Mój chłopak nie radzi sobie z chorobą mamy i oddala się ode mnie - co robić?

Mojego chłopaka mama jest chora na nowotwór złośliwy. Od czasu diagnozy wszystko zaczęło dziać się w błyskawicznym tempie - jedna, potem druga operacja, kiepskie rokowania. Mój chłopak jest strasznie zżyty ze swoją mamą. Takiej więzi i kontaktu można pozazdrościć. Od pewnego czasu on strasznie się zmienił. Nie okazuje mi uczuć, mówi, że nic nie czuje na każdej płaszczyźnie życia, jest nerwowy, mówi, że nawet nie wie, czy mnie kocha. Wcześniej okazywał mi bardzo dużo uczuć, aż można było się nimi dzielić z innymi. Ja starałam się mu pomóc, być wyrozumiała, nie naciskać, nie czepiać się, wspierać go dobrym słowem i swoją obecnością. Przez ostatni tydzień, kiedy przebywał z mamą w szpitalu, załamał się. Do tej pory udawał twardego i pocieszał całą rodzinę, a ostatnio coś w nim pękło, nie mógł opanować łez. Mówi, że boi się swoich myśli i że w środku dzieje się z nim coś złego. Niestety dłuższe rozmowy na te tematy nie wychodzą, ale i tak wciąż próbuję wyciągnąć z niego jakieś emocje. Nie wiem, jak mogę mu pomóc, czuję, że się oddala. Po ostatnim moim płaczu powiedział mi, że wszystko jakoś się ułoży. Niestety martwię się o niego. Czy taka jego postawa, brak uczuć, obojętność i chłód w stosunku do mnie to jedna z możliwych pozycji obronnych przed stresem i tym, co się dzieje?

KOBIETA ponad rok temu

Konflikty w związku Psychologia Relacje z partnerem

Magdalena Pikulska Psychologia, Kraków

60 poziom zaufania

Witam!

Proponowałabym, aby na ten czas odłożyła Pani swoje odczucia i poczucie odrzucenia. Pani partner przechodzi teraz trudne chwile, tym bardziej że być może ma świadomość, że za niedługo może stracić ważną osobę w swoim życiu. I proszę uwierzyć, że nie oznacza to, że Pani jest dla niego mniej ważna. Takie zachowanie partnera może być reakcją obronną na stres, którego teraz doświadcza. Być może obserwując, jak szybko można stracić bliską osobę, boi się okazywać swoje uczucia tak, jak robił to dawniej. Proponowałabym jednak, aby wspierała Pani swojego partnera, nawet jeżeli nie będzie w tym czasie dla Pani czuły. Myślę, że tak naprawdę cieszy się, że ma bliską osobę przy sobie, która go wspiera i rozumie jego emocje. Pozdrawiam

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

mama Pani partnera jest w stanie terminalnym, świadomość straty bliskiej osoby jest bardzo dużym obciążeniem dla psychiki i dla całego organizmu, wskazana byłoby wsparcie psychologiczne dla partnera. Diagnoza często jet momentem, w którym tracimy grunt pod nogami. Natłok myśli bywa źródłem dyskomfortu emocjonalnego, pojawia; gniew, złość, żal, smutek i lęk - co dalej, jak żyć? Tym bardziej że Pani partner (syn) jest bardzo zżyty z matką, sytuacja trudna, wymaga zrozumienia i cierpliwości.

Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak pomóc mamie, która jest zdradzana? – odpowiada Maria Fraszewska
Co zrobić, jeśli mężczyzna nie potrafi okazywać uczuć? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Co jest powodem niechęci mamy do mojego chłopaka? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Rozstanie po półrocznym związku – odpowiada Mgr Renata Arseniuk
Co robić, gdy partner oddala się ode mnie? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Czy mój chłopak jest maminsynkiem?? – odpowiada Magdalena Pikulska
Związek po rozwodzie a niepewność – odpowiada Mgr Bohdan Bielski
Jak wytrwać w żałobie partnera? – odpowiada Mgr Sylwia Nowak
Co mam robić, gdy mój chłopak wyprowadził się ode mnie? – odpowiada Paulina Witek
Myśli samobójcze po rozstaniu z chłopakiem po 5 latach związku – odpowiada Mgr Jacek Zbikowski

artykuły

Święta w żałobie. Jak pomóc bliskim, którzy stracili kogoś przez COVID?

Święta Bożego Narodzenia dla osób w żałobie mogą b

„Chłopaki nie płaczą", czyli dlaczego zdecydowana większość osób poszukujących pomocy psychologicznej to kobiety

Stereotypowy obraz mężczyzny opiera się na odwadze

''Dlaczego się pan czepia, przecież dziecko ma kapok'' - rozmowa z ratownikiem WOPR

Na co dzień pilnuje porządku na jednym z najbardzi

Boje się, że mój partner się ode mnie oddala

Moj partner uwielbia motory to jego największe hobby Boję się że zachwyci się super laska na motorze Pomiędzy nami jest różnica charakterów i zainteresowań ja jestem introwertykiem on bardziej rozrywkowy a ja cicha jak spotkaliśmy jego dawna znajoma to rozmawiali że dane jak najęci on nawet mnie nieprzedstawil jako swoja dziewczyne , głupio się czułam tylko stałam te 20 min i się uśmiechałam Jak byliśmy w kinie nawet mnie nie złapał za rękę bo wolał trzymać telefon Rozmawiałam z nim o tym to powiedział że przejmuję się głupotami powiedziałam mu że na początku było inaczej bardziej był czuły sam mnie chciał trzymać za rękę to stwierdził że nie pamięta tego

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje z partnerem

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

71 poziom zaufania

Dzień dobry,
Rozumiem Pani problem i duży niepokój z jakim się Pani zmaga, ale niestety mając tak mało informacji nie jestem wstanie wypowiedzieć się obszerniej na ten temat. Różnic między partnerami nie uznawałabym za problem, gdyż przeciwieństwa czasem lubią się przyciągać i jest sporo takich szczęśliwych par. W moim poczuciu obawa, że Pani partner "zachwyci się super laską na motorze" osadzona jest bardziej w Pani wyobraźni i karmiona lękiem, niż ma jakieś podstawy w rzeczywistości. Postawiła Pani hipotezę, że partner się oddala ale powinna Pani pamiętać o tym, że to tylko hipoteza która niekoniecznie musi znaleźć potwierdzenie. Pani obawy mogą być jak najbardziej słuszne, ale może też być tak że Pani partner na początku zabiegał o Pani względy a teraz przestał się starać, bo widzi że Pani zależy na nim. Istnieje też taka opcja, że cała ta sytuacja jest taką tylko w Pani przeżyciu, gdyż zależy Pani na chłopaku i obawia się Pani by go nie stracić. Doradzałabym długą i szczerą rozmowę z chłopakiem o Pani odczuciach. Jeśli to nie przyniesie efektu to zawsze można przeprowadzić eksperyment jak on się zachowa, gdy to Pani przestanie okazywać mu tak duże zainteresowanie. Mam nadzieję, że wszystko pomyślnie się zakończy.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Mój partner ma problem z bliskością i okazywaniem uczuć - co robić? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Czy partner ma fetysz? – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Czy mój partner jest gejem? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Boję się, że mój partner znowu mnie zostawi - jak sobie pomóc? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Problemy w relacjach z partnerem po zapoznaniu rodziców – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Jak poprawić swoje relacje z moim chłopakiem? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Dlaczego partner nie mówi o mnie rodzicom? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Dlaczego partner nie przedstawia mnie swojej rodzinie? – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
Dlaczego partner umawiał się z innymi kobietami? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Co zrobić, aby partner bardziej zaangażował się w związek? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej

artykuły

Świat ciszy ma wiele barw

Małgorzata Szok-Ciechacka miała rok, gdy przestała

"Nie mam oporów przed żadną czynnością". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"

Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "

Pacjent jest dla mnie ważny

Z prof. Elżbietą Czkwianianc kierownikiem Kliniki

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

umów wizytę

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

umów wizytę

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

umów wizytę

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

umów wizytę

Mąż oddala się ode mnie

Od czterech miesięcy przeżywam z mężem złe chwile. Zaczęło się we wrześniu od spraw w pracy - przeprowadzka w firmie. Jeszcze większy nadmiar obowiązków niż dotychczas spowodował, że nagle zauważyłam, że nie chce, żebym go dotykała, nie chciał się kochać. Do tego doszły częste problemy gastryczne (rozwolnienia), ogólnie zły nastrój, schudł 10 kg, chociaż tu dodam, że zaczął biegać i chodzić na basen. Cały czas słyszałam, że potrzebuje spokoju i musi się ogarnąć, a ja ciągle dopytywałam o co chodzi, czy mnie jeszcze kocha, czy kogoś ma? Odpowiadał, że obecnie jest wyzuty z uczuć, sam nie wie, czego chce, drobne problemy urosły do rangi mega problemów, że to on zawsze o wszystko dbał i żeby mi było dobrze, a teraz się wypalił. Oczywiście nie chce nas opuszczać, ale mam dać mu spokój na razie. W ciągu tych 4 m-cy ja tymi ciągłymi pytaniami i atakami przegrabiłam sobie na tyle, że stwierdził ostatnio, że mnie nie może znieść. Dodatkowo przyłapał mnie raz na przegrzebywaniu jego telefonu...

W naszych relacjach na ten czas nie kochamy się od 4 m-cy, w ogóle nie pozwala się dotykać, nie śpimy nawet w jednym łóżku, bo dotyk go denerwuje. Jedyną osobą, którą przytula jest nasze dziecko. Czuję się źle, ostatnio przyjęłam zasadę - robię swoje i zostawiam go w spokoju i nie zadaję pytań, ale czasem dopadają mnie chwile zwątpienia, czy to wszystko ma sens. Zależy mi na mężu, kocham go i chce, żeby odnalazł siebie. Zawsze byliśmy zgodnym małżeństwem i nagle ta sytuacja... Nie rozumiem, jak można mieć pustkę w sobie i nie wiedzieć, czego się chce? Często mówi mi, że najchętniej wyłączyłby myślenie i spał z 3 dni. Teściowej powiedział, że wie, że ja cierpię, ale na razie nie może nic z tym robić. Proszę o radę!

MĘŻCZYZNA, 29 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje z partnerem Małżeństwo

Mgr Magdalena Brudzyńska Psycholog, Warszawa

56 poziom zaufania

Witam Panią serdecznie!

Opisana sytuacja niewątpliwie jest dla Pani trudna, podobnie zresztą jak dla Pani męża. Żyjemy w czasach gdzie powszechny jest pośpiech i przeładowanie obowiązkami, nie wolno jednak zapominać, że każdy z nas ma określoną wytrzymałość. Trudno mi diagnozować sytuację na podstawie krótkiej wiadomości, ale na podstawie tego, co Pani napisała można twierdzić, że mąż być może faktycznie wziął na siebie zbyt wiele i na dzień dzisiejszy nie jest w stanie poukładać swojego życia. Może się to także wiązać z syndromem wypalenia zawodowego. Oczywiście cierpią na tym Wasze wzajemne relacje, ale sądzę, że przy pewnym zaangażowaniu i zrozumieniu z obu stron uda się na nowo poukładać Wasz związek.

Przede wszystkim proponowałabym Pani spokojną rozmowę z mężem. Proszę mu powiedzieć, że się Pani o Niego martwi, może nawet przeprosić za te wszystkie wcześniejsze pytania i podejrzenia. Ważne jest by jasno określili Państwo tę sytuację i sformułowali swoje oczekiwania. W związku najważniejsza jest szczerość i zaufanie – jeśli mąż szczerze mówi Pani o sytuacji w pracy i o jej wpływie na jego nastawienie do życia rodzinnego, proszę mu uwierzyć i postarać się dostosować do Jego oczekiwań w tej sytuacji. Ważne jest by poczuł, że w domu ma swego rodzaju azyl, że nie jest tu osaczany. Prawdopodobnie skupił się na relacjach z dzieckiem, ponieważ jest to jedyna osoba, która o nic Go nie wypytuje i nie oczekuje niczego poza bezwarunkową miłością. Prawdopodobnie przy dziecku czuje się spokojniejszy.

Na podstawie Pani wiadomości mogę wnioskować, iż problemy męża już na dzień dzisiejszy są dosyć poważne i przez najbliższe tygodnie będą warunkowały Wasze życie. Nie powinien On jednak pozostawać z tym wszystkim sam – taka sytuacja trwa od czterech miesięcy i jedyne, co Pani zaobserwowała to pogorszenie. Dlatego właśnie sądzę, że warto zaproponować mężowi wizytę u psychologa. Taka rozmowa z obcym człowiekiem pozwala bardziej obiektywnie spojrzeć na swoje życie a co za tym idzie dokonać jego oceny i być może zdecydować się na wprowadzenie pewnych zmian. Serdecznie zachęcam do poruszenia tego tematu z mężem.

Pozdrawiam

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Pani,

Najlepszym rozwiązaniem byłaby zwyczajna, indywidualna rozmowa z psychologiem (dla Pani i Pani Męża, gdyż oboje potrzebujecie wsparcia) żebyście mogli Państwo przepracować trudności w związku, by na nowo odbudować więź między Wami.
Może być też tak, że okaże się, że nie jest Państwu po drodze bycie razem...

Życzę Pani żeby się Wam udało!
irena.mielnik.madej@gmail.com

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Mąż ciągle staje po stronie teściów - jak postępować? – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Mąż mnie zdradza - jak mam się z tym pogodzić? – odpowiada Magdalena Pikulska
Szantaż emocjonalny męża – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Co zrobić, gdy mąż chce ode mnie odejść? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Dlaczego mąż oczekuje ode mnie tylko i wyłącznie seksu? – odpowiada Mgr Zuzanna Księżyk
Czy mąż mnie zdradza? – odpowiada Mgr Agnieszka Borowicz-Bartosik
Brak komunikacji w związku i nadużywanie alkoholu – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Co robić, gdy mąż zdradza ze swoją byłą? – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Dlaczego odszedł ode mnie mąż? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Dlaczego mąż zataja przede mną informacje? – odpowiada Mgr Agata Pacia (Katulska)

artykuły

Poroniła w 8 tygodniu. Swoją historią podzieliła się w sieci i zjednoczyła wiele kobiet

25-letnia Emily Christine Fauver była w ósmym tygo

Beata Kucharska od 30 lat żyje z wirusem HIV. Najpierw wygrała bitwę o siebie, dzisiaj toczy wojny w imieniu swoich podopiecznych

30 lat temu musiała rodzić syna na kozetce, poniew

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

umów wizytę

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

umów wizytę

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

umów wizytę

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

umów wizytę

Cenimy Twoją prywatność

Mój chłopak nie radzi sobie z chorobą mamy i oddala się ode mnie - co robić?

artykuły

Święta w żałobie. Jak pomóc bliskim, którzy stracili kogoś przez COVID?

„Chłopaki nie płaczą", czyli dlaczego zdecydowana większość osób poszukujących pomocy psychologicznej to kobiety

''Dlaczego się pan czepia, przecież dziecko ma kapok'' - rozmowa z ratownikiem WOPR

Boje się, że mój partner się ode mnie oddala

artykuły

Świat ciszy ma wiele barw

"Nie mam oporów przed żadną czynnością". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"

Pacjent jest dla mnie ważny

Psychologia

Mąż oddala się ode mnie

artykuły

Poroniła w 8 tygodniu. Swoją historią podzieliła się w sieci i zjednoczyła wiele kobiet

Beata Kucharska od 30 lat żyje z wirusem HIV. Najpierw wygrała bitwę o siebie, dzisiaj toczy wojny w imieniu swoich podopiecznych

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

Psychologia

Aktualne trendy

Popularne tematy

Artykuły na ten temat

Najnowsze pytania z tej specjalizacji

Popularni lekarze

logowanie

przypominanie hasła