Rozumiem, że dostrzega Pani takie swoje cechy, które utrudniają harmonijne komunikowanie się z innymi. Jest to dobry punkt wyjścia do pracy nad samym sobą. Jeżeli potrzebuje pani w dokonaniu tych zmian pomocy, to proszę się zgłosić na psychoterapię, która właśnie temu służy.
Witam:) Jestem przekonana, że czasami zachowujesz się "normalnie" i są osoby, z których się nie śmiejesz albo śmiejesz tylko od czasu do czasu a tak poza tym, nie. Domyślam się też, że były takie momenty w twoim życiu, które pokazywały, że nie tylko pieniądze są dla Ciebie ważne, ale na przykład przyjaźń.....Poszukaj tych "wyjątków" w swoim życiu i rób tego więcej;) W szukaniu pozytywów zacznij od siebie. Wypisz sobie jak najwięcej pozytywnych swoich cech i umiejętności, zaczynając od tych małych i tych, które wydają ci się mało ważne- minimum 30. Każdego dnia dodawaj kolejne dobre cechy. Pomyśl, co to dla Ciebie znaczy "normalnie się zachowywać" i po prostu to rób.
Życzę Ci uważności w odkrywaniu swoich dobrych cech i pozbycia się etykietki osoby, która "nie potrafi.."
Pozdrawiam serdecznie.
Może warto skonsultować się z psychologiem? Będzie mógł się przyjrzeć zarówno objawom jak i Pani zachowaniu i historii życia i stwierdzić, czy obecne zachowanie jest przejawem zaburzeń osobowości czy kryzysu okresu dojrzewania i budowania tożsamości. Od razu tez będzie mógł zaproponować rozwiązania i/lub leczenie.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Osobowość definiuje się często jako zestaw stosunk
Nawet lekarzom zdarza się mylić jej objawy z depre
Nerwice, czyli zaburzenia lękowesą grupą zaburzeń
