Czy to może być anoreksja?

W lutym miałam swoje 15. urodziny. Mam około 165 cm wzrostu i ważę około 48 kg. Od pewnego czasu, gdy zjem za dużo, jest mi niedobrze. Nie wymiotuję jednak. Wczoraj prawie nic nie jadłam, pomimo głodu. Dzisiaj jest podobnie. Od pewnego czasu wciąż przejmuję się swoją wagą, twierdzę, że jestem za gruba. Mam otyłą koleżankę w klasie i wciąż twierdzę, że niewiele mi do niej brakuje, chociaż waży jeszcze dwa razy tyle. Gdy jest szkoła, a nie ferie, to nie jem śniadań (chyba, że drożdżówkę w szkole). Rzadko jem obiady, o kolacji nie wspominając. Proszę o pomoc.

KOBIETA ponad rok temu

Otyłość w Polsce

Witam,

Twoje objawy wskazują na początek anoreksji. Ważysz zdecydowanie za mało w stosunku do wzrostu. Twój BMI ma wartość 17,6 kg/m2, zaś od 17,5 rozpoznaje się anoreksję. Twoja niska masa ciała została uzyskana przez celowe odchudzanie się i zmniejszanie ilości posiłków. Jest to kolejne kryterium anoreksji. Osoba cierpiąca na to groźne w skutkach zaburzenie uważa, że jest zbyt gruba i wyznacza określoną ,,normę" wagi, której ,,nie może za wszelka cenę przekroczyć". Ta ,,norma" jest znacznie zaniżona i tak naprawde oznacza znaczną niedowagę lub wyniszczenie organizmu.

Konsekwencją anoreksji są zaburzenia hormonalne powodujące nieregularne miesiączki lub ich brak, opóźnienie lub zahamowanie dojrzewania, wzrostu ciała oraz liczne powikłania za strony całego organizmu: upadki, omdlenia, zaburzenia rytmu serca. Odczuwane przez Ciebie nudności są typowym powikłaniem anoreksji zwiazanym z zaburzeniem pracy przewodu pokarmowego.

Aby odzyskać prawidłowa wagę, powinnaś przede wszyskim jeść ok. 5-6 posiłków dziennie. Mogą to być początkowo małe porcje, aby przywrócić prawidłową pracę żołądka i jelit. W tej sprawie warto zasięgnąć opiniii dietetyka. Polecam Ci również informacje zawarte w wątku: http://portal.abczdrowie.pl/pytania/jak-poprawic-prace-jelit-w-trakcie-l....

Leczenie zaburzeń odżywiania się to nie tylko odpowiednia dieta - to przede wszystkim psychoterapia, która leczy przyczynę objawów. Osobom poniżej 18 roku życia zaleca się przede wszystkim psychoterapię rodzinną. W tym celu należy zgłosić się do poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży lub psychoterapeuty specjalizującego się w terapii rodzinnej. Okresowo powinnaś przebadać się u swojego lekarza rodzinnego i wykonać potrzebne badania laboratoryjne.

Polecam Ci informacje dostępne w dziale ,,Warto wiedzieć": http://portal.abczdrowie.pl/objawy-anoreksji, http://portal.abczdrowie.pl/skutki-anoreksji

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty