Trauma po poronieniu w wyniku przemocy

Nie dawno padłam ofiarą przemocy w wyniku czego zaszłam w ciążę, którą nie dawno poroniłam, wbrew pozorom to strasznie boli. Jestem z tym wszystkim zupełnie sama, bo przerwałam terapię, zastanawiam się co ze mną jest nie tak, co ze mnie za kobieta, dosyć, że nie potrafiłam się obronić to nawet ciąży nie jestem w stanie utrzymać. Jak samodzielnie poradzić sobie z tym całym bagażem bolesnych emocji, a jednocześnie wychodzić do ludzi, pracować, żyć normalnie, bo udawanie że wszystko jest ok męczy

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Trauma Psychologia Poronienie Emocje

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Bardzo często w takiej sytuacji konieczna jest pomoc specjalisty. Zachęcam do powrócenia na psychoterapię lub- jeśli to jest niemożliwe- podjęcia nowej psychoterapii. Może Pani skorzystać w ramach pomocy np w Ośrodku Interwencji Kryzysowej lub Poradniach Zdrowia Psychicznego.

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

80 poziom zaufania

odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY.pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza

Mgr Katarzyna Bilnik-Barańska Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

Znalazła się Pani w sytuacji kryzysowej i potrzebuje Pani wsparcia. Proszę wrócić na terapię a jeżeli poprzedni terapeuta nie budził zaufania to proszę poszukać innego. Są również grupy wsparcia dla ofiar przemocy, jak i dla osób po stracie dziecka. To ważne aby otrzymała Pani wsparcie, bo nieprzepracowana trauma może rzutować na całe Pani życie i przyszłość.

Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Niska samoocena po utracie ciąży w wyniku przemocy seksualnej – odpowiada Mgr Renata Raczyńska
Agresja i przemoc ze strony brata – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Pomoc dla ofiary przemocy psychicznej a alkoholizm – odpowiada Lek. Paweł Baljon
Przemoc psychiczna i brak sensu życia – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
Trauma po poronieniu – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Po czym ropoznać ofiarę przemocy psychicznej? – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Pomoc dla kobiety nękanej psychicznie – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Relacje z partnerem stosującym przemoc psychiczną – odpowiada Mgr Agnieszka Nowogrodzka
Nieracjonalne myślenie – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Co ja mam robić? Nie mam siły tak dalej żyć – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

"Nie wytrzymał presji". Tragedia Mateusza z "Nasz Nowy Dom"

"Zaczniemy wszystko od nowa" - cieszył się jeszcze

Psychoterapia grupowa - na czym polega, rodzaje, zalety, metody terapeutyczne

Psychoterapia grupowa jest alternatywą dla psychot

Trauma w dorosłym życiu po przemocy w szkole

Chcialabym zapytać jak pomoc osobie nad ktora znecali sie kiedys w szkole? Jestem z chłopakiem juz 2 lata a on w snie ma lęki i codzinnie o tym mysli..Przykro mi jest patrzec jak cierpi.To bylo 7 lat temu a on dalej to przeżywa.Pare dni temu wyznał mi co mu robili, kazali i straszne to jest.Nie wiem czy nie ukrywa czegos jeszcze przede mna z tym związane, czy noe zrobili mu czegos gorszego..Nie chce za duzo mowic.Prosze o jakas poradę.Dziekuje

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Zaburzenia lękowe Trauma Psychoterapia Przemoc psychiczna

Lek. Jacek Ławnicki

98 poziom zaufania

Witam!
W opisanej sytuacji pomocna może być rozmowa z psychologiem.

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Trauma i jej emocjonalne konsekwencje często maja znaczny wpływ na funkcjonowanie obecne. Dlatego warto je przepracować w psychoterapii. Doświadczony terapeuta będzie potrafił pomóc przyjąć, zrozumieć i pozwolić odejść trudnym emocjom, odbudować poczucie bezpieczeństwa i pewności siebie i wartości. Warto się zgłosić do psychologa i podjąć terapię.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak leczyć depresję psychotyczną? – odpowiada Mgr Jacek Sochacki
Lęk przed samotnością po znęcaniu psychicznym i fizycznym – odpowiada Mgr Teresa Ziętak-Kajka Ziętak-Kajka
Uciekanie się do przemocy w małżeństwie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Zdradzanie partnera z innym – odpowiada Mgr Anna Szyda
Zdrada męża z prostytutką – odpowiada Mgr Michał Bielecki
Co robić w przypadku przemocy fizycznej i psychicznej ze strony męża? – odpowiada Mgr Justyna Szukalska
Zmiana zachowania u żony po zdradzie – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak znowu zacząć cieszyć się życiem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Trudne dzieciństwo a wpływ na dorosłe życie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jaka jest przyczyna bólu mięśni klatki piersiowej? – odpowiada Paweł Żmuda-Trzebiatowski

artykuły

Autopsychoterapia

Autopsychoterapia albo inaczej metoda autopsychote

Depresja po miłości. Co roku 1200 Polaków chce się zabić po rozstaniu

Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p

Teleterapia - terapią przyszłości

Internet od dwóch dekad sukcesywnie i nieodwracaln

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

umów wizytę

Mgr Agnieszka Kostiuk Psychoterapia, Warszawa

umów wizytę

Mgr Joanna Lida Psychoterapia, Szczecin

umów wizytę

Trauma po stracie mamy

3 lata temu niespodziewanie zachorowała i zmarła mi mama, z którą byłam dosyć mocno związana, równocześnie rozpadł się mój wieloletni związek (8lat), miałam też wtedy problemy w pracy, problemy z tatą, który też miał różne 'akcje' po śmierci mamy. Teraz kiedy wszystko się w miarę uspokoiło wydaje mi się, że przez ten cały czas byłam (i wciąż jestem) w stanie jakby szoku (reakcja na śmierć mamy). Czy jest to możliwe? I jak ew. mogę się z tym sama uporać?

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Strata bliskiej osoby Psychologia Żałoba i strata

Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA Psychologia, Warszawa

62 poziom zaufania

Strata ważnej i bliskiej osoby to bardzo bolesne doświadczenie. Oswojenie się z nią wymaga czasu. Zazwyczaj okres emocjonalnej żałoby trwa rok, do dwóch. W tym czasie mogą się pojawiać bardzo różne, czasami sprzeczne i trudne uczucia: od smutku i rozpaczy, przez złość i gniew aż po zamrożenie uczuć (ten szok, o którym Pani wspomina). Żałoba jest procesem naturalnym i zazwyczaj nie wymaga pomocy specjalisty. Jednak gdyby się przedłużał (a chyba tak jest w Pani przypadku), warto porozmawiać z psychologiem i spróbować poukładać swoje emocje.

Mgr Anna Ręklewska Psycholog, Łódź

56 poziom zaufania

Witam serdecznie

Po śmierci bliskiej osoby, zdarzają się u wielu osób długoletnie stany wyparcia (jak Pani nazywa szoku pourazowego). Warto zasięgnąć porady psychologa, który po dłuższej analizie, pomoże Pani wzmocnić się i uporać z tym stanem.
Pozdrawiam ciepło
A. Ręklewska psycholog