szkoły. Napisałaś, że od dzieciństwa nie lubisz szkoły. Zastanawiałaś się kiedykolwiek, co tak konkretnie nie pasuje Ci w szkole, czego tak bardzo nie lubisz albo czego się obawiasz? Czy to wynika z lęku przed domniemaną porażką w szkole, czy boisz się jakiegoś nauczyciela, tego, że dostaniesz zły stopień, tego, że nie sprostasz stawianym sobie wymaganiom, że zawiedziesz rodziców, jeśli będziesz miała złe oceny? A może boisz się odpowiedzi pod tablicą, klasówek, sprawdzianów, tego, że ktoś może Cię wyśmiać za złą odpowiedź? Jak w ogóle idzie Ci nauka? Znając przyczynę Twoich obaw przed szkołą, można byłoby popracować nad tym, byś mniej się bała i chętniej chodziła do szkoły. Niewykluczone też, że Twój nieuzasadniony strach przed szkołą może być oznaką rozwijającej się fobii szkolnej albo stresu szkolnego. Pamiętaj o metodach radzenia sobie ze stresem. Może Twoje lęki złagodnieją, gdy będziesz uprawiała jakiś sport? Inne sposoby na rozluźnienie się i zmniejszenie napięcia psychicznego, to: słuchanie muzyki, ćwiczenia relaksacyjne, rozmowa z kimś zaufanym, aktywność fizyczna. Wsparcia możesz również szukać u pedagoga/psychologa szkolnego. Warto też, byś o swoich problemach powiedziała mamie. Może wspólnie uda Wam się rozwiązać ten problem?
Pozdrawiam i życzę powodzenia!
