Czasem różnica kultur przekłada się także na różnicę wartości. Jak wynika z Pani opisu, decyzja o rozstaniu jest decyzją chłopaka związaną z brakiem akceptacji związku przez rodzinę. Być może dla niego akceptacja rodziny jest jedną z wartości podstawowych i priorytetowych, z których nie jest wstanie zrezygnować nawet dla innej wartości, jaką jest związek. Na pewno jest to trudne zarówno dla Pani, jak i dla niego. Szczególnie, że Pani- z tego co zrozumiałam- byłaby wstanie pewne wartości poświecić dla związku. W podobnej sytuacji- szczególnie jeśli Pani nadal kocha chłopaka warto przemyśleć czy przyjaźń jest dobrym wyjściem? W sensie, czy Pani jest wstanie zaoferować mu tylko przyjaźń, czy też cały czas będzie Pani mieć nadzieję i czekać na coś więcej, a każde rozczarowanie, może Panią ranić. Często wybiera się przyjaźń, by nie tracić kontaktu z ukochana osobą, czasem jednak przynosi to więcej bólu i rozczarowania rozłożonego w czasie, który ostatecznie blokuje dalszy rozwój czy relacje interpersonalne. Przyjaźń jest możliwa, gdyby obydwie strony, pozostając szczere przed partnerem i samy sobą nie czują nic więcej oprócz życzliwości dla siebie i troski. Zachęcam do przemyślenia swoich uczuć i wybrania rozwiązania, które będzie miało najmniej kosztów w tej trudnej sytuacji.
