Witam,
zasada,którą propagujemy polega na przyzwalaniu zarówno bliskości z matką,jak i swobody w wyborze sposobu załatwiania potrzeb fizjologicznych.Powody mogą być rózne,lecz nie o to chodzi,by się z nimi zmagać,ale,by nie wyrzucać z zycia rzeczy ważniejszych i pierwotnych wobec innych.To,o czym Pani pisze może być tzw.zachowaniami regresywnymi,które zawsze pojawiają się w sytuacjach trudnych dla dziecka i w ten sposób radzi sobie ze znacznie trudniejszymi zadaniami/np.przystosowaniem do przedszkola/.Proszę mu to więc maksymalnie ułatwić,pozwalając na owe formy "ucieczki" w okres wcześniejszy,niż wskazuje wiek/I Pani wymagania!/.Dość ma poza domem zadań trudnych,by jeszcze w domu nie móc odpocząć.To maleńkie dziecko.
Serdecznie pozdrawiam.
Witam serdecznie. Zachowanie dziecka w przedszkolu, które Pani opisuje, nie dziwi. Może się tak zdarzyć i nierzadko się zdarza, że dziecko idąc do przedszkola, w nowe środowisko, separując się po raz pierwszy od matki, tak jakby się cofa (regresuje się) do wcześniejszego rozwojowo zachowania. Pani synek jest więc w przedszkolu dzieckiem, które nie potrafi się załatwić. Należy mu dać więc więcej czasu. Prawdopodobnie, gdy oswoi się z nowym miejscem i sytuacją zacznie załatwiać się na sedes. W domu ważne jest, by go zachęcać, nagradzać, ale koniecznie w życzliwej atmoferze, bez złości, rozdrażnienia.
Jeżeli chodzi o wspólne spanie to trzebaby było przeprowadzić małego do jego łóżeczka. Należy go uspać i wrócić do męża. Jeżeli będzie wołał proszę pójść, usiąść na łóżku i poczekać aż zaśnie.
Obie opisywane sprawy są bardzo ważne w rozwoju dziecka, w procesie jego separacji. Myślę, że niewskazane by było ich łączenie, bo będzie to trudne dla malca. Proszę najpierw popracować nad jedną sprawą i dopiero za jakiś czas nad drugą. Tym bardziej, że już same rozpoczęcie edukacji przedszkolnej to nie lada zadanie. Życzę Pani cierpliwości i powodzenia. Małgorzata Danielewicz
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Obgryzanie paznokci przez trzylatka – odpowiada Mgr Justyna ĹwierczyĹska
- Lęk przed spaniem samemu w pokoju u dziecka – odpowiada Mgr Agnieszka Nowogrodzka
- Jak przekonać 3-letnie dziecko do spania w przedszkolu? – odpowiada Mgr Joanna Pacuła-Kargol
- Problemy z wypróżnianiem u 5-latka – odpowiada Mgr Małgorzata Oktawiec
- Jak nauczyć dziecko spać w swoim pokoju? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak nakłonić roczne dziecko, żeby spało w swoim łóżku? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Nerwowe 4-letnie dziecko a niezdrowa atmosfera w domu – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Jak poradzić sobie z takim zachowaniem u 3,5-latki? – odpowiada Mgr Magdalena Klekotko
- Jak przekonać 3-letnią córkę do chodzenia do przedszkola? – odpowiada Artur Brzeziński
- 12-letni syn nie chce sam spać – odpowiada Mgr Joanna Lida
artykuły
Mały diabetyk coraz lepiej radzi sobie w szkole. Nie zawsze jest bezproblemowo
Brak asystenta, strach przed nieznanym, niechęć ze
W jakiej pozycji powinien spać noworodek?
Zdrowy sen naszego dziecka w dużej mierze zależy o
Pobyt w psychiatryku. Wiemy, co się dzieje za murami
Bójki, gwałty, brak nadzoru - oto jak pacjenci wsp