Problemy z radzeniem sobie w życiu po śmierci rodziców

Witam. Mam prawie 29 lat i w przeciągu 3 lat straciłam Rodziców. Od tego czasu zawalił mi się świat, nie skończyłam studiów, czego się nie dotknę obraca się w popiół. Znajomi pozakładali rodziny, nikt nie interesuje się tym co przeżywam. Mieszkam sama i pracuję, ale to tylko staż. Nie radzę sobie już z niczym, ani z własnymi emocjami, ani tym co dzieje się wokół mnie. Kilka dni temu moja znajoma ze studiów odebrała sobie życie...Wcale mnie to nie dziwi, tez chciałabym iść w jej ślady...

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Strata bliskiej osoby Psychologia Myśli samobójcze

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

71 poziom zaufania

Witam. Proszę poszukać dla siebie pomocy w bezpośrednim kontakcie, nie przez internet. Przechodzi pani trudne chwile, ale to może kiedyś się zmienić podczas pracy ze specjalistą.

Maria Fraszewska Psycholog, Zielona Góra

62 poziom zaufania

Witam. Potrzebuje Pani natychmiastowej pomocy psychologa psychoterapeuty i psychiatry. Proszę nie zwlekać z decyzją uzyskania specjalistycznego wsparcia. Pozdrawiam

Lek. Jarosław Lenartowicz Psychiatra, Warszawa

60 poziom zaufania

Wydaje się, że należy zwrócić asie do specjalisty. Po to są by pomóc, kiedy ktoś nie radzi sobie z takimi stanami. Im wcześniej Pani sięgnie po pomóc, tym szybciej dojdzie do siebie i uporządkuje swoje życie. Życzę powodzenia

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Trudności z radzeniem sobie ze śmiercią rodzica – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Brak zaufania do życia – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
Problemy z nerwami i ciśnieniem po śmierci bliskich osób – odpowiada Lek. specjalista psychiatra, Alina Nowicka
Jak radzić sobie z lękiem przed śmiercią? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak pozbyć się fobii społecznej? – odpowiada Mgr Maciej Rutkowski
Problemy z depresją u 22-latki – odpowiada Mgr Elżbieta Grabarczyk Pracownia Pomocy Psychologicznej SALAMANDRA
Depresja po śmierci mamy – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Myślenie o tym, co jest po śmierci – odpowiada Piotr Bochański
Brak poczucia sensu w życiu – odpowiada Paulina Witek
Jak dalej żyć i radzić sobie? – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska

artykuły

Ważne, że żyję!

Jej życie było uporządkowane. Dzieci kończyły już

Nie chcą już żyć. Rośnie liczba samobójstw

Powieszenie, skok z wysokości, zażycie środków nas

''Szkoda by było teraz umierać''. Magda Swat od 9 lat żyje z rakiem trzustki i nie zamierza się poddać

- To jest walka. Niektórym może się wydawać, ż

Problemy po śmierci rodziców

Mam 15 lat, mieszkam w Gdańsku i kończę 2. klasę gimnazjum. W 2002 roku zmarł mój tata. Nie wiadomo, co było przyczyną jego śmierci. Nie mieszkał z Nami. W 2003 roku zmarła moja mama. Miała raka. Mieszkam z siostrą, jej mężem i babcią.

Moja siostra zajęła się mną od razu po śmierci mamy. Na początku może jeszcze tego nie rozumiałam, miałam niecałe 8 lat. Od 2 miesięcy jest ze mną coś nie tak. Nic mi nie wychodzi, zaniedbałam moją pasję, jaką jest jeździectwo, zaczełam bardzo dużo myśleć o mamie, przestałam się dobrze uczyć. Nawet gdy na lekcji jest poruszany temat rodziny ja od razu wychodzę z sali ze łzami w oczach. Nie mogę znaleźć przyjaciół. Niby są, ale nie tacy, jakich by się chciało. Nikt z nich nie wie, jak to jest, wychowywać się bez rodziców, bo oni tylko mówią, co ich mama zrobiła, a co tata. Nie cierpię tych tematów. Potrafię płakać przez cały dzień i nikt nie wie dlaczego.

Kocham moją siostrę, ale ona od niedawna buduję swoją nową rodzinę. Jej mąż mi trochę dokucza, zawsze dogryzie jakimś tekstem. Ja na to zawsze odpowiadam i kończy się kłótnią między mną, a siotrą. Gdy tylko jestem sama i pomyślę o mamie, to wpadam w płacz i nie mogę przestać. Zaczęłam myśleć o samobójstwie. Co mam robić?

KOBIETA, 15 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Żałoba i strata

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Utrata rodziców, nie ważne w jakim wieku, jest bardzo traumatycznym wydarzeniem. Silne emocje związane ze wspomnieniami są normalną reakcją. Jesteś teraz w trudnym wieku, kiedy rodzice są bardzo potrzebni. Czas dojrzewania jest czasem dużych zmian zarówno w organizmie, jak i psychice. Zachodzące wtedy procesy mogą dodatkowo wpływać na pogorszenie samopoczucia i przywoływać wiele wspomnień.

Powinnaś podzielić się swoimi uczuciami ze swoją siostrą i jej mężem. Teraz to oni są Twoją rodziną i powinni Cię wspierać w tych chwilach. Również z rówieśnikami możesz porozmawiać, jak jest Ci ciężko, kiedy mówią o swoich rodzinach. Nazwanie emocji i podzielenie się nimi, może pomóc Ci w zapanowaniu nad nimi.

Dobrze byłoby się skonsultować z psychologiem. Pojawiające się myśli samobójcze mogą się nasilać i zaburzać normalne funkcjonowanie. Praca z psychologiem pozwoli na popracowanie nad emocjami, rozwiązanie zalegających problemów i zmniejszenie napięcia. Zrozumienie i przepracowanie tego, co stało się już kilka lat temu, poprawi nastrój i samopoczucie.

Pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Rozwód rodziców - jak go przeżyć? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Nie radzę sobie ze śmiercią mojej mamy. Co robić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Przeżyłam śmierć siostry i ciągle wyobrażam sobie swoją. Kto może mi pomóc? – odpowiada Magdalena Pikulska
Moi rodzice ciągle się kłócą – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Problem w komunikacji z rodzicami - czy to depresja? – odpowiada Joanna Moczulska-Rogowska
Jak poradzić sobie z emocjami? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Zaniepokojona miłością rodziców - czemu tak się dzieje? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Śmierć bliskiej mi osoby - jak sobie poradzić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Moi rodzice się rozwodzą - jak im powiedzieć, co o tym myślę? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak pokonać strach przed śmiercią rodziców? – odpowiada Magdalena Pikulska

artykuły

Rodzice - bądźcie odpowiedzialni!

Impreza miejska. Tłum ludzi, w tym rodzice z dzieć

"Przeszłam przez depresję, byłam w szpitalu psychiatrycznym". Rozmowa z Martą Kieniuk Mędralą #ZdrowaPolka

"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k

"Nie jestem zaklinaczem dzieci. Jestem psychologiem. Uczę, jak wychowywać" - rozmowa z Michałem Kędzierskim

Pięciolatek, który podczas ataku złości demoluje m

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Jak żyć po śmierci obydwojga rodziców?

Nie moge uwolnic sie od wydarzenia, ktore mialo miejsce 20 lat temu mianowicie smierc obydwojga rodzicow, jak to zrobic? bo nie da sie normalnie zyc...Magda

KOBIETA, 40 LAT ponad rok temu

Lęk Depresja Strata bliskiej osoby Psychologia