Czy jestem zacofana i śmieszna ze swoją żałobą?

Bardzo proszę o „oświecenie” mnie na temat żałoby. W styczniu zmarła mi mama (byłyśmy ze sobą b. zżyte nie ukrywam ,że trafiłam nawet do psychiatry) do tej pory chodzę na czarno tak jak przystało na okres żałoby (rok) i jak mnie uczono. Ale spotkałam się z sarkazmem od paru osób „ na czarno żałobę to się ma w sercu a nie na zewnątrz”. Patrząc na ulicy faktycznie nie widać nikogo w żałobie. Czy jestem zacofana i śmieszna ze swoją żałobą?

KOBIETA, 50 LAT ponad rok temu

Pomoc psychologiczna Psychiatria Psychologia Żałoba i strata Serce

Mgr Agata Pacia (Katulska) Psycholog, Wrocław

54 poziom zaufania

Dzień dobry, przeżywanie żałoby to bardzo indywidualna sprawa. Ma Pani prawo tak ją przeżywać. Mówi się o tym że w ciągu roku powinniśmy pogodzić się z utratą i po tym czasie wymagać pójścia do przodu. Jeżeli czuje Pani że to nie zmierza w tym kierunku proponuję skonsultować się z psychologiem.
Pozdrawiam A. Pacia

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

każdy z nas przeżywa śmierć bliskiej osoby, na swój sposób, jest to stan, który trwa przez rok, ubrania czarne nosimy, w celu oddania szacunku osobie zmarłej - to jest proces indywidualny. Przedłużająca się żałoba (powyżej rok) wymaga leczenia.

Pozdrawiam

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Witam Panią Serdecznie,

Ma Pani prawo do przeżywania żałoby po swojej Mamie, po swojemu...

Proszę słuchać siebie.

Z przesłaniem tylko dobrych chwil,
Irena Mielnik-Madej

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Sny nocne ze zmarłą mamą – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Jak poradzić sobie ze śmiercią bliskiej osoby? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Jak mam radzić sobie z utratą bliskiej osoby? – odpowiada Lek. Anna Smuga-Szrajber
Jak radzić sobie po stracie bliskiej osoby? – odpowiada Mgr Agnieszka Fiszer
Słyszę kroki uśpionego psa – odpowiada Mgr Joanna Szlasa
Strata bliskiej przyjaciółki – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka
Jak poradzić sobie z powracającą tęsknotą za zmarłą osobą? – odpowiada Mgr Magdalena Smoleń-Kosno
Jak porazić sobie po śmierci męża? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
W jaki sposób pomóc sobie po stracie ukochanego brata? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Smutek i tęsknota za mamą, która niespodziewanie zmarła – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska

artykuły

Święta w żałobie. Jak pomóc bliskim, którzy stracili kogoś przez COVID?

Święta Bożego Narodzenia dla osób w żałobie mogą b

Muszą zostawić bliskich i cały dorobek życia w Ukrainie. Jak sobie radzić ze stratą w obliczu wojny?

Tracą wszystko w obliczu wojny w Ukrainie - najbli

Barby z "The Kelly Family" nie żyje. Miała zaledwie 45 lat

Wszyscy fani legendarnego zespołu ''The Kelly Fami

Dlaczego jestem niezadowolony ze swojego życia?

Mam 26 lat i jestem niezadowolony z własnego życia. Tak pokrótce można zacząć moją historię. Odkąd pamiętam zawsze miałem problemy w nawiązywaniu kontaktów z innymi ludźmi. W szkole podstawowej raczej nikt za mną nie przepadał. Miałem tylko jednego przyjaciela, który później odwrócił się ode mnie.

W szkole średniej również miałem problemy z zawarciem znajomości. W efekcie stałem się pośmiewiskiem klasy. Kujon, który po prostu sobie nie radził z rówieśnikami. Ten czas był czasem moich ideałów. Kochałem ludzi i chętnie im pomagałem bezinteresownie. Zawsze byłem gotów do pomocy, ale gdy ja jej potrzebowałem nikogo przy mnie nie było. W tym okresie praktycznie zamknąłem się w sobie.

Moje poczucie wartości bardzo ucierpiało. Sam sobie musiałem radzić i dawałem radę. Ja, nieśmiały i zamknięty w sobie, uważałem siebie za najbrzydsze, najmniej godne życia stworzenie na świecie. Takie postrzeganie świata sprawiało, że miałem problemy również w sprawach sercowych. W okresie tym miewałem sympatie, z niektórymi się spotykałem i tak trwałem aż do studiów.

Gdy pojawiłem się na uniwersytecie miałem nadzieję, że wszystko ulegnie zmianie. Historia jednak potoczyła się niezbyt korzystnie. Znów problemy z zawieraniem znajomości, zamknięcie się w sobie, depresja. Wtedy poznałem również moją miłość. Z tą kobietą spotykam się od pięciu lat. Obecnie moje życie pozbawione jest sensu.

Kobieta, którą kocham, myśli o opuszczeniu mnie. Koncentruje się na moich wadach osobowości, ciągle narzeka na nie, chociaż ja wcale taki okropny nie jestem. Odnosi się do mnie w sposób ordynarny, co mnie po prostu boli. Mówi "kocham cię" a później "nie jesteś taki doskonały, bo ...". Słowem, moje życie wali się. Nie ma przy mnie osoby, która by mnie wsparła, niestety. Koledzy olali - wiem, że to wulgarny zwrot, ale najlepiej oddaje sytuację. Pozostaje mi jedynie samotność, ale ciężko być samemu.

Dodam jedynie, że od wielu lat leczę się na nerwicę lękową. Odczuwam silne dolegliwości somatyczne. To dodatkowy problem, gdyż nie mogę normalnie funkcjonować, chociaż chciałbym. Czy osiągnąłem dno? Być może, lecz zdaję sobie sprawę z tego, że sam sobie nie poradzę. Wiem, powinienem się udać do specjalisty. Dziękuję za wysłuchanie...

MĘŻCZYZNA, 26 LAT ponad rok temu

Konflikty w związku Psychologia Relacje z partnerem

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Czuje się Pan wyobcowany i osamotniony, jednak przebywa Pan nadal w związku partnerskim. Relacja dwojga ludzi jest nawiązywana, żeby dawać poczucie bezpieczeństwa, wsparcie i zrozumienie. Partnerzy powinni darzyć się uczuciem i pomagać sobie w trudnych chwilach.

Myślę, że razem możecie skorzystać z pomocy specjalisty. Rozpoczęcie terapii partnerskiej pomoże Panu zrozumieć postępowanie partnerki i jej także. Może nie zdawać sobie sprawy, jaką krzywdę Panu robi zachowując się względem Pan oschle i wytykając Panu, jej zdaniem, braki. Terapia mogłaby obojgu pomóc zmienić ten stan rzeczy.

Pana samoocena wzrośnie, kiedy zrozumie Pan, jak wartościowym jest człowiekiem. Razem możecie się lepiej poznać, postarać się rozwiązać problemy, które nagromadziły się w trakcie trwania związku. Praca z psychologiem pomoże Wam w pogłębieniu relacji i zrozumieniu, jak ważny jest szacunek dla drugiej osoby.

Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dlaczego sobie nie radzę z życiem? – odpowiada Joanna Moczulska-Rogowska
Problem z relacjami interpersonalnymi i kontynuacją znajomości – odpowiada Mgr Dorota Babrzymąka
Jak radzić sobie z samotnością u młodej osoby? – odpowiada Dr Marta Melka-Roszczyk
Jestem samotny i nieszczęśliwy, nie potrafię zaufać ludziom - co mam zrobić? – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Kim ja jestem? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Brak intymnych relacji u 22-latka – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak odnaleźć motywację w życiu i pozbyć się obojętności? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Dlaczego on się we mnie nie zakochał? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy terapia DDA jest potrzebna osobie z pierwszymi objawami choroby? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak radzić sobie z problemami w nawiązywaniu kontaktów? – odpowiada

artykuły

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Sandra Kubicka cierpi na ataki paniki. ''Ja też płaczę, ja też cierpię i też walczę''

Sandra Kubicka postanowiła podzielić się z obserwa

Jednego dnia jest się panem życia, a następnego pacjentem po udarze

- Najgorszy moment był wtedy, gdy obudziłem si

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Dlaczego nie jestem pewna swoich uczuć?

Chyba się pogubiłam... miałam fajnego chłopaka lecz po jakimś czasie przestaliśmy się dogadywać, po prostu zaczęło być źle, dość długo starałam się sprawić aby znowu było tak jak wcześniej, lecz bez skutku.. wiec postanowiłam zakończyć związek, dodam jeszcze ze byłam bardzo obarczana psychicznie przez niego, miał prace która sprawiała, ze wyżywał się na mnie. Kiedy zwiazek się zakończył.. wtedy się zaczęło.. próbowałam zerwać kontakt, na wszystkich portalach itp.. on nie dawał za wygraną, zaczął pisać i kontaktować się na różne sposoby z osobami które maja styczność ze mną. Miałam tego dość, wtedy pojawił się ktoś nowy w moim życiu. Oczywiście zaślepiona i zraniona dosc szybko wplątałam się w nowe bagno. Teraz mogę powiedzieć ze zostałam wykorzystana.. Tak po prostu to odczuwam. Po tygodniu były dalej nie dawał za wygraną, był wszędzie... aż mnie coś dopadło kiedy go ujrzałam, wybiegłam jak szalona i zaczelam z nim normalnie rozmawiać.. on znowu zrobił sobie nadzieje.. zaczął mnie odwiedzać.. znowu zaczęliśmy być parą.. ale niestety nie było tak jak dawniej. Non stop się kłóciliśmy, wypominanie... to wszystko zostało.. nie jestem pewna co do niego czuje, jednocześnie nie chce go ranić, bo moje uczucia co do niego są bardzo ulotne. Proszę o pomoc...

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Terapia rodzinna Pomoc psychologiczna Psychologia Emocje Nieszczęśliwa miłość

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Dziękuję Pani za kontakt :)

Zaprezentowana przez Panią relacja, z Pani byłym Chłopakiem oraz relacja z innym Chłopakiem, tuz po zerwaniu - są tematem wielowątkowym, co wymagałoby wnikliwej Pani analizy, by mogła Pani bardziej zrozumieć siebie.
Zachęcałabym Panią, by zatrzymała się Pani oraz skupiła się na sobie, dając sobie przestrzeń na poszukanie w sobie, co dla Pani jest ważne i czego potrzebuje w relacji?

Wskazana w tym celu, byłaby (do rozważenia) dla Pani rozmowa, konsultacja psychologiczna/psychoterapeutyczna.

Gdyby miała Pani życzenie rozmowy ze mną, zapraszam do kontaktu via Skype.

Z przesłaniem dla Pani Tego, Co jest Pani teraz najbardziej potrzebne!

irena.mielnik.madej@gmail.com tel. 502 749 605