Jak pokonać spadek nastroju i zmotywować się do działania?

Mam 21 lat. Ostatnio chłopak mnie zostawił (okoliczności go do tego zmusiły). Bardzo go kocham. On mi pokazał, ze jestem coś warta. A teraz gdy go nie ma jestem taka jak wcześniej czyli mam niską samoocenę, nie mam motywacji do tego, aby schudnąć czy zrobić coś innego Czuję się nieatrakcyjna i nie mam sił na szukanie miłości. Na co dzień ukrywam ten stan będąc radosną i pozytywną osobą, chętną do pomocy. Czy powinnam iść do psychologa? Dodam, ze miewam problemy z nagłym budzeniem się w nocy.

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Niska samoocena Odchudzanie Psychologia Motywacja Samoocena

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Trochę się u Pani zadziało.., i chcę Pani powiedzieć, że ma Pani wpływ, na to, co się będzie działo dalej w Pani życiu.

Zachęcam Panią, przede wszystkim do zaprzyjaźnienia się samej ze sobą, do włożenia wysiłku, i roapoczęcia od małej aktywności fizycznej, np. szybkiego marszu (nawet, gdy się Pani nie chce).
I paradoksalnie - właśnie wtedy, gdy się nie chce i nie ma motywacji do działania, po aktywności fizycznej, pojawia się motywacja...

Zachęcam Panią do poeksperymentowania.
Myślę, że rozmowa i praca z psychologiem pomogła by Pani w podniesieniu samooceny.

Życzę Pani zaktywowania swojej energii do działania,
Irena Mielnik-Madej

mgr Patryk Goleń Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

Być może nie jest to taki zły pomysł. Przedstawia tu Pani dosyć niewiele informacji (taka natura internetu), więc aby skutecznie odpowiedzieć na Pani pytania trzeba by najpierw poznać wiele dodatkowych kwestii. Proszę jednak pamiętać, że pewna doza smutku jest po rozstaniu naturalna. Trzeba przejść przez pewien okres żałoby aby wrócić do normalnego funkcjonowania. To co mnie trochę bardziej niepokoi, to fakt Pani niskiej samooceny. Jeśli czuje Pani, że chciałaby poradzić sobie z tą trudnością może Pani omówić ja bardziej szczegółowo u psychoterapeuty.

http://www.gabinetzmian.pl

mgr Agnieszka Dymska Psychologia, Pruszków

60 poziom zaufania

Witam.
Rozumiem, że rozstała się Pani z chłopakiem, którego nadal kocha.
Pewnie doświadcza Pani smutku, żalu, tęsknoty, co w takiej sytuacji jest naturalne, aczkolwiek trudne do dźwigania.
Nieobecność chłopaka spowodowała spadek Pani samooceny, brak wiary w siebie.
Pisze Pani, że na co dzień maskuje swoje uczucia. Nie musi, a nawet nie powinna Pani tego robić.
Sugeruję zajęcie się sobą, tym, czego naprawdę Pani doświadcza z pomocą psychoterapeuty. Psychoterapeuta da Pani wsparcie w tej trudnej sytuacji i prawdopodobnie zaproponuje psychoterapię.

Pozdrawiam i życzę odzyskania wiary w lepsze życie i lepszą siebie.

Agnieszka Dymska
Psycholog, psychoterapeuta.
www.pomocpsychologa.pl

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

76 poziom zaufania

Witam, miała Pani chłopaka który pokazał, że jak Pani napisała "jest coś warta". Gdy go zabrakło, przestała się Pani również czuć tak dobrze. Przeżywa Pani teraz rozstanie z ukochaną osobą, ma Pani prawo czuć tęsknotę, mieć obniżony nastrój. Proszę sobie dać trochę czasu, skupić się na sobie, swoich potrzebach, zadbać o siebie. Może zająć się czymś co lubi Pani robić. Skorzystanie z pomocy psychologa jest bardzo dobrym pomysłem. Będzie mogła się Pani podzielić się swoimi odczuciami, otrzymać wsparcie. Pozdrawiam serdecznie
Dorota Nowacka
psycholog
rejestracja@pracownia-start.pl
www.pracownia-start.pl

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak zmienić nastawienie i pokonać niechęć do życia? – odpowiada Magdalena Pikulska
Jak poradzić sobie z własnymi emocjami i płaczem? – odpowiada Mgr Daniel Lipka
Uczucie zastąpienia po nieszczęśliwej miłości – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
Jak podnieść wiarę w siebie i się zmotywować? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Spadek nastroju i koncentracji – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Jak opanować napady płaczu i depresji? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak poradzić sobie z rozstaniem w wieku 24 lat? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Niska samoocena i brak akceptacji własnego wyglądu – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Jak radzić sobie ze spadkiem nastroju? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Obojętny stosunek chłopaka po rozstaniu – odpowiada Mgr Anna Mochnaczewska

artykuły

Depresja po miłości. Co roku 1200 Polaków chce się zabić po rozstaniu

Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p

Margaret wróciła z niezwykłym przesłaniem. Tylko u nas wokalistka zdradza, jak przez swoją muzykę chce pomóc chorym na raka

"Każdego z nas może to spotkać. Pomagamy innym, a

Piotr Pogon: człowiek jest istotą przekorną, a życie - cudem

Piotr Pogon jest maratończykiem, biegaczem charyta

Jak zmotywować się do działania?

Witam, jestem 23-letnim chłopakiem. Zacznę od razu od problemów, które z każdej strony mnie pochłaniają i ciągną coraz niżej w dół. Mieszkam jeszcze z rodzicami, którzy są raczej mało zamożni, w większym mieście.

Brakuje mi ciągle pieniędzy. Zarabiam niewiele, choć w końcu w kierunku, który mnie interesuje - jako informatyk. Problemy z pieniędzmi zaczęły się przez różnego rodzaju przyjemności, a następnie brane kredytów. Teraz ciągle w stresie, czy wystarczy mi do następnej wypłaty. Ciągle myślę skąd wziąć na wakacje, na szkołę, rachunki.

Kolejny problem, który mnie ciągle nurtuje to szkoła. Od trzech lat jestem na pierwszym roku. Zdążyłem już zmienić szkołę. A semestru, który się skończył jeszcze nie zaliczyłem. Wszystko przez brak motywacji do nauki. Najpierw chcę i przez chwilę mam plan, a nawet motywację wielką, która jednak po krótkim czasie przestaje istnieć, gdy na myśl przychodzą przyjemności z napicia się, zapalenia trawki, bądź spotkaniu się z kimś czy z głupiego siedzenie w internecie. Po każdej porażce, niezaliczeniu przedmiotu bądź straceniu pieniędzy trzymanych na inny cel - przychodzi ból głowy, stres no i wielka pogarda sobą.

Co do kościoła to oddaliłem się bardzo, chodzę do niego raz na kilka tygodni, ale raczej z powodu takiego wychowania. Oczywiście zdarzają się momenty trwogi, gdy już nie mam siły, wtedy się pomodlę co pomaga na dzień lub dwa.

Zapomniałbym dodać, że mam dziewczynę, z jednej strony wspaniałą, piękną i mądrą, a z drugiej strony trochę złośliwą, niewyrozumiałą. Zdarzają się oczywiście wielkie kłótnie, ale w końcu jesteśmy razem już 3 lata i kochamy się. Spędzamy często miło czas i to nas przy sobie trzyma. Przy niej zapominam trochę o tych problemach.

Co zrobić bym bardziej przykładał się do celów sobie stawianych? Jak jeszcze mógłbym się zmotywować? Jak powstrzymywać się przed pokusą przyjemności, które są na wyciągnięcie ręki, w momentach, gdy powinienem pracować działać, uczyć się?

MĘŻCZYZNA, 23 LAT ponad rok temu

Rozwój osobisty Psychologia Motywacja

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Niestety nie ma prostej rady, jak zmienić się i działać bardziej odpowiedzialnie. Po przeczytaniu Twojego listu sądzę, że jesteś mężczyzną, który jeszcze niekoniecznie zachowuje się jak osoba dorosła. Chyba brakuje Ci zewnętrznej motywacji, tj. mama czy tata.

Nie jest łatwo być dorosłym i radzić sobie z problemami. Pamiętaj, że te nierozwiązane narastają i stają się coraz bardziej poważne. Żeby zacząć działać sprawnie powinieneś ustalić sobie cele w życiu. Zastanów się, czy chcesz całe życie być od kogoś zależny, spędzić je na martwieniu się, czy wystarczy Ci pieniędzy do wypłaty.

Teraz jesteś w komfortowej sytuacji - mieszkasz z rodzicami, więc nie musisz martwić się o dach nad głową. Sam zarabiasz na swoje potrzeby, a jednak wydajesz więcej niż możesz. Zaplanuj na początku miesiąca wydatki i staraj się zmieścić w tym limicie. Ucz się oddalać przyjemności - staraj się walczyć z pokusą pójścia na imprezę czy zapalenia/wypicia. Używki silnie wpływają na nasze życie i łatwo jest zatracić cel. Postaraj się je ograniczyć.

Ważną sprawą są także studia. Zaplanuj czas na naukę i staraj się go pilnować. Edukacja jest bardzo ważna w życiu, ponieważ możesz zdobywać nowe umiejętności i rozwijać się. Zadbaj więc o swój intelekt i znajdź czas na naukę. Ucząc się będziesz miał mniej stresów związanych z niepowodzeniami i ciągłym pozostawaniem na 1. roku. Musisz uświadomić sobie, że Twoja przyszłość leży w Twoich rękach i nie możesz marnować kolejnych szans, żeby układała się tak, jak chcesz.

Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak sobie poradzić w nowej pracy? – odpowiada Paulina Witek
Jak zmotywować się do pracy i chodzenia do szkoły? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak znowu znaleźć motywację do nauki? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak się skupić w czasie nauki? – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper
Jak się zmotywować i pokonać stres? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak na nowo w ułożyć swoje życie? – odpowiada Mgr Anna Kasprzak
Wiem, że śmieją się ze mnie za plecami jeśli zdarzy mi się jakaś porażka. Jak poradzić sobie ze stresem? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak cieszyć się z życia, kiedy nic nie układa się tak jakbym chciała? – odpowiada Mgr Magdalena Boniuk
Otoczenie mnie "dobija", rodzice nie akceptują mojej dziewczyny - co ja mam z tym zrobić? – odpowiada Magdalena Pikulska
Brak motywacji? Depresja? Obsesja? – odpowiada Magdalena Pikulska

artykuły

"Zrzuciłam z siebie 28 kg nieszczęścia"

"Jestem zadowoloną z siebie 40-latką, która potraf

Na czym polega terapia śmiechem? (WIDEO)

-Witam ponownie, dzień dobry lato WP, teraz por

Bunt pielęgniarki "Pacjenci nas wyzywają, potrafią uderzyć, opluć"

Odbyłem rozmowę z pielęgniarką, która pracuje na d

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

umów wizytę

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

umów wizytę

Paulina Witek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Barbara Dziura Psychologia, Jedlicze

umów wizytę

Jak się zmotywować i pokonać stres?

Witam. Mam 18 lat i chodze do 3 technikum. Mam kompletny brak motywacji do uczeszczania do niej. Zajecia sa długo, jestem juz tym zmeczona. Ciagly halas, pelno na glowie, brak swojego życia bo nawet nie ma na to czasu. Nie chce mi sie tam chodzic. Czuje stres, nie chce byc odpytywana przy tablicy. Ten stres mnie paralizuje. Jak radzic sobie z tym okropnym stresem i jak sie zmotywowac do codziennego dzialania?

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Stres Psychologia Ciągłe zmęczenie Motywacja

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Witam Serdecznie,

Wskazane nabycie umiejętności wzbudzania w sobie motywacji do działania i radzenia sobie ze stresem, byłoby to możliwe poprzez uczestnictwo w takich treningach lub skorzystanie z pomocy psychologa.

Życzę Pani pomyślności,
irena.mielnik.madej@gmail.com

Mgr Agata Pacia (Katulska) Psycholog, Wrocław

54 poziom zaufania

Dzień dobry przede wszystkim warto skoncentrować się nad lękiem przed oceną. Zapewne to konkretnie wywołuje stres. Przez to młodzi ludzie tracą umiar e nauce a warto go mieć. Proszę postarać się postawić sobie granice odnośnie długości nauki tak aby mieć czas dla siebie, na przyjemności. To bardzo ważne, ma to pozytywny wpływ na samopoczucie. Szkoła, odpytywanie przy tablicy zapewne nie jest niczym miłym. Teoretycznie ma sprawdzić wiedzę. Jednak często boimy się złej oceny. Trudno najwyżej nie pójdziemy nam najlepiej, chociaż będziemy wiedzieć co poprawić. Takie podejście często pomaga. Pozdrawiam A. Pacia

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

76 poziom zaufania

Witam, stres i motywacja mogą wzajemnie na siebie wpływać. Stres może być mobilizujący lub powodować poczucie lęku. Proszę skorzystać z konsultacji psychologicznej, zastanowić się jak radzić sobie ze stresem, co powoduje trudności. Pozdrawiam serdecznie