Witaj Emil!
Niestety, drogą wirtualną nie da się postawić żadnej diagnozy. Jeżeli dostrzegasz u siebie niepokojące zachowania, które utrzymują się u Ciebie od najmłodszych lat, np. kiwanie się podczas muzyki, uciekanie w swój własny świat marzeń i wyobrażeń, analizowanie minionych doświadczeń, mówienie do siebie, to najlepiej skonsultować się ze specjalistą, np. psychologiem. Być może Twoje zachowania wynikają z jakichś nieprawidłowości neurologicznych? Może to jakieś zaburzenia ze spektrum autyzmu, zespół Aspergera? Niestety, przez Internet nie zgadnę, dlatego najlepiej, byś razem z rodzicami skonsultował się z lekarzem.
Pozdrawiam i życzę powodzenia!
Emilu
Chyba prawie każdy czasem się zamyśli przy muzyce i się po kiwa, natomiast jeżeli spędzasz w ten sposób znaczną część wolnego czasu, to warto się już nad tym bardziej zastanowić. Nie wiem nic o Twoich kontaktach z rówieśnikami i dorosłymi. Jeżeli dobrze się z nimi dogadujesz, to być może Twoje kiwanie jest po prostu jakąś formą relaksu.
Ale jeżeli trudno Ci jest w kontaktach z innymi, czujesz się wyobcowany albo nie rozumiesz zachowania innych ludzi, to takie kiwanie może być częścią poważniejszego problemu, zwłaszcza jeżeli często mówisz wtedy do siebie. W takiej sytuacji gorąco polecam, abyś razem z opiekunem wybrał się do dobrego psychologa lub psychiatry dzieci i młodzieży, który przeprowadzi już dokładne dochodzenie w tej sprawie.
A już teraz możesz po prostu spytać innych, jak widzą Twoje kiwanie - czy wydaje im się ono dziwne, niepokojące., czy może czasem mają podobnie.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Kiwanie się ciała u 44-latki – odpowiada Mgr Anna Ręklewska
- Czy prowadzenie dialogu z wymyśloną osobą oznacza schizofrenię? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- W jaki sposób leczyć lęk przed bliskimi kontaktami z ludźmi i chłód emocjonalny? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Kołysanie się i uderzenia głową przez 2-latka – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania – odpowiada Magdalena Pikulska
- O czym rozmawiać z mieszkańcami? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Opóźnienie w rozwoju u 4-latka – odpowiada Mgr Anna Tońska-Szyfelbein
- Uderzanie głową w różne przedmioty lub wyrywanie włosów przez 16-miesięczne dziecko podczas złości – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
- Rozmawianie ze sobą u 21-latki – odpowiada Mgr Agnieszka Nepelska
- Problemy z nawiązywaniem kontaktu z rówieśnikami – odpowiada Dr Marta Melka-Roszczyk
artykuły
Sama straciła koleżankę. Agnieszka Sienkiewicz chce krzyczeć o problemach psychicznych Polaków
- Moja koleżanka targnęła się na życie mając 1
Dyssemia - przyczyny i objawy. Jak sobie radzić z zaburzeniem?
Dyssemia jest zaburzeniem, którego istotą jest def
"Nie chcę wyższej kwoty renty. Chciałabym po prostu akceptacji". O dorosłości z dziecięcym porażeniem mózgowym
- Odkąd się urodziłam, to czuję się niewidzial