Dzień Dobry Pani :)
Zacznę od podziękowania Pani, że zechciała Pani podzielić się swoimi wątpliwościami, z których wynika, że poczuła Pani zmęczenie w nie spełnianiu swoich potrzeb/pragnień, tylko porównując się/skupiając się na osiągnięciach Innych?
W ślad za Pani słowami: "... chciałam iść na studia ale nie wiem na jaki kierunek a iść byle iść i wyrzucić pieniądze w błoto, to bez sensu... ." oraz: "... Nie mam żadnych konkretnych pasji..." wnioskuję, że wypracowała Pani w sobie przekonanie, że "nic Pani nie osiągnęła i stoi Pani w miejscu" o czym jestem przekonana, że nie jest zgodne z rzeczywistością.
Domniemuję, że nauczyła się Pani zewnątrzsterowalności, która prowadzi do skupiania się na Innych, przez co nie pyta Pani samej siebie:
1. Co byłoby dla Pani ważne/potrzebne?
2. Co mogłoby Pani dać spełnienie/satysfakcję?
3. Kto mógłby Pani pomóc w dotarciu do swoich zasobów?
Widzę to tak, że być może działa Pani w sposób nieco mechanistyczny, dając sobie mało uwagi/przestrzeni, by na tych pytaniach się. skupiać.
Z Pani prezentacji wnioskuję, że w jakiejś części utraciła Pani swoją decyzyjność, sprawczość, samostanowienie - są to fundamentalne elementy nadające sens i znaczenie Temu, Co robimy i Dlaczego to robimy?
Z Pani relacji wnioskuję, że nie pozwala Pani sobie na popełnianie błędów, na eksperymentowanie.
Podsumowując, zachęcałabym Panią by rozważyła Pani pracę terapeutyczno-rozwojową, pod okiem Psychologa/trenera, by mogła Pani dotrzeć do siebie, do swoich pragnień, by mogła Pani kreować swoją aktywność zawodową oraz osobistą. (popełniając również błędy!).
Gdyby miała Pani życzenie takiej pracy ze mną, zapraszam
via Skype.
Z przesłaniem dla Pani twórczej samorealizacji,
irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605
