Dlaczego nie płakałam po śmierci cioci?

Witam, mam pytanie. Mam 15 lat, niedawno umarła moja ciocia. Byłam z nią blisko, pomagała mi w nauce. Zmarła na chorobę, nie miała nawet 60 lat, zawsze pogodna, lubiła podobne rzeczy. Po jej śmierci wszyscy w rodzinie płakali, oprócz mnie. Na pogrzebie również. Minął już miesiąc i chociaż często myślę, nie płakałam. Owszem, jest mi smutno, że nie ma jej, ale nie na tyle, abym płakała. Czemu ? Siostra powiedziała że nie mam uczuć :(

KOBIETA, 15 LAT ponad rok temu

Psychologia

Mgr Katarzyna Stadejek Psycholog, Lublin

18 poziom zaufania

Witaj,
sposób przeżywania żalu po śmierci kogoś bliskiego jest bardzo indywidualny. Płacz bywa oczyszczający, daje swojego rodzaju upust nagromadzonym emocjom, co nie znaczy, że musi im zawsze towarzyszyć. Opinia Twojej siostry jest niewątpliwie zbyt surowa. Nie można ocenić cudzych uczuć. Być może Twoja relacja z ciocią nie była na tyle bliska, by wywołać głęboki smutek a w konsekwencji płacz. Może być też tak, że z jakiegoś powodu Twoje emocje są teraz tłumione i dlatego nie możesz ich okazać. Jakby nie było, każda Twoja reakcja jest dobra, akceptuj ją i pamiętaj, że nie ma określonego wzorca zachowań.
Pozdrawiam serdecznie
Katarzyna Stadejek

Mgr Ilona Ciżewska Psycholog, Dopiewo

33 poziom zaufania

Witam
Sposoby przezywania zaloby po stracie kogos bliskiego sa bardzo rozne. Strata jest zawsze przezyciem bardzo intymnym i osobistym i nie ma jednakowego sposobu na radzenie sobie z nia. Siostra nie powinna Pani oceniac. Pani sposob przezywania straty jest skierowany do wewnatrz, tzn: strate przezywa Pani przez rozmyslania, wspomnienia o wydarzeniach zwiazanych z dana osoba a nie przez uzewnetrznianie swoich uczuc, np.: przez placz, krzyk.
Siostra reaguje w inny sposobi Pani sposob jest dla niej nieznany i stad taka opinia, jakkolwiek nie sadze, aby celowo chcialaPani urazic.
Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dlaczego obwiniam się za śmierć matki? – odpowiada
Jak leczyć się po śmierci bliskiej osoby? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak sobie poradzić po śmierci męża? – odpowiada Mgr Monika Wysota
Nie potrafię się pozbierać po śmierci taty – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Czy brak płaczu na pogrzebie bliskiej osoby to normalna reakcja? – odpowiada Mgr Agnieszka Fiszer
Jak radzić sobie i pogodzić się ze śmiercią brata? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak sobie poradzić po śmierci babci? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Jak poradzić sobie po śmierci narzeczonego? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak poradzić sobie po śmierci wnuczki? – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Wyrzuty sumienia i problemy z pogodzeniem się ze śmiercią siostry – odpowiada Mgr Ewelina Kazieczko

artykuły

Zuzia, dziewczynka w skórze utkanej z cierpienia

Przyszła na świat i już ją bolało. Nie rączka, nie

Święta w żałobie. Jak pomóc bliskim, którzy stracili kogoś przez COVID?

Święta Bożego Narodzenia dla osób w żałobie mogą b

Czy potrafisz zrozumieć dziecięcy świat?

Dziecięcy świat różni się od świata ludzi dorosłyc

Czy ciągłe myslenie o śmierci i płakanie mogą być spowodowane depresją?

Jestem 14-latką. Często płaczę bez powodu (tak mi się wydaję). Płacz zazwyczaj poprzedzony jest myślami o śmierci, o tym, że wszyscy umrą, że na śmierć niektórych moich najbliższych będę musiała patrzeć. Boję się, nie zniosę tego. Nie mam problemów ze spaniem i apetytem. Płacz rozpoczął się już w dzieciństwie. Jestem czasem nadwrażliwa. Gdy mam zajęcie (np. chodzę do szkoły, a później odrabiam lekcje) to mi się to nie zdarza. Nie lubię poznawać nowych ludzi. Np. w szkole czuję się dość dobrze, w końcu po 8 latach to to jest prawie dom. I jeszcze jedno pytanie: czy mogę sobie poradzić z tym problemem, szukając oparcia tylko u rodziny? Jak?

KOBIETA ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Magdalena Pikulska Psychologia, Kraków

60 poziom zaufania

Witam!
Chciałabym, abyś pamiętała, że jesteś w takim wieku rozwojowym, gdzie dużą rolę odgrywają zmiany hormonalne. Pamiętaj, że dojrzewasz, zmienia się nie tylko Twój wygląd fizyczny, ale również stajesz się bardziej dojrzała emocjonalnie. Niestety jest też okres dużej chwiejności emocjonalnej (stanów od radości po niekontrolowany płacz) oraz poszukiwania sensu życia.
Myślę, że w Twoim przypadku nie ma powodu do niepokoju, oczywiście gdyby pogorszył się Twój stan, to powinnaś skorzystać z pomocy psychologa. Teraz zachęcam Cię do szczerej rozmowy z mamą lub z kimś z kim masz dobry kontakt i możesz mu zaufać. Pamiętaj, że czasami rozmowa na temat naszych problemów potrafi zdziałać cuda.
Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Dlaczego moje dziecko płacze bez łez? – odpowiada Lek. Magdalena Szymańska
Przeżyłam śmierć siostry i ciągle wyobrażam sobie swoją. Kto może mi pomóc? – odpowiada Magdalena Pikulska
Jak skończyć z płakaniem z byle powodu? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Czy mam iść do psychologa? – odpowiada Magdalena Pikulska
Moje 14-miesięczne dziecko ciągle płacze – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
Co mam zrobić z ciągłymi myślami o śmierci? – odpowiada Mgr Magdalena Boniuk
Jestem taka zmęczona, czy to depresja? – odpowiada Joanna Moczulska-Rogowska
Gdy myślę o szkole chce mi się płakać. Czy to już depresja? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy mówienie do siebie to choroba? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

Po prostu lubię ludzi

Z dr Mariolą Kosowicz, jedną z pięciu najwyżej oce

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Selena Gomez przeżyła koszmar. "Byłam w czterech zakładach leczniczych"

Była gwiazda Disney'a w filmie w rozmowie z magazy

Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska Neurolog

umów wizytę

Lek. Martyna Wypych Neurolog, Warszawa

umów wizytę

Lek. Ilona Pieczonka- Ruszkowska Neurolog, Poznań

umów wizytę

Lek. Małgorzata Kogut Neurologia, Kraków

umów wizytę

Dlaczego ciągle chce mi się płakać?

Czy wszystko ze mną w porządku? Od około 3 - 4 miesięcy stale towarzyszy mi fatalne samopoczucie i ochota ciągłego płaczu. Często miewam wybuchy płaczu nawet po pozornie szczęśliwym i udanym dniu. Dodatkowo czuje się niechciany, nie kochany, nie lubiany i samotny, nawet wśród ludzi których chyba lubię. Nic już mi nie sprawia szczęścia. Do tego nie mogę znieść bycia samemu bo nie mogę wytrzymać w swoim towarzystwie. Mam wahania nastrojów. Raz mam napady agresji których nie jestem w stanie kontrolować (próbowałem medytacji, aktywności fizycznej, odrzucenia kofeiny, cukru ale nic nie pomaga), czasem znów jestem bardziej smutny niż zwykle, innym razem jestem spokojny i wyluzowany, Oraz na zmianę jestem albo zmęczony jak diabli i ciągle śpię albo jestem pobudzony i nie mogę spać. Dodam też, że w młodości byłem u 5 różnych psychologów ale żaden nie pomógł w niczym.

ponad rok temu

Agresja Zaburzenia nastroju Uczucie samotności Psychologia Aktywność fizyczna Hipnoza i medytacja

Paweł Żmuda-Trzebiatowski

90 poziom zaufania

witam proponuję konsultację psychiatryczną