Jak wytłumaczyć rodzinie przyczyny wyprowadzki?

Witam! Mam 24 lata i jestem dziewczyną. Do tej pory mieszkałam z rodzicami i dziadkami. Zawsze byłam na ich zawołanie, robiłam co wszyscy chcieli, zawoziłam itp. Czasami zdarzały się obelgi w moją stronę za nic. W miniony piątek się wyprowadziłam i znalazłam pracę w większym mieście (bo mieszkam na wsi). Teraz codziennie dostaję telefony od mamy i babci, że moje miejsce jest w domu, że tak nie powinno się traktować rodziców, że jestem niewdzięczna. Jak mam z nimi rozmawiać żeby zrozumieli?

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje z rodzicami i teściami

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Witam Panią Serdecznie,

Ma Pani prawo do życia po swojemu i nie ma obowiązku się z tego tłumaczyć.
Sugerowałabym, żeby w rozmowie zakomunikowała Pani spokojnie swojej najbliższej Rodzinie, że nadal jest ona dla Pani ważna, jednak chce Pani poczuć się dorosłą i odpowiedzialną za siebie.

Życzę Pani pomyślności i odwagi,
Irena Mielnik-Madej

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Szanowna Pani,

dokonała Pani słusznego wyboru, decydując się na samodzielne życie, ponieważ jest Pani osobą dorosłą. Rolą rodziców jest przystosowanie dziecka do życia, a nie ograniczanie, czy zmuszanie do służenia sobie. Jeśli chodzi o wdzięczność, to mogłaby Pani podziękować za wszystko, co Pani otrzymała i proszę konsekwentnie dążyć do własnych celów, dbać o siebie, Może Pani powiedzieć rodzinie, co dla Pani jest ważne i prosić o zrozumienie, jest Pani osobą zaradną, życzę powodzenia.

Pozdrawiam serdecznie

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

76 poziom zaufania

Witam, podjęła Pani decyzję o przeprowadzce, znalazła Pani pracę w większym mieście, stała się samodzielna. Ma Pani do tego prawo. Warto porozmawiać o tym z rodziną, nie powinni się martwić, bardzo dobrze sobie Pani radzi. Być może rodzina czuje się rozczarowana, ale nie jest Pani niewdzięczna, po prostu wybrała własną drogę. Pozdrawiam serdecznie