Witam Panią.
Emetofobia jest to zaburzenie z grupy lękowych. Jest to lęk przed wymiotowaniem lub przed przebywaniem obok osób wymiotujących. Mylenie z anoreksją bierze się stąd, że w pewnych przypadkach osoba, która na nią cierpi nie je, gdyż boi się, że mogłaby zwymiotować przyjęty pokarm. Efektem jak w anoreksji jest obniżona masa ciała oraz niechęć do jedzenia.
Diagnoza może być postawiona przez lekarza psychiatrę lub psychologa. Zaburzenia lękowe leczy się poprzez połączenie farmakoterapii (leki zleca psychiatra) oraz psychoterapii.
Zachęcam Panią do konsultacji psychiatrycznej.
Pozdrawiam,

0

Dzień dobry, emetofobia to lęk/ fobia przedy wymiotowaniem,i lęk przed przebywaniem
w pobliżu osób wymiotujących czasami może spowodować rodzaj fobii społecznej, ale chyba to wszystko powiedział Pani gastrolog, czyż nie ?
Ja leczę tego typu choroby niefarmokologicznie dobierajęc odpowiednię metodę
psychoterapeutyczną lub częściej hipnoterapeutyczną, co w tych wypadkach lepiej skutkuje. Pozdrawiam i życzę powrotu do zdrowia

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy to już emetofobia?

Witam, Moja prawie 8-letnia córka boi się wymiotowania. We wrześniu złapała wirusa, zwracała dwa razy. Od tamtej pory zaczęły się histerie i strach przed wirusami. Ostatnio przeszedł on w lęk przed wymiotowaniem. Mała płacze, wrzeszczy, że boi się zwracać. Mało je. Dodatkowo boli ją gardło (może ma zdarte od krzyku) i ciągle dopytuje czy ma anginę i czy będzie zwracać. Byłam z nią nawet u lekarze, który stwierdził, że gardło jest w porządku (nie dała mu nawet włożyć patyczka do ust w celu sprawdzenia). Byłam na spotkaniu z psychologiem, następne za tydzień. Czy mogę w jakiś inny sposób pomóc dziecku? Czy będzie potrzebna terapia? Jeśli tak to jaką metodą?

KOBIETA ponad rok temu
 Joanna Moczulska-Rogowska
Joanna Moczulska-Rogowska

Witam,

Zrobiła Pani wszystko co należało zrobić aby pomóc córce. Na obecnym etapie trzeba uzbroić się w cierpliwość i wspierać dziecko. Nie demonizować ani też nie bagatelizować objawów, być cierpliwym i opanowanym. Jeśli córka jest pod opieką psychologa, z pewnością z czasem nastąpi poprawa.

Ma Pani prawo zapytać psychologa jaka jest jego diagnoza, rokowania i jaką formę pracy proponuje.

Pozdrawiam serdecznie!

redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czym jest i jak objawia się kwasica?

lekarz stwierdził u mnie zbyt niskie Ph (4), kazał mi pić dużo wody; co to jest kwasica?
KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu
Lek. Tomasz Budlewski
95 poziom zaufania

Wszystko zależy od tego gdzie to pH zostało zmierzone. Proponuję udać się do lekarza prowadzącego leczenie.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty