Najczęściej najlepszą strategią jest po prostu bycie sobą. Jest to łatwo dostępne, autentyczne i nie ryzykuje się utraty zaufania.
Jeśli potrzebne byłoby szersze wyjaśnienie, zachęcam do bardziej szczegółowego i konkretnego opisu sytuacji i trudności.
Szanowna Pani,
niestety podała Pani bardzo mało informacji a rady ogólne są niestety... ogólne, czyli mogą ale nie muszą pomóc, bo nie są dopasowane do konkretnego problemu :) Ogólnie więc rzecz ujmując osoba chwiejna emocjonalnie może potrzebować jasno wytyczonych granic, asertywności, spokoju i autentyczności osoby z jaką się kontaktuje. Potrzebować nie oznacza jednak zawsze: zaakceptować. Może zareagować na to różnie a docenienie takiej formy komunikatu może przyjść z czasem lub wcale. Ciężko pisać o innych, można jednak odnieść się do Pani potrzeb a tym samym do Pani higieny psychicznej w kontakcie z taką osobą. Powyższe może uchronić Panią przed negatywnymi konsekwencjami rozchwiania emocjonalnego innych osób.
Jeżeli chce Pani zasięgnąć informacji w tej sprawie, wówczas zapraszam do kontaktu.
Z poważaniem,
Anna Szostak
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Czy to prawda, że osoby chwiejne emocjonalnie nie potrafią kochać? – odpowiada Dr Bartosz Piasecki
- Osobowość chwiejna emocjonalnie – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
- Osobowość chwiejna emocjonalnie typ impulsywny – odpowiada Dr Krzysztof Dudziński
- Zmienne zachowania siostry – odpowiada Mgr Agata Kulpa-Kulpińska
- Jak pomóc osobie z wodą w płucach i rakiem piersi? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Osobowość chwiejnie emocjonalna i marzenie o dziecku – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Łagodzenie objawów osobowości chwiejnej emocjonalnie – odpowiada Mgr Damian Bobak
- Huśtawki nastrojów i strach przed samotnością – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Osobowość chwiejna emocjonalnie typu borderline – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Poczucie wykorzystywania przez współpracownika – odpowiada Mgr Barbara Szalacha