Dzień dobry.

Czteroletni związek to w Pani wieku dość dużo - można wręcz powiedzieć, że jesteście "dojrzałą" parą. W miarę upływu czasu jakość "bycia razem" zmienia się, pewne rytuały zanikają, a pojawiają się nowe.
Z Pani opisu wynika, że być może zatrzymaliście się na etapie "randkowania", które jak można przypuszczać przynajmniej Pani partnerowi przestał już wystarczać. Stąd poczucie oddalenia się w związku, chociaż prawdę mówiąc wydaje się, że nie byliście jakoś szczególnie blisko, chyba, że pominęła Pani w poście "głębsze" aspekty Waszej relacji.
Z całą pewnością jednak przyczyną oddalenia nie jest zamieszkanie od siebie w odległości 10 km.

Pozdrawiam.

Pozdrawiam.

Proszę Pani,

związek trwa dopóty dopóki partnerzy rozpoznają wzajemnie potrzeby i zaspokajają je. Możliwe. że macie Państwo odmienne zapotrzebowanie na stymulacje z zewnątrz. Np. Pani ma większą, potrzebuje Pani być z ludźmi wśród ludzie, gdzie coś się dzieje, a Pani partner nie ma takiej potrzeby. Innymi słowy Pani mogłaby być bardziej ekstrawertywna a partner bardziej introwertywny. Wówczas nie wychodzenie nie byłoby oznaką oddalania się. Tu przedstawiłem jedna z możliwości.

Serdeczne pozdrowienia
Tomasz Furgalski

Mówi Pani o dotychczasowym rytuale wspólnych wyjść z chłopakiem. Zastanawia mnie, czy ma Pani na myśli wyjścia do miejsc publicznych związanych z wydawaniem pieniędzy i pokazaniem wśród ludzi, czy wspólne spędzanie czasu. Jeśli problemem są pieniądze, być może moglibyście Państwo spędzać wspólnie czas na spacerach, piknikach, wycieczkach, odwiedzinach znajomych, kiedy nie trzeba wydawać pieniędzy. To zbliża ludzi do siebie i sprawia, że czują się sobie bliscy bez konieczności uszczuplania portfela. Inaczej wygląda sytuacja, kiedy inaczej chcemy spędzać czas albo z jakiegoś powodu pojawiają się wątpliwości, czy na pewno druga osoba jest tą osobą, z którą chcę być. Rozmowa wydaje się być dobrym pomysłem w wyjaśnieniu, dlaczego się tak dzieje.