Dzień dobry!
Niestety trudno jednoznacznie odpowiedzieć na Pani pytanie. Niepokojące zachowania o których Pani wspomina mogą być zarówno reakcją na jakieś trudne doświadczenia czy stratę jak i objawami np. depresji czy towarzyszyć braniu substancji psychoaktywnych jak narkotyki albo dopalacze.
Rozumiem Pani niepokój jednak sądzę, że bez szczerej rozmowy z córką ciężko wnioskować, można jedynie snuć hipotezy o możliwych przyczynach. Zachęcam do porozmawiania z bliską osobą, ewentualnie zachęcenia do rozmowy ze specjalistą.
Z wyrazami szacunku
Barbara Sulanowska
Dzień Dobry,
Przyczyną opisanych przez Panią symptomów, może być stan prodepresyjny, jak również mogą to być objawy spowodowane deficytami hormonalnymi...
Sugerowałabym na początek skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu, który po wstępnym wywiadzie, podejmie odpowiednie decyzje w kierunku diagnostycznym.
Z przesłaniem tylko dobrych wydarzeń,
Irena Mielnik-Madej
irena.mielnik.madej@gmail.com
Witam.
W liście Pani uderzająca jest tyleż troska (o przyjaciółkę, koleżankę a może kogoś bliższego) co i pewna powierzchowność, enigmatyczność, problem z dotarciem głębiej do źródła trudności. Aż prosi się o więcej uwagi, empatii, dostrojenia. A przyczyn problematycznych zachowań i reakcji może być wiele. Jeśli dominują silne blokady, obrony, awersja, pomoc może doświadczony specjalista. Nie należy zwlekać.
Pozdrawiam
Leszek Suligowski , ERGO
Witam, opisane trudności mogą mieć rożne podłoże, proszę porozmawiać z koleżanką czy oczekuje pomocy, jakiej pomocy oczekuje. Jeżeli nie chce podzielić się z Panią tym co ją martwi, może jej Pani wskazać miejsca gdzie otrzyma wsparcie psychologiczne, może skorzystać z telefonu zaufania: 116 111 (http://116111.pl/mlodziez)
Pozdrawiam serdecznie
Dorota Nowacka
psycholog
rejestracja@psycholognowacka.pl
www.psycholognowacka.pl
Witam serdecznie,
Martwi Panią zachowanie koleżanki, więc postanowiła Pani napisać tutaj, by uzyskać jakąś radę. Niestety dziewczyna odrzuca Pani próby pomocy, co wzmaga poczucie bezradności.
To trudna sytuacja, gdy patrzymy na zmianę kogoś, kto jest dla nas ważny. Objawy, jakie Pani opisała mogą świadczyć tak naprawdę o wielu rzeczach. Być może coś się wydarzyło, co spowodowało nagły spadek nastroju i niechęć do aktywności. Pewne doświadczenia na tyle zaburzają równowagę życiową, że nie potrafi się normalnie funkcjonować.
Nie chcę stawiać diagnoz przez internet, dlaczego zalecałabym skonsultowanie się z psychologiem gdzieś na miejscu, twarzą w twarz. Warto podsunąć koleżance taką radę. Na pewno będzie potrzebować wsparcia, które cały czas jej Pani oferuje.
Zapraszam na rozmowę,
Pozdrawiam serdecznie,
Magdalena Rachubińska
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Zaburzenia snu i ataki płaczu w nocy – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Jak pomóc mężowi, który prawdopodobnie ma depresję? – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
- Trudności z poradzeniem sobie podczas rozwodu rodziców – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Czy to załamanie nerwowe? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Krzyk na córkę a wyrzuty sumienia – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak zwalczyć zaburzenia depresyjne? – odpowiada Dr Krzysztof Dudziński
- W jaki sposób pogodzić się ze śmiercią ojca? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak poradzić sobie po zerwaniu z chłopakiem? – odpowiada Mgr Tytus Dziewięcki
- Nagła zmiana zachowania i nastroju u 8-latki – odpowiada Mgr Agnieszka Wawer-Sajko
- Zaburzenia nastroju po rozpoczęciu studiów – odpowiada Dr Krzysztof Dudziński
artykuły
Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy
Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy
Dzień Otwarty (NIE)WIDZIALNA NASTOLETNIA DEPRESJA
Bezpłatne konsultacje ze specjalistami, wykłady i
#TyleDobra kontra koronawirus w Polsce. Darmowa kawa dla medyków, telefon wsparcia i edukacja w dobie kwarantanny. Prasówka 19.03.2020
Darmowa kawa dla pracowników medycznych, telefonic