Witam. Zachęcam do bezpośredniego kontaktu z psychologiem dziecięcym bądź psychoterapeutą.
Magdalena Brabec
Dzieci w tym wieku lubią schematy, rytuały, podobnie uważają, że są "pępkiem świata", zaś płaczem usiłują wymusić pożądany dla nich efekt (tym mocniej im częściej działa tzn rodzice się uginają). Także ze względów emocjonalnych- przeżywają emocje bardzo silnie, a nie maja jeszcze systemów poznawczych (jak dorośli, którzy potrafią sobie coś "wytłumaczyć"), które pozwalałyby im łagodzić stany emocjonalne. Może to być zatem normalny objaw rozwijającego się trzylatka. Wszystko jednak zależy od nasilenia, a także innych zachowań dziecka- rozwoju mowy, kontaktu wzrokowego, zainteresowań, reakcji na zmiany, obecności "dziwacznych" zachowań itp. Jeśli się Pani bardzo niepokoi albo w którymś z ww obszarów coś Panią niepokoi proszę skorzystać z pomocy psychologa dziecięcego, który zdiagnozuje malucha.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Nawyk układania książeczek i kredek u 2-latki a autyzm – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
- O czym świadczy duża nerwowość u 15-latka? – odpowiada Mgr Agata Pacia (Katulska)
- Napady złości u 6-latka – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski
- Czy 3-latka może mieć autyzm? – odpowiada Mgr Agata Majda
- Nietrzymanie moczu w nocy, agresja i malowanie czarną kredką przez 4-latka – odpowiada Mgr Marek Lisowski
- Nerwowość i bunt 2-latka – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
- Paniczny strach przed dorosłymi u 3-latka – odpowiada mgr Katarzyna Wozinska
- Awantury urządzane przez 4,5-latka – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Unikanie kontaktu z grupą przez 4-latka a możliwość zespołu Aspergera – odpowiada Mgr Joanna Gałczyńska-Adamiak
- Nerwowość i płaczliwość 7-latka – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski