Jak mogę przywrócić znajomemu chęć do walki z chorobą?

Witam , mam bliskiego przyjaciela z odmą płucną samoistną. Niedawno trafił do szpitala i prawdopobnie będzie miał operacje polegająca na wycięciu . Jest załamany i boi się, że zostanie kaleką. Stracił całkowita wole walki. Czy jest jakiś sposób żeby przywrócić mu wiarę i chęć walki ?
KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Depresja poporodowa

Depresja to choroba cywilizacyjna. Wciąż jednak nie jest to dobrze znana choroba. Obejrzyj film i poszerz swoją wiedzę o depresji. Psychiatra Agnieszka Jamroży opowiada o depresji poporodowej.

Dzień dobry.
Choroba jest sytuacją kryzysową. Bardzo często pojawia się nagle i w gwałtowny sposób zmienia dotychczasowe życie pacjenta i całej rodziny. Po usłyszeniu niepomyślnej diagnozy, osoba chora może doznać szoku i potrzebować czasu na akceptację choroby oraz odnalezienie się w nowej sytuacji. Często w ciągu kilku dni musi przewartościować swoje życie i zmienić dotychczasowe plany prywatne i zawodowe. Pacjent w trakcie leczenia przechodzi przez różne fazy radzenia sobie z chorobą. Każdy etap choroby to różne emocje i zachowania. Proces leczenia bywa długi, emocjonalnie wyczerpujący, dlatego wymaga zaangażowania najbliższej rodziny.
Wsparcie psychologiczne pacjenta jest jednym z najważniejszych aspektów leczenia. Rodzina chorego odgrywa tu bardzo ważna rolę. Bardzo często najbliżsi mają ogromny wpływ na myślenie i postępowanie samego chorego.
Wsparcie emocjonalne, udzielane głównie przez rodzinę chorego to przede wszystkim:
- dążenie do poznania potrzeb pacjenta i ich zaspokojenie w miarę możliwości,
- życzliwe, empatyczne słuchanie,
- okazanie zrozumienia,
- sygnalizowanie gotowości do podjęcia rozmowy na każdy trudny temat: „Jeśli chcesz możemy o tym porozmawiać…”,
- okazywanie czułości (dotyk dłoni, przytulanie),
- budowa relacji bezpiecznej dla chorego „Jestem obok, gdybyś mnie potrzebował”.
Należy pamiętać, aby szanować potrzebę samotności pacjenta i nie osaczać go swoją osobą – wystarczy poinformowanie chorego: „Powiedz mi jeśli chcesz zostać sam”, nie zamartwiać się, gdy zapada cisza w trakcie ważnej rozmowy, pozwolić wypłakać się choremu i wyrazić swoje wszystkie emocje np. złość, lęk, pytać się; „Co mogę dla Ciebie zrobić?”.
Pozdrawiam serdecznie. Justyna Żebrowska-Naklicka j.zebrowska.naklicka@gmail.com tel. 693 548 457

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty