Czy moje objawy związane są z jakąś chorobą?

Witam . Od bardzo dlugiego czasu a wzasadzie to od zawsze borykam sie z wahaniami nastroju ktore zmieniaja sie kilka razy w ciagu dnia mam 21 lat . Noe wodze sensu mojego zycia i nie wodze sensu w mojej codziennosci W tym ze ide do pracy , ze spotkam sie z moimi znajomymi mam wrazenie ze sa chlodni w stosunku do mnie nie zalezy im na mnie Po rozmowach wychodzi na to ze ja sobie cos wymyslam .nie umiem konkretnie tego opisac Poprostu czuje ze maja mnie gdzies Nagle wyjerzdzaja praca i inne rzeczy sa dla nich wazniejsze i nawet nie maja czasu sie spotkac Czuje sis dziwnym czlowiekiem jakims innym jak bym nigdzie nie pasowala . Ludzie strasznis.mnie denerwuja nawet jesli osoby z mojego otoczenia nie uznaja tegk za denerwujace Wystarczy ze ktos odwola spotkanie z blachego powodu powoduje u mnoe wscieklosc i mysli samobojcze bo nie mam co ze soba zrobic i czuje sie zle . Mam problem z lękiem kazde wyjscie mojej mamy z domu powoduje ogromny strach o jej zycie czy niC jej sie nie stanie Jesli nie odbiera tefonu odrazu w padam w panike ze napewno nie zyje. 3 lata temu byla sytulacja ze zaginela na kilka dni nie wiadomo co sie z nia dzialo wtedy . Nw czy ma to związek ale wole opisac to szczególowo Kolejny moj problem to nw czy moje mysli sa prawdziwe zawsze astanawiam sie czy dobrze mysle i ile bym sie nie zastanawiala nigdy nw Co powinam zrobic , jak myslec , jak postępowac. Wiele osob mowi mi ze mam paranoje i dopowiadam sobie duzo rzeczy. Nw z czym moge sie borykac , i na czym polega moj problem . Czy jest to jakas choroba ? Nie stac mnie na terapeute prywatnie a na nfz jakos nie jsstwm przekonana Bylam na 2 spotkaniach u psychologa i nie bylam zadowolona z takiego powodu ze mialam wrazenke ze pan zlekcewazyl moje objawy i próbowal sie mnie pozbyc. Zasugerowal ze mam wiecej nie przychodzodzic Opisalam to najlepiej jak umiem Prosze o pomoc , bo jestem juz tym zmeczona.

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Lęk Stres Zaburzenia nastroju Psychologia

Jak radzić sobie ze stresem?

Mgr Małgorzata Ziółkowska Psychologia

50 poziom zaufania

Szanowna Pani,

Zachęcam Panią do skorzystania z konsultacji psychiatrycznej. Lekarz poza postawieniem diagnozy prawdopodobnie skieruje Panią na psychoterapię (proszę wziąć pod uwagę również terapię grupową), w której warto, by Pani wytrwała. Przykro mi, że trafiła Pani na specjalistę, przez którego czuła się Pani lekceważona, ale proszę się nie poddawać - nie brakuje zaangażowanych psychologów i terapeutów. Proszę dać sobie szansę i pozwolić sobie pomóc.

Życzę Pani dużo dobrego.

Małgorzata Ziółkowska

Redakcja abcZdrowie

82 poziom zaufania

Witam serdecznie!

W pierwszej kolejności chciałabym powiedzieć, że objawy, samopoczucie, które Pani opisuje są bardzo trudne w przeżywaniu i na pewno nie są Pani winą. Zapewne są związane z przeżyciami, których doświadczyła Pani w młodym wieku i ukształtowały one Pani sposób reagowania na rzeczywistość, czy relacje międzyludzkie. Nie miała Pani wpływu na to, jak wyglądał początek Pani życia. Jednak dobrą wiadomością jest fakt, że jako osoba dorosła możemy te nasze reakcje, postawy, schematy reagowania nauczyć się identyfikować i świadomie zmieniać tak, by życie było dla nas dużo bardziej znośne, a nawet satysfakcjonujące. Często jednak nie mamy wystarczającej wiedzy, a także obiektywizmu osoby patrzącej z dystansem, by uczynić to samodzielnie. Dlatego bardzo zachęcam Panią, by w postawie życzliwości do samej siebie, wyrozumiałości wobec trudności, które stały się Pani doświadczeniem, nie rezygnowała Pani z poszukiwania pomocy dla siebie aż do momentu, kiedy ją Pani znajdzie. Korzystanie z pomocy psychologa, czy również psychiatry (kiedy emocje są tak silne, że uniemożliwiają funkcjonowanie i/lub pracę nad sobą) to zupełnie normalna i pozytywna postawa zdrowej miłości do samego siebie.

Objawy takie, jak brak poczucia sensu życia, anhedonia (brak radości, odczuwania przyjemności), myśli samobójcze, nadmierne lęki o najbliższych, skłonności do ciągłej autoanalizy, utrzymujące się rozdrażnienie, brak pewności siebie, brak podstawowego zaufania i poczucia wewnętrznego oparcia mogą wystąpić na skutek depresji, nerwicy, czy zaburzeń osobowości. Rzetelna diagnoza na podstawie kilku napisanych słów nie jest możliwa.

Wspomniała Pani o kontakcie z psychologiem, który nie był dla Pani satysfakcjonujący. Proszę wziąć pod uwagę następujące kwestie:

• Psychoterapeuci pracują w różnych nurtach i nie każdy model pracy odpowiada każdemu pacjentowi. Dobrze byłoby przed wybraniem lekarza nieco zorientować się, która metoda wydaje się Pani najbliższa.

• Powodzenie terapii zależy od tego, by pacjent czuł się dobrze i bezpiecznie w towarzystwie psychoterapeuty. Dany lekarz może być dobrym specjalistą w swoim fachu, ale nie odpowiadać danej osobie i jest to jak najbardziej normalne. Czasami trzeba poszukać, porozmawiać z kilkoma osobami zanim zdecydujemy się na terapię właśnie u tej osoby.

Być może dobrym rozwiązaniem dla Pani byłaby psychoterapia online, która jest w ostatnim czasie coraz popularniejsza i swoją skutecznością nie odbiega od kontaktu osobistego.

Zachęcam Panią też do zainteresowania się takimi hasłami jak: style przywiązania, praca z wewnętrznym dzieckiem, terapia IFS (czyli system wewnętrznej rodziny), autoterapia, syndrom DDD, czyli Dorosłe Dzieci z Domów Dysfunkcyjnych. Proszę poszukać informacji na ich temat, przygotowując się do spotkania z psychologiem i zastanawiając się nad swoimi oczekiwaniami, potrzebami wobec niego.

Proszę się nie poddawać. Niestety sporo osób doświadcza podobnych trudności, ale jest możliwe ich pokonanie.

Poniżej znajdzie Pani artykuły na temat psychoterapii:

https://portal.abczdrowie.pl/nurty-psychoterapeutyczne

https://portal.abczdrowie.pl/psychoterapia-online

https://portal.abczdrowie.pl/czym-jest-psychoterapia

https://portal.abczdrowie.pl/psychoterapia-gestalt

Może też odpowiedzi na podobne pytania będą pomocne:

https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/psychoterapia-psychoanalityczna

https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/podejrzenie-depresji-a-pierwsza-wizyta-u-psychiatry-lub-psychologa

Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.