Jak poradzić sobie ze śmiercią matki?

Jak mam poradzić sobie ze śmiercią matki? Co zrobić by nie płakać, by nie zazdrościć innym, że mają matke gdy ja jej już nie mam? moim problemem jest to, że zawsze mogłam na nią liczyć gdy miałam problem a teraz z każdym problemem jestem sama bez niczyjego wsparcia... po części to ona mnie we wszystkim wyręczała, bo wiedziałam, że mama sobie z tym poradzi...a tu nagle odeszła...wiem, że źle myślę, ale wolałabym by śmierć zabrała mi ojca niż ją...moją ukochaną mame.

KOBIETA, 31 LAT ponad rok temu

Strata bliskiej osoby Psychologia

Praca z dzieckiem z ADHD i jego środowiskiem

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

76 poziom zaufania

Witam. Na żałobę nie ma porady. Na to trzeba czasu, pozwolenia sobie na różne myśli. Psychoterapia pomaga przejść żałobę.
Magdalena Brabec

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

82 poziom zaufania

zajac sie najpierw przezyciem zaloby,(najwazniejsze!!), a nastepnie odnalezieniem zasobow w sobie i pozmieniac kila szkodzacych przekonac i mechanizmow...najlatwiej to zrobic z dobrym terapeuta.pozdrawiam serdecznie, Violetta Ruksza

Mgr Agnieszka Glica Psycholog, Katowice

61 poziom zaufania

Witam. Żałoba to czas płaczu i żalu, gniewu i zazdrości. Pani emocje są naturalne. To co utrudnia Pani, przeżycie żałoby i pogodzenie się ze śmiercią mamy, to brak wcześniejszej z nią separacji. Osiągamy dorosłość, poprzez oddzielenie się emocjonalne od rodziców, niezależność i poszukiwanie wsparcia na zewnątrz, wśród przyjaciół, partnerów itp. Mam wrażenie, po przeczytaniu Pani mail (mogą to być tylko moje domysły), że Pani była tak bardzo blisko z mamą i nieprzeszła Pani przez proces separacji, pozostając w stosunku do niej emocjonalnie nadal małą dziewczynką. Żałoba jest zawsze trudna i bolesna, jednak, gdy osoba zatrzymuje się w pozycji dziecka w stosunku do rodzica, w żałobie czuje się bezsilna i porzucona, bez wsparcia. Czując w sobie dorosłość, śmierć rodzica nie jest równa utracie wsparcia (osoba umie go przyjmować od przyjaciół). Być może w obecnym momencie cennym wsparciem, byłaby dla Pani psychoterapia, aby mogła Pani się pogodzić ze stratą mamy. Pozdrawiam