Nieporadność w dzieciństwie a samodzielność w życiu dorosłym

Witam. Ostatnio usłyszałem, że "najwyższy czas przeciąć pępowinę". A przecież pępowinę odciąłem już dawno, wiele decyzji, nawet trudnych podejmuję samodzielnie. Denerwuję się, kiedy wiele osób patrzy na mnie przez pryzmat nieporadnego chłopczyka, jakim, nie ukrywam, byłem w dzieciństwie. Ale, mam już trzydzieści parę lat i potrafię samodzielnie funkcjonować. A jeszcze dziś słyszę głosy, że "dla Nas będziesz wciąż małym dzieckiem"? W czym może tkwić problem? Z góry dziękuję za odpowiedź.

MĘŻCZYZNA, 36 LAT ponad rok temu

Psychologia Relacje z rodzicami i teściami

Mgr Dorota Babrzymąka Psycholog, Warszawa

51 poziom zaufania

Witam. Proszę porozmawiać z rodzicami. Wyznaczyć im swoją granice. Pokazać im, że jest Pan osobą dorosłą i samodzielną. Wspomnieć sytuacje, które świadczą o Pana dojrzałosci i odpowiedzialności. Wskazać sytuację, która może świadczyć o tym, że właśnie wtedy "pępowina została odcięta". Podczas rozmowy należy być delikatnym i mówić w sposób, który nie urazi Pańskich rodziców. Należy również pamiętać, że są to osoby starsze. Dla nich na zawsze może pozostać ich małym synkiem

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Może dobrym krokiem będzie udanie się na konsultację do PSYCHOTERAPEUTY ?

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy mogę iść sama bez osoby dorosłej do psychologa? – odpowiada Mgr Irena Jaczewska
Jakie mogę zacząć robić stopniowe kroki w stronę dorosłości? – odpowiada Mgr Anna Szyda
Ograniczanie swobody dorosłej córce – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Doświadczenia seksualne w dzieciństwie a określenie orientacji w dorosłym życiu – odpowiada Mgr Dorota Szykulska-Paprocka
W jaki sposób rozdzielać obowiązki domowe wśród dzieci? – odpowiada Specjaliści Zespołu Emolium
Kłótnia 28-latka z matką – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
Brak szacunku i dialogu z rodzicami – odpowiada Mgr Anna Ręklewska
Wspólne mieszkanie a opinia innych – odpowiada Mgr Kamila Zaleńska-Hajduk
Jak wychowywać dwójkę dzieci? – odpowiada Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski
Czy zbyt bliski kontakt z matką jest normalny? – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz

artykuły

Opór w psychoterapii - charakterystyka, przykłady, przyczyny obiekcji, praca w pacjentem

Opór w psychoterapii może mieć różne oblicza. Świa

10 zdobyczy medycyny, o których powinieneś wiedzieć

Niemowlak z mamą u lekarza Wychowanie to sprawa o

Syndrom Piotrusia Pana

Chłopiec rośnie, dojrzewa, staje się mężczyzną, za

Karanie w dzieciństwie a problemy w dorosłym życiu

Witam mam na imię Filip .Piszę bo nie mogę sobie z tym poradzić po prostu nie daje rady ..Chodzi jeszcze o dzieciństwo pamiętam jak ojciec karał mnie w taki sposób że za kare brał mnie za rękę mama nie chciała ale on rzucał mamę na kanapę i zabierał mnie do samochodu a raz nie zdążyłem schować nogi i złamałem ,zawoził pod las zostawiał mnie mówił że mnie wilki zjedzą zostawiał na parę minut i wracał pytał czy będę grzeczny ciągał mnie za włosy do dziś poniża mnie krytykuje co mam robić

MĘŻCZYZNA, 27 LAT ponad rok temu

Trauma Psychologia Psychoterapia Problemy wychowawcze

Dr Ewa Bujoczek Psycholog, Gliwice

29 poziom zaufania

Z Pana słów wynika, że był Pan ofiarą ciężkiej przemocy w dzieciństwie. DOświadczanie przemocy jest zawsze trudnym doświadczeniem i może wywrzeć wpływ na Pana życie. Dwie kwestie wydają mi się ważne: po pierwsze uregulowanie obecnych relacji z ojcem (niedopuszczalne jest to, aby nadal Pana krzywdził - a poniżanie, złośliwe krytykowanie to również formy przemocy więc warto przemyśleć jak Pan chce aby te kontakty wyglądały, jak je ustalić aby mógł Pan siebie chronić) po drugie uporanie się z przykrymi wspomnieniami. W obu kwestiach pomocna może być pomoc psychologa, terapeuty. Wielu specjalistów zajmuje się pomocą dla ofiar przemocy, warto poprosić o pomoc po to, by dawne sprawy przestały wpływać na Pana życie. Życzę powodzenia.

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Doświadczał (i, jak rozumiem, wciąż doświadcza) Pan przemocy psychicznej i fizycznej. Polecam skontaktować się z psychologiem i rozważyć podjęcie psychoterapii.

Pozdrawiam!

Dr n. med. Katarzyna Iwanicka Psycholog, Warszawa

21 poziom zaufania

Szanowny Panie Filipie,

z tego, co Pan pisze w dzieciństwie był Pan ofiarą przemocy, zarówno psychicznej jak i fizycznej ze strony ojca. To naturalne, że pojawiają się u Pana emocje takie jak złość, żal czy smutek. Zachęcam Pana do skorzystania z profesjonalnej pomocy, na początku może to być konsultacja psychoterapeutyczna, w takich sytuacjach skuteczna jest również bardzo terapia grupowa.
Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Problemy w dorosłym życiu po dzieciństwie z przemocą fizyczną – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie a problemy w życiu dorosłym – odpowiada Dr Alicja Hess-Leońska
Czy problemy z dzieciństwa można przenieśc na życie dorosłe? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Niska samoocena po dzieciństwie pełnym przemocy – odpowiada Mgr Marek Lisowski
Wielokrotne gwałty w dzieciństwie a skutki w dorosłym życiu – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
Jak poradzić sobie z agresją ojca po alkoholu? – odpowiada Mgr Joanna Marciniak
Przemoc psychiczna i brak sensu życia – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
Jak zacząć żyć własnym życiem? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
Pretensje ojca i ataki złości po spożyciu alkoholu a znęcanie – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Trudne dzieciństwo a problemy w związkach – odpowiada Mgr Kamila Drozd

artykuły

Sadysta - kim jest, rodzaje sadyzmu, przyczyny, metody leczenia

Sadysta to osoba z silnymi skłonnościami do agresj

Mizoandria - przyczyny i objawy nienawiści do mężczyzn

Mizoandria, czyli silne uprzedzenia kobiet w stosu

Człowiek - duch. 12 lat spędził uwięziony we własnym ciele. Jego matka chciała, by umarł

Martin Pistorius przez 12 lat był uwięziony we wła

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

umów wizytę

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

umów wizytę

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

umów wizytę

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

umów wizytę

Wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie a problemy w życiu dorosłym

Mam 22 lata. Mając 5 czy 6 zostałam wykorzystana seksualnie przez kolegę z podwórka. Od 12 lat jestem w rodzinie adopcyjnej, od ponad 4 jestem w stałym związku. Pół roku temu zdecydowałam się opowiedzieć mojemu partnerowi co mi się przydarzyło. Myślałam że mi ulży a jednak wszystko wróciło, życie seksualne umarło a koszmar wrócił. nie umiem sobie z tym poradzić. Proszę o pomoc bo nie wiem z kim i nie umiem z nikim o tym rozmawiać, wszystko w koło mi się sypie i nie mam nad tym kontroli

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Psychologia

Dr Alicja Hess-Leońska Psycholog, Szczecin

10 poziom zaufania

Dzień dobry,
napisała Pani o trudnym doświadczeniu z dzieciństwa, w którego cieniu jest Pani do tej pory. Jeśli określone wydarzenia mają silny ładunek emocjonalny, a wykorzystanie seksualne, na pewno taki ładunek ma, to powierzenie tego bliskiej osobie bywa niewystarczające. Myślę, że warto byłoby zwrócić się z tą trudnością do psychologa, by w atmosferze bezpieczeństwa omówić to co najtrudniejsze w tym doświadczeniu. Pozwoli to Pani przepracować to emocjonalnie, tak by w Pani dorosłym życiu seksualność była radością a nie problemem. Wykorzystanie seksualne jest naruszeniem granic autonomii człowieka i trudno jest sobie samodzielnie z tym poradzić. Rodzą mi się pytania, czy wtedy, gdy to się stało, ktoś o tym wiedział? Jaka była reakcja? Czy otrzymała Pani wówczas wsparcie? Czy ta sytuacja była incydentalna, czy powtarzała się? Odpowiedzi na te pytania nie są bez znaczenia. Ponadto napisała Pani, że była/ jest Pani w rodzinie adopcyjnej...rozumiem, że stało się to nie bez przyczyny. Czy na pewno jest Pani wolna emocjonalnie od przeżyć tamtych doświadczeń? Czy nie mają one wpływu na Pani teraźniejsze życie? Warto się nad tym zastanowić. Serdecznie Panią pozdrawiam.

Mgr Kamila Drozd Psycholog

80 poziom zaufania

Witam serdecznie! Obawiam się, że jeżeli nie przepracuje Pani traumy, jakiej doznała Pani w dzieciństwie, trudno będzie Pani odnaleźć spokój i stworzyć satysfakcjonujący związek. Ofiary przemocy seksualnej wymagają długoterminowego, systematycznego wsparcia, by uporać się z bólem, wstydem, poczuciem winy, by przestać być ofiarą, by zacząć czerpać satysfakcję ze sfery seksualnej. Sama Pani dostrzega, że wspomnienia z dzieciństwa wróciły. Sądziła Pani, że powiedzenie wszystkiego partnerowi przyniesie Pani ulgę, spadnie Pani kamień z serca, tymczasem skutki są diametralnie inne. Koszmar wrócił, życie seksualne z partnerem legło w gruzach, a Pani ma poczucie, że straciła kontrolę nad własnym życiem. Prawdopodobnie i partnerowi jest ciężko z myślą, że jego partnerka została w przeszłości tak bardzo skrzywdzona. Ważnym elementem zdrowienia i terapii kobiet wykorzystywanych seksualnie/zgwałconych jest odbudowa poczucia własnej wartości i odzyskanie pozytywnego obrazu siebie. Z całego serca zachęcam Panią do poszukania dla siebie wsparcia u dobrego psychologa psychoterapeuty. Pozdrawiam i życzę powodzenia!