To zrozumiałe, że może się Pani czuć obco w nowej szkole. Nie wiem, na czym opiera Pani swoje poczucie bycia gorszą od innych, ale i nad tym, i nad innymi Pani problemami mozna pracować i można je rozwiązać.
Na początek proponuję sprawdzić, czy w okolicy funkcjonują jacyś psychoterapeuci, najlepiej poznawczo-behawioralni. Jeśli to Pani nie ma do nich dostępu, zachęcam do pracy własnej i tu polecam bardzo dobrą ksiażkę: http://merlin.pl/Radosc-zycia-czyli-jak-zwyciezyc-depresje-Terapia-zaburzen-nastroju_David-Burns/browse/product/1,830515.html
Proszę sobie przypomnieć, w jaki sposób zawierała Pani przyjażnie w przeszłości. Może warto uśmiechać się mimo wszystko, a wtedy będzie łatwiej się zaprzyjaźnić? A może w Pani klasie/szkole są inne osoby, które czują sie podobnie? Może można wspierać kogoś i w ten sposób wzmocnic też siebie?
To tylko kilka pomysłów, bo bez większej ilości informacji trudno mi coś więcej poradzić. Zachęcam jednak, by Pani spróbowała pracować z tą ksiażką - to naprawdę może pomóc.
Trzymam kciuki,
Dominika Farley
http://www.tpbkrakow.com/
Witam,
Musi być trudno żyć z ciągłym poczuciem izolacji, samotności, inności, niedopasowania. U wielu nastolatków w okresie dojrzewania pojawiają się takie stany. Z drugiej strony mogą to być symptomy rozwijającej się depresji.
Zachęcam Cię do wizyty u szkolnego psychologa, który udzieli wsparcia, pomoże poczuć się bardziej "swojo" w nowym miejscu, a jeśli będzie trzeba, skieruje do dalszego leczenia (psychoterapia/psychiatra).
Odwagi i głowa do góry!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
