Dzień Dobry Pani,
Przyznaję, że z dobrymi myślami ale i niepokojem, przeczytałam relację o Pana doznaniach oraz braku odczuwania sensu/chęci życia...
Zaprezentowane przez Pana tematy, postrzegam jako wielowątkowe.
Opisane przez Pana doznania wskazują na zaniżoną samoocenę.
Po przeczytaniu Pana relacji, pojawiło się u mnie pytanie, na ile wybór Pana kierunku studiów był Pana świadomym wyborem,
takim z potrzeby wnętrza?
Oraz, jaki jest poziom satysfakcji z dokonanego przez Pana wyboru?
Chcę Panu powiedzieć, że przyznanie się do tego, że poszukuje Pan dla siebie pomocy, jest już inspirującym krokiem, by pomóc samemu Sobie.
Dlatego proszę nie zostawać w tym i z tym samemu, i skontaktować się z Poradnią Zdrowia Psychicznego (w ramach NFZ-tu, bez skierowania lub prywatnie), celem podjęcia psychoterapii rozwojowej.
Jestem przekonana, że jest w Panu dużo zasobów, pomimo, że obecnie Pan czuje/postrzega inaczej?
Gdyby miał Pan życzenie, zapraszam serdecznie na konsultację via Skype.
Wspieram Pana mentalnie i życzę Panu tylko pomyślności,
irena.mielnik.madej@gmail.com tel. 502 749 605
Witam Pana,
niskie poczucie własnej wartości może być wskaźnikiem zaburzeń depresyjnych, w związku z tym, zachęcam do podjęcia psychoterapii poznawczo - behawioralnej.
Niska samoocena - poczucie własnej wartości, które kształtuje się w procesie socjalizacji; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie. Wskazana jest pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego. Poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba odbudować, tak żeby była optymalna i stabilna. Przekonania i opinie na własny temat w oparciu o doświadczenia życiowe kształtują samoocenę. Szczególnie negatywne komunikaty i doświadczenia w procesie rozwoju są istotą niskiego poczucia własnej wartości. Spróbuj zastanowić się jaką wartość sobie przypisujesz, zastanów się, jak ta opinia wpływa na twoje myśli i uczucia, w związku z tym, jakie działania podejmujesz: 1)Czy doceniasz siebie? 2)Czy lubisz siebie? 3)Czy akceptujesz swoje zachowanie? 4)Jaka jest twoja skuteczność? 5)Czy masz poczucie własnej godności? 6)Jak widzisz siebie? Negatywne przekonania na własny temat - wysoki samokrytycyzm jest wskaźnikiem, który pokazuje, że skupiasz się na własnych słabościach, wadach i jednocześnie nie doceniasz swoich zalet. Emocje, które są synchronizowane z negatywnymi myślami to; smutek, lęk, frustracja, złość, poczucie winy i wstydu. Myśli i emocje mają wpływ na nasze zachowanie - obserwuje się to w różnych sytuacjach; trudność w asertywnym wyrażaniu potrzeb, niezdecydowanie w realizacji planów życiowych.Mogą Pojawiać się też dolegliwości somatyczne; napięcie, zmęczenie, ból głowy. Wskazane jest leczenie metodą psychoterapii poznawczo - behawioralnej. Terapia poznawczo-behawioralna pozwala zrozumieć problem, im lepiej rozumiemy problem, tym łatwiej sobie z nim radzimy - poprawi się Pana funkcjonowanie społeczne oraz ustabilizuje się Pana samoocena.
https://portal.abczdrowie.pl/niskie-poczucie-wlasnej-wartosci-a-funkcjonowanie-spoleczne
Pozdrawiam serdecznie
Witam Pana,
Opisane przez Pana objawy, to znaczy zniechęcenie,
brak motywacji, drażliwość, apatia, niechęć do rzeczy,
które raczej powinny sprawiać Panu przyjemność, mogą wskazywać
na zaburzenia depresyjne.
Przypuszczam, że również niska samoocena utrudnia
Panu funkcjonowanie w społeczeństwie.
Nieadekwatna samoocena, i brak wiary w swoje możliwości,
też negatywnie wpływają na wszystkie obszary Pana
funkcjonowania i sprawiają, że , tworzy Pan w umyśle wypaczony
obraz samego siebie, co pogłębia jedynie niską samoocenę.
Jednak rzetelną diagnozę można postawić tylko podczas osobistej
konsultacji po wnikliwym przyjrzeniu się różnym sytuacjom
i wydarzeniom na przestrzeni Pana życia.
Osoba cierpiąca na depresję nie jest w stanie sama
zadbać o siebie i rozwiązać swoich problemów.
Przede wszystkim ważne jest, żeby Pana problem został
prawidłowo zdiagnozowany i żeby podjął Pan leczenie,
psychoterapię.
Zachęcam Pana do skonsultowania swojego problemu
z psychologiem.
Terapeuta pomoże Panu uporać się zarówno z objawami
jak i przyczynami zaburzeń depresyjnych oraz ich konsekwencjami,
dzięki czemu odzyska Pan radość życia.
Gdyby chciał Pan porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie
Hanna Markiewicz,
psycholog,
konsultacje@psycholog24online.pl
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Dlaczego przez większość mojego życia czuję strach przed czymś? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Czy psycholog pomoże nabrać odwagi w kontaktach z kobietami? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Czy powinnam zapisać się na jakąś terapię? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak leczyć problemy z samoakceptacją? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak sobie radzić z taką niską samooceną? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Dlaczego nie akceptuję siebie? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Skąd się bierze mój brak chęci do życia i niska samoocena? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak leczyć niską samoocenę u młodej osoby? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Dlaczego nie mogę żyć tak jak inni? – odpowiada Mgr Agnieszka Jabłonowska
- Jak radzić sobie z brakiem radości z życia mając 25 lat? [PORADA EKSPERTA] – odpowiada Mgr Bożena Waluś