Uczucie braku sensu i beznadziei
Nie radzę już sobie z ciągłym poczuciem beznadziei. Bez przerwy płaczę, ostatnio nie mogę nawet dokończyć rozmowy, łzy napływają mi do oczu, chociaż tematem może być chociażby zmiana planów. Chorowałam już na depresję kilka lat temu. Później skończyłam studia, robię doktorat, mam stałą pracę. Mam kochajacego partnera, staram się mu ufać lecz czuje się źle i wsystko sprawia, że płaczę: rozmowa telefoniczna, powrot do domu, prysznic - placze. Nie chce lekow, lecz nie umiem sobie sama poradzic.
