Szanowna Pani - przybieranie na wadze po anoreksji bez kontroli dietetyka bądź opieki wiąże się między innymi właśnie z ryzykiem sięgania głównie po słodycze i duże ilości posiłków. Ma to związek z tym, co dzieje się obecnie zarówno w Pani organizmie, jak i psychice. Po pierwsze - organizm mając dostęp do jedzenia pobudza Pani apetyt, aby zjeść więcej, ponieważ dała mu Pani wcześniej informację o "stanie głodu". Obecny dostęp do jedzenia może więc traktować, jako krótką przerwę i próbuje zjeść "na zapas". Po drugie - zaburzona przemiana materii po anoreksji może powodować zaparcia i zaburzenia elektrolitowe, które wiążą się także z pozornym przybraniem na wadze. Dodatkowo cukry proste powodują szybkie uczucie sytości a następnie gwałtownie opadają - powodując szybkie uczucie głodu, dlatego może Pani sięgać po słodycze i posiłki częściej, aniżeli miałoby to miejsce po zmniejszeniu ilości słodyczy do dziennie ustalonej z dietetykiem porcji i jedzeniu zbilansowanych posiłków. Ustabilizowanie posiłków do 5 w ciągu dnia z 3 godzinnymi odstępami, zbilansowanie ich i zapewnienie wszystkich składników odżywczych powinno ustabilizować Panią od strony działania organizmu.
Jeśli zaś mowa o psychice - na początku terapii lub bez niej może Pani nadal podejmować działania związane z jedzeniem i mające przynieść Pani chwilowe poczucie spokoju. Tu: mogą to być słodycze (podwyższenie cukru powoduje chwilowe podwyższenie nastroju;komfort psychiczny sięgania po "zakazane produkty" po długim okresie odstawienia) jak i fakt nie sięgania po pełnowartościowe posiłki (odmawianie sobie pełnowartościowego posiłku może być jedną z metod karania siebie za fakt przybierania na wadze, "porażki" itp). To jednak może ustalić jedynie terapeuta. Jeżeli poszukuje Pani tego typu pomocy - służymy radą w Centrum Terapii Zaburzeń Odżywiania (www.ctzo.org). Zachęcam także do przejrzenia naszego działu z dydaktyką i przeczytania o anarchii żywieniowej i "wilczym głodzie na słodycze".
