Może się Pani udać na psychoterapię, jest to odpowiednia forma pomocy do poradzenia sobie z takim problemem.
Trudno jest, gdy potrzeba rozstania pojawia się tylko z jednej strony. Trudno tez znaleźć odpowiedź na pytanie dlaczego tak się dzieje.
Może Pani spróbować w szczerej rozmowie dowiedzieć się, co tak naprawdę było trudnego, co przesądziło o tym, że "przestał kochać", co się zmieniło?. Czy tez czy miłość była tylko jednostronna? Jeśli była Pani zakochana i zaangażowana, to nie można się dziwić, że trudno jest się Pani pogodzić z decyzją chłopaka. Zajmie trochę czasu nim ją Pani zaakceptuje, a może bardziej pogodzi się z nią. Warto dać sobie ten czas. Pozwolić sobie przeżyć te emocje, które się pojawiają. Pozwolić im przepłynąć i odpłynąć. Zapewnić sobie wsparcie bliskich. Porozmawiać z tymi, którzy przeżyli trudne rozstanie, dopytać jak sobie poradzili, co im pomagało itp. Zagospodarować czas i przestrzeń, która pojawia się po zakończeniu relacji, bo taka "dziura" tylko zatrzymuje w przeszłości, powoduje powrót wspomnień (rozpamiętywanie) a tym samym utrudnia zwrócenie się ku przyszłości.
Witam serdecznie
Dobrze by było , gdyby miała Pani możliwość z kimś porozmawiać, z kimś bliskim, komu Pani ufa i mogła opowiedzieć o wszystkich trudnych uczuciach , które Pani przeżywa. Czas rozstania jest czasem bardzo trudnym, szczególnie jeśli to nie była Pani decyzja. Na pewno potrzeba czasu , żeby mogła Pani odreagować wszystkie trudne emocje. Może pojawiać się ogromny żal za czymś straconym, złość, wściekłość uczucie niezrozumienia i krzywdy : " dlaczego mnie to spotkało", mogą pojawiać się płonne nadzieje, : " a może do mnie wróci", czasem przychodzi obarczanie się winą : "co złego zrobiłam";"jak mogłam temu zapobiec". Wszystkie te trudne emocje trzeba przerobić, odreagować, zrozumieć, że czasem tak trudne doświadczenia przydarzają się nam niezależnie od tego co robimy. Czasem warto porozmawiać ze specjalistą psychologiem, który pomoże nam przejść przez to trudne doświadczenie rozstania i nauczyć się na nowo odnaleźć w nowej dla nas rzeczywistości.
Pozdrawiam ciepło -Anna Ręklewska- psychoterapeuta
Witam,
rozstanie to bardzo trudny okres dla każdego człowieka, jednak nie jest wskazane całkowite koncentrowanie się na nim. Warto przeanalizować czy powodem rozstania była osobowość partnera czy nasze błędy. Po takich przemyśleniach radziłabym wyciągnąć odpowiednie wnioski, aby więcej nie popełniać podobnych błędów przy wyborze sympatii. Po rozstaniu najlepiej jest skupić się na sprawach związanych z rozwojem własnej osoby. Poprawi to nastrój i wzmocni pewność siebie.
Pozdrawiam serdecznie
Marta Melka-Roszczyk
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak poradzić sobie z rozstaniem w wieku 24 lat? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak poradzić sobie z rozstaniem w wieku 18 lat? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
- Jak poradzić sobie z samotnością po rozstaniu? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Jak poradzić sobie z rozstaniem z chłopakiem? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Jak sobie poradzić z rozstaniem po 6 latach związku? – odpowiada Mgr Maria Rzepecka
- Jak mogę pogodzić się z rozstaniem? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
- Jak poradzić sobie z rozstaniem po 4-latach związku? – odpowiada Mgr Agnieszka Wawer-Sajko
- Depresja i rozstanie z narzeczoną – odpowiada Mgr Marek Lisowski
- Jak radzić sobie z rozstaniem? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Jak poradzić sobie z rozstaniem z dziewczyną? – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
artykuły
Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy
Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy
Choroba afektywna dwubiegunowa. Agnieszka opowiada, jak wygląda życie z chorobą bipolarną (ChAD)
Nawet lekarzom zdarza się mylić jej objawy z depre
"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka
"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k