Szanowna Pani,
W Pani wieku potrzeba samodzielnego życia jest zupełnie zrozumiała. Wiele osób opuszcza dom rodzinny przed ukończeniem 30 r.ż. i jest to naturalna kolej rzeczy. Powstaje pytanie, na ile dotąd funkcjonowała Pani w zależności od rodziców oraz z jakiego powodu próbują Panią powstrzymać przed przeprowadzką. Nie potrzebuje Pani ich zgody czy aprobaty, by zacząć mieszkać sama. Pojawia się także pytanie, jak wygląda relacja małżeńska Pani rodziców - czy w tym zakresie nie pełni Pani w ich domu określonej roli/funkcji. Nie napisała Pani o swojej sytuacji zawodowej/finansowej, a więc czy obliczyła Pani, że stać Panią na samodzielne mieszkanie, opłacenie rachunków, produktów spożywczych i in. (tzw. koszty życia).
Myślę, że warte przemyślenia jest spotkanie z psychoterapeutą, ponieważ nawet, jeśli uda się Pani wyprowadzić, może zachodzić ryzyko istnienia w Pani psychice zależności emocjonalnej i trudno może być Pani poradzić sobie z tym samej (dystans fizyczny nie oznacza bowiem dystansu emocjonalnego). Istnieją z pewnością jeszcze inne czynniki, o których Pani nie wspomniała w swoim liście.
Trzymam mocno kciuki za Pani samodzielność i dorosłe decyzje. Powodzenia!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Pacjenci wentylowani mechanicznie od pół roku żyją
- Odkąd się urodziłam, to czuję się niewidzial
- To jest walka. Niektórym może się wydawać, ż
