Nieśmiałość i niska samoocena u 19-latki

Witam. Jestem kobietą, mam 19 lat. Nie mam znajomych, nigdy nie miałam chłopaka. Jestem nieśmiała i mam niską samoocenę. Przeraża mnie wyjście z osobami, których nie znam lub dopiero co poznałam, nigdy nie umiem z nimi rozmawiać, bo nie wiem o czym. Jestem studentką i większość moich rówieśników bawi się i poznaje nowe osoby, a ja siedzę w domu, gdyż nie mam nawet z kim się spotkać, a boje się sama wyjść do jakiegoś klubu, czy innego miejsca gdzie uczęszczają studenci. Co mam zrobić?

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Niska samoocena Trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji Psychologia Psychoterapia

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Jeżeli CHCE Pani zmienić swój obecny sposób funkcjonowania i przeżywania to namawiam na podjęcie psychoterapii.
Pomoc może Pani uzyskać w ramach NFZ - np.: Poradnia Zdrowia Psychicznego, Poradnia Leczenia Nerwic, różne NZOZ'y lub prywatnie.

Dr Daniel Melerowicz Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

Dzień dobry, pierwszym krokiem może być spotkanie z psychologiem, opowiedzenie mu o swoich problemach. Zachęcam więc do rozpoczęcia psychoterapii grupowej, a jeżeli to za trudne indywidualnej. Pozdrawiam.

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

80 poziom zaufania

Polecam psychoterapię. Być może jest to nieśmiałość, ale równie dobrze może być to głębszy problem - zaburzeń lękowych. Proszę się zgłosić do specjalisty, on postawi diagnozę i zaproponuje kroki terapeutyczne. Tego rodzaju lęków można się skutecznie pozbyć. Szczególnie polecam wizytę u psychologa nurtu poznawczo-behawioralnego. Pozdrawiam.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Chorobliwa nieśmiałość u 20-latki – odpowiada Mgr Sylwia Wiśniewska
Nieśmiałość i trudności w nawiązywaniu relacji – odpowiada Mgr Bohdan Bielski
Nieśmiałość u 12-latki – odpowiada Mgr Kamila Drozd
W jaki sposób pokonać nieśmiałość? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Pogłębienie nieśmiałości po rozstaniu – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Sposoby na nieśmiałość – odpowiada Piotr Bochański
Czy istnieje jakiś sposób, aby samemu poradzić sobie z nieśmiałością? – odpowiada Mgr Anna Szyda
Jak pokonać nieśmiałość i nauczyć się uśmiechać? – odpowiada Mgr Karolina Kapias-Gryczon
Nieśmiałość u u 19-latki – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Nieśmiałość a niska samoocena – odpowiada Mgr Magdalena Golicz

artykuły

Psychoterapia - czym jest, kto jej potrzebuje, rodzaje psychoterapii

Psychoterapia to stosowanie metod psychologicznych

Na czym polega terapia śmiechem? (WIDEO)

-Witam ponownie, dzień dobry lato WP, teraz por

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

Nieśmiałość i niska samoocena

jestem bardzo niesmiala osoba, w towarzystwie zawsze sie krepuje, jestem wstydliwa i cicha osoba, mam wrazenie ze jestem najgorsza, ze kazdy jest ode mnie lepszy.Nic mi nie wychodzi, odczuwam lek przed ludzmi, nie rozumiem mojego zachowania, staralam sie to jakos zmienic ale nie wychodzi mi to. Rano nie lubie chodzic do szkoly bo wiem, ze znowu znajde sie w otoczeniu ludzi, bede musiala przeczytac cos na glos lub isc do tablicy, mam wrazenie ze wszyscy sie ze mnie smieja i maja mnie za dziwoląga

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Niska samoocena Psychologia

mgr Anna Szabłowska Psychologia, Warszawa

60 poziom zaufania

Witam. Sytuacje w których mamy kontakt z innymi ludźmi wiążą się z możliwością oceny naszego zachowania, co może powodować silny stres, niepewność, lęk. Dzieje się tak zwykle jeśli przypuszczamy, że ocena innych będzie dla nas niekorzystna i nie mamy dobrego zdania na temat swoich możliwości. Jest to jednak często związane z nieobiektywnym spojrzeniem na sytuację i nas samych. Tak właśnie może dziać się u Pani. Dobrym wyjściem byłyby spotkania z psychoterapeutą. Będzie Pani mogła uzyskać wsparcie w tej trudnej dla Pani sytuacji, przyjrzeć się temu jak Pani spostrzega i ocenia siebie, zrozumieć dlaczego pojawia się lęk i nauczyć się jak sobie radzić w sytuacjach społecznych. Życzę odwagi i optymizmu, z tym problemem z pomocą psychoterapeuty można sobie poradzić. Pozdrawiam

Mgr Joanna Kołodziejczyk Psycholog, Kłodzko

59 poziom zaufania

Witam,
zachęcam Panią do kontaktu z psychoterapeutą. Podczas terapii będzie miała Pani okazję pracować nad swoją samooceną, przyjrzeć się swoim emocjom oraz przyczynom ich występowania.

Pozdrawiam
http://www.centrum-sensis.pl

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Nieśmiałość, niska samoocena i małe poczucie własnej wartości – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Niska samoocena po zdradzie – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Niska samoocena u 30-letniej osoby – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Niska samoocena i brak odwagi w kontaktach towarzyskich – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Brak zainteresowania swoim życiem i niska samoocena – odpowiada mgr Monika Góra
Nieśmiałość i lęk przed studiami – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska
Problem z niską samooceną [PORADA EKSPERTA] – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Niska samoocena i brak akceptacji własnego wyglądu – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Jak skutecznie odciąć się od byłego, który mnie zostawił i przezwyciężyć lęk, że będę sama do końca życia? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Płaczliwość u nastolatki i niska samoocena – odpowiada Mgr Kamila Drozd

artykuły

Wywiad z Magdaleną Izabelą Daszkiewicz

Skąd się wziął pomysł na Klinikę Estetica? Pomy

Erytrofobia - przyczyny, leczenie, relaks

Jest sporo osób, które obawiają się kontaktów z in

Odporność psychiczna - czym jest i jak ją wzmacniać?

Odporność psychiczna to cecha osobowości określają

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

umów wizytę

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

umów wizytę

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

umów wizytę

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

umów wizytę

Bardzo niska samoocena u 19-latki

Nazywam się Ania, mam 19 lat. Mam poważny problem. Od 4 lat się z nim zmagam. Uważam się za bardzo nieatrakcyjną osobę, rujnuje to całe moje życie. Nie daję sobie rady. Nieustannie myślę jaka to jestem gruba i brzydka, nie ma chwili żebym sobie o tym nie przypominała. Myślę, że jestem najbrzydsza, że w ogóle się nie podobam chłopakowi, ciągle przez to płaczę, chodzę smutna, posępna, nie mogę sobie z tym poradzić, wpadam w depresję, czuję się najbrzydsza na świecie, to więcej niż kompleksy pomocy

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Depresja Niska samoocena Psychologia Psychoterapia

Mgr Joanna Krysiak Psychologia, Sopot

25 poziom zaufania

Jeśli dobrze rozumiem do 15 roku życia nie miała Pani sobie nic do zarzucenia. Jednak kiedy stała się Pani kobietą, samozwańczo uznała się Pani za Królową Brzydoty. Muszę Panią z przykrością poinformować, że wiele kobiet uzurpuje sobie prawo do tego tytułu. Niestety nie było jeszcze oficjalnych wyborów, więc nie można obiektywnie rozstrzygnąć wyników.
Nie wiem jak Pani wygląda, rozumiem jednak, że inaczej niż Pani marzyła. Wiele dziewcząt ma wyśrubowany gust i umiłowanie idealnego piękna. Mija wiele lat katowania się i rozpaczy, kiedy kobieta starzejąc się zaczyna rozumieć, że nie da się tak wyglądać jak myślała. I że nie ma to żadnego znaczenia, i trzeba się było zachwycać sobą za młodu. Często traci miłość i radość życia pogardzając wszystkimi, którzy są na tyle głupi i mają tak beznadziejny gust że ją kochają i zachwycają się jej pięknem.
Proponuję Pani eksperyment. Proszę się absolutnie zapuścić na miesiąc. Nie dbać o wygląd – nie malować się, nie dbać o cerę, włosy, obgryzać paznokcie, ubierać się jak do kopania kartofli, zacząć się objadać, przytyć ile się da w ciągu tego miesiąca. Jeśli chłopak się nie da zbyć to może Pani porzucić mycie. Postarać się wyglądać najgorzej jak się Pani uda. Należałoby również obrzydzić się w zachowaniu. Depresja i płacze mają wyraz zbyt romantyczny. Należałoby raczej być złośliwą, zawistną, opluwającą wszystko i wszystkich w nieustającej wściekłości. Jeśli to Pani przetrwa może Pani uznać się za Królową, a potem to już może Pani być kim Pani chce. Nawet sobą.
Pozdrawiam

Mgr Edyta Kołodziej-Szmid Psycholog, Gdańsk

66 poziom zaufania

Witam, zaniżona samoocena, depresyjny nastój, płaczliwość,obsesyjne myśli o brzydocie są objawami zaburzeń emocjonalnych. Proszę udać się do psychoterapeuty i podjąć pracę nad sobą. Warto to zrobić zanim zniechęci Pani do siebie aktualnego chłopaka i utrwali w sobie patologiczne przyzwyczajenia. Pozdrawiam