Strata ukochanego kota i dziwne wybuchy
Pomcy, ja już tak dłużej nie dam rady.. Około miesiąc temu byłam zmuszona uśpić kota. Byłam bardzo do niego przywiązana i ogólnie jest mi cięźko. Rodzice i siostra też się martwili, ale mniej i już im dawno przeszło, a mi nie... Codziennie płaczę i to nie tylko z tego powodu, ale i z dziesiątek innych, które normalnie miałabym gdzieś. W rodzinie nikt mnie nie rozumie, mama się już wkurza o to ciągłe płakanie, więc stram się z tym ukrywać. Mam mały apetyt, najchętniej bym nic nie jadła. I często mam, że tak powiem, ataki, wpadam w furię... Potrafię płakać, wyć, normalnie wszystko... Wtedy nie zawsze też panuję nad ruchami, czuję w sobie taką siłę i wybucham, zaczynam się trząść, klaskać z całej siły rękami (żeby poczuc ból), szczypac się itp. Często też myślę o śmierci, samobójstwie, chociaż wiem, że tego nie zrobię... I w ogóle mam wszystkigo dość, nic mnie nie cieszy, wszytsko mnie męczy. Nic mi się nie chce... Pomocy, ja już mam tego dośc ;(
