Niestabilne emocje i obniżone libido, a szansa na uratowanie związku

Ponad rok w związku, bardzo silna miłość. Zaczęło się psuć po pierwszym stosunku parę miesięcy później. Była moją 1. partnerką. Za bardzo zależało mi na seksie, ona zaś miała złe przeżycia z poprzedniego związku, chciała tego, ale bała się zaufać. Oboje niestabilni emocjonalnie. Od tego czasu nosi uraz. Spadło jej libido, często zmusza się do seksu. Teraz bardziej mi zależy na niej, niż odwrotnie. Kocha mnie i nienawidzi, gdy wspomni nasze burzliwe początki. Czy jest szansa na ratunek dla nas?

MĘŻCZYZNA, 26 LAT ponad rok temu

Obniżone libido Wywiad psychoseksuologiczny Psychoterapia

Mgr Maciej Rutkowski Psychologia, Białystok

80 poziom zaufania

Dzień dobry.

Jeżeli jesteście oboje zainteresowani odbudowaniem relacji, sugerowałbym wspólne podjęcie terapii. Jeżeli z jakiegoś powodu partnerka nie będzie chciała w niej uczestniczyć, warto, by podjął Pan terapię indywidualną.

Pozdrawiam.

Lek. Jerzy Więznowski Seksuolog, Poznań

83 poziom zaufania

Trudno powiedzieć. Proponuję spróbować wizyty u psychologa zajmującego się terapią par, w Trójmieście sądzę, że znajdziecie właściwą ofertę.
Pozdrawiam. JW, Poznań.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Utrata pracy i alkoholizm a szanse na uratowanie związku – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
Zmuszanie się do seksu dla uratowania związku – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Jak załagodzić konflikt w związku? – odpowiada Mgr Aleksandra Korotko
Rozstanie z partnerem po 4 latach związku – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Rozstanie z powodu kłótni a szanse na uratowanie związku – odpowiada Mgr Dorota Majlich
Pytanie odnośnie terapii dotyczącej problemu związku partnerskiego – odpowiada Mgr Dorota Majlich
Obniżone libido w 3-letnim związku – odpowiada Mgr Joanna Kołodziejczyk
Czy jest szansa na uratowanie związku 24-latki? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Brutalność podczas seksu a obniżone libido – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski
Jak przełamać rutynę w związku? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz

artykuły

Bezpieczne pozycje w ciąży

Na początku ciąży współżycie seksualne może budzić

Specjaliści doradzili aktorce zmianę zawodu. Stan Julii Wróblewskiej był poważny

Julia Wróblewska, aktorka, którą lata temu widzowi

Kobiety są szczęśliwe w związkach z młodszymi mężczyznami. Nowe wyniki badań

Miłość o wiek nie pyta? Kiedy to mężczyzna jest st

Czy jest szansa na uratowanie związku?

Byliśmy w związku prawie 2 lata , dodam że to moja dziewczyna poczyniła 1 krok w zmianie ze znajomości w związek , byliśmy bardzo szczęśliwi , ja byłem jej pierwszym a ona moja pierwszą , z czasem zacząłem przejawiać za dużo zazdrości , ale jakoś zawarliśmy radę i żyliśmy dalej szczęśliwie , raz bardziej raz trochę mniej , na tydzień przed tym jak mnie zostawiła planowaliśmy wspólną przyszłość , wspólne mieszkanie a miało to nastąpić już tej wiosny , nic nie wskazywało na to co się stało kiedy oznajmiła mi najpierw przez sms że musi wszystko przemyśleć , zdalem sobie sprawę że jest coś nie tak i poprosiłem o rozmowę w 4 oczy , zgodziła się I już jak zaczęliśmy rozmawiać jej argumentacja była taka że czuje zmęczenie związkiem że za dużo było złych chwil które zakazują te dobre i o tych dobrych nie potrafi sobie przypomnieć , dodała że muszę wziąć się za siebie , podnieść się udowodnić sobie że jestem kimś (mam niskie poczucie własnej wartosci) a ona zajmie się szkoła , starzem... Nie określiła się jednak że to koniec definitywny ale także nie dała jednoznacznych powodów abym mógł mieć nadzieję że to się uda naprawić , poza tym że prosiła iż skoro ja na prawdę kocham abym dał jej ten czas. Jednocześnie mówiąc że możemy mieć kontakt , że mogę napisać do niej etc owszem napisałem ale ignoruje moje wiadomości , nawet ich nie czyta ... Jej rodzina a dokładnie mama jest nastawiona przeciwko mnie , więc chciałbym zadać pytanie czy uważa ktoś z państwa aby był a jeszcze jakąkolwiek szansą na odratowanie tego ? Nie wiem jak skłonić ją do rozmowy ale zarazem nie chce być natarczywy , ale boję się że z każdym dniem tracę ją. Wiem że mnie kocha bo w dniu zerwania powiedziała mi to , ja też ja bardzo kocham. Proszę o radę

MĘŻCZYZNA, 25 LAT ponad rok temu

Trudności w wyrażaniu emocji Pogorszenie relacji z bliskimi Psychologia Psychoterapia Zazdrość w związku

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

80 poziom zaufania

Proszę dać jej czas, o który prosi i wykorzystać go również do pracy nad sobą. Sama przemysli sprawę tak jak tego potrzebuje, a być może dostrzeże też że pan pracuje nad sobą. Pozdrawiam

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam Pana,
proszę skupić uwagę na sobie, wskazane jest dla Pana wsparcie psychoterapeutyczne, z czasem będzie mógł się Pan odnieść do tego problemu. Poczucie własnej wartości, kształtuje się w procesie socjalizacji. Wiele czynników składa się na poczucie własnej wartości, czyli samoocenę, takich jak; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie. Wskazana jest pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego. Poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba odbudować, tak żeby była optymalna i stabilna. Przekonania i opinie na własny temat w oparciu o doświadczenia życiowe kształtują samoocenę. Szczególnie negatywne komunikaty i doświadczenia w procesie rozwoju są istotą niskiego poczucia własnej wartości. Spróbuj zastanowić się jaką wartość sobie przypisujesz, zastanów się, jak ta opinia wpływa na twoje myśli i uczucia, w związku z tym, jakie działania podejmujesz: 1)Czy doceniasz siebie? 2)Czy lubisz siebie? 3)Czy akceptujesz swoje zachowanie? 4)Jaka jest twoja skuteczność? 5)Czy masz poczucie własnej godności? 6)Jak widzisz siebie? Negatywne przekonania na własny temat - wysoki samokrytycyzm jest wskaźnikiem, który pokazuje, że skupiasz się na własnych słabościach, wadach i jednocześnie nie doceniasz swoich zalet. Emocje, które są synchronizowane z negatywnymi myślami to; smutek, lęk, frustracja, złość, poczucie winy i wstydu. Myśli i emocje mają wpływ na nasze zachowanie - obserwuje się to w różnych sytuacjach; trudność w asertywnym wyrażaniu potrzeb, niezdecydowanie w realizacji planów życiowych. Mogą pojawiać się też dolegliwości somatyczne; napięcie, zmęczenie, ból głowy. Wskazane jest leczenie metodą psychoterapii poznawczo - behawioralnej. Terapia poznawczo-behawioralna pozwala zrozumieć problem, im lepiej rozumiemy problem, tym łatwiej sobie z nim radzimy - poprawi się Pana funkcjonowanie społeczne oraz ustabilizuje się Pana samoocena, co wpłynie na dobrostan psychiczny. Pozdrawiam serdecznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak sobie radzić z taką niską samooceną? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak radzić sobie z dużą nieśmiałością? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak poradzić sobie z uczuciem niskiej atrakcyjności? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak leczyć niską samoocenę u 25-latka? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy powinnam zapisać się na jakąś terapię? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Dlaczego nie akceptuję siebie? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak nauczyć się samoakceptacji? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak przestać się przejmować tym porównywaniem siebie do innych? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak radzić sobie z obniżoną samooceną po rozstaniu z partnerem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak poradzić sobie z nieśmiałością i niezdecydowaniem? – odpowiada Mgr Bożena Waluś

artykuły

Samotność a depresja

Samotność jest uczuciem wyobcowania, poczuciem bra

Akceptowanie własnego ciała a depresja

Sposób, w jaki spostrzegamy samych siebie, ma ogro

Poczucie własnej wartości - psycholog radzi, jak nad nim pracować

Co pozwala nam wierzyć w siebie, oczekiwać powodze

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Czy istnieje szansa na uratowanie związku?

Czy istnieje nadzieja że mężczyzna wróci? Rozstaliśmy się 2 miesiące temu z mojej winy. Ciągle sprzeczki, czepianie się. Chciałam go za bardzo dla siebie. Nieszanowalam. Miał dość. Jest młodszy ode mnie, byłam jego pierwsza dziewczyna ( ja 22 on 20 ). Czasami pisze. Pyta się co u mnie. Czy to coś znaczy?

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Psychologia Wybór partnera

Dr n. med. Dariusz Pysz-Waberski Seksuologia, Katowice

64 poziom zaufania

Dzień Dobry.

Myślę, że większość z tym pytań powinna Pani zadać mężczyźnie, o którym Pani wspomina.
Rozmowa jest najlepszym lekarstwem. Nieoceniająca, życzliwa, pełna uwagi i zrozumienia.
Warto porozmawiać z partnerem i wysłuchać jakie jest jego zdanie, ale również powiedzieć o swoich uczuciach, potrzebach itd.
Ważne by rozmowa nie była wytykaniem sobie błędów, oskarżaniem się itd.
Chodzi o szczerość, życzliwość i wyrozumiałość.

Życząc odwagi i powodzenia,
D.Pysz-Waberski
www.nadżycie.pl
FB: @nadzycie

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Szansa zawsze istnieje, nie należy jej jednak mylić z pewnością. Sygnały od byłego partnera mogą być także wyrazem tęsknoty za kimś, potrzebą bliskiego kontaktu (którego obecnie nie ma ze względu na rozstanie) czy troską o samopoczucie kogoś, kto kiedyś był ważny. Jeśli chciałaby Pani postarać się o odbudowę relacji konieczna jest szczera i długotrwała zmiana, czas i przestrzeń dla partnera (by nie czuł się osaczony i sam mógł podjąć decyzję), a także szczera rozmowa o tym co było i o tym, jak miałby wyglądać związek, by realizował oczekiwania i potrzeby obojga.