Trudno powiedzieć, czy jest Pani chorobliwie zazdrosna bez rozmowy na temat tego, jakie myśli i uczucia pojawiają się u Pani w opisywanych sytuacjach. Dodatkowo warto, żeby zastanowiła się Pani, co bardziej Pani przeszkadza, czy doświadczane uczucia, "wariowanie", jak Pani to nazwała, czy zachowanie męża. W każdym z przypadków rozwiązanie będzie zupełnie inne, ale warto dokładnie ustalić, co dokładnie chce Pani, żeby się zmieniło i czy ta zmiana jest w ogóle możliwa.
Czy mąż wychodzi na krócej, a Pani nocą myśli?
Czy też wychodzi na całą noc, a Pani czeka?
Ma Pani prawo oczekiwać, żeby mąż noce spędzał w domu, a nie poza...
Jak mąż reagowałby na całonocne pobyty Pani poza domem?
Tak, czy inaczej - chyba powinniście pójść do psychologa na terapię małżeńską, bo sygnały sa niepokojące.
Pozdrawiam.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Czy można wyleczyć chorobliwą zazdrość? – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
- Chorobliwa zazdrość o partnera – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Chorobliwa zazdrość o męża u 22-latki – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
- Jak pozbyć się chorobliwej zazdrości i nie stracić partnera? – odpowiada Mgr Krystyna Zelek
- Chorobliwa zazdrość o męża i problemy z zaufaniem – odpowiada Mgr Jakub Bętkowski
- Zazdrość o partnera bez powodu – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Chorobliwa zazdrość w związku opartym na zaufaniu – odpowiada Mgr Renata Respondek
- Chorobliwa zazdrość o chłopaka pomimo wspólnego mieszkania – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Chorobliwa zazdrość o partnera w związku – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Jak żyć z chorobliwą zazdrością? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek