Rozmowy w rodzinie o uczuciach, emocjach

Moi rodzice chodzą na terapię - zaczęli do mnie mówić dziwnym językiem, psychoslangiem. Mówią o uczuciach, emocjach, zachęcają do opisywania emocji, dopytują o różne intymne sprawy itp. To u mnie powoduje wstręt, odrzut, a w większym natężeniu - niemal fizyczny ból, jest nie do wytrzymania. Po każdej rozmowie przez kilka dni jestem chora. Tak samo reaguję, gdy psychoterapeuta (przygodna konsultacja) wypytuje mnie o różne sprawy: jestem ciężko chora. Co jest ze mną nie tak?

KOBIETA, 32 LAT ponad rok temu

Terapia rodzinna Psychoterapia par i małżeństw Psychologia Emocje

Mgr Elwira Chruściel Psycholog, Warszawa

62 poziom zaufania

Witam,

być może zawód psychologa i psychoterapeuty nie jest po prostu przez Panią darzony zbyt wielkim szacunkiem? A skoro rodzice tak bardzo zaangażowali się w proces naprawy stosunków małżeńskich przy pomocy specjalisty, tym bardziej wzmianki na ten temat Panią irytują? Niewykluczone, że gdy zobaczy Pani pozytywne efekty oddziaływania psychoterapii na rodziców (nie tylko w zakresie używanego słownictwa), zmieni Pani zdanie 

Tymczasem zachęcam do szczerej rozmowy z rodzicami (w końcu o taką proszą) i wyjaśnienie im awersji jaką Pani ma do tego tematu i np. ustalenie, że oni skoro lubią, będą korzystać z takiej formy pomocy (a Pani nawet może im kibicować), a Pani, skoro nie tylko nie lubi, ale wprost tego nie cierpi – będzie sobie z boku spokojnie żyła bez tego rodzaju wsparcia..?

Jeśli rodzice zadają Pani zbyt intymne pytania, najlepiej powiedzieć im o tym wprost, że nie chce Pani akurat z nimi na ten temat rozmawiać i ewentualnie podać powód. Skoro rodzice są w procesie terapeutycznym, powinni być uwrażliwieni na wyrażane przez Panią potrzeby i tę decyzję uszanować.

Być może nie jest Pani gotowa na rozmowę ze specjalistą, a może nie ma Pani nawet takiej potrzeby/ochoty - ma Pani do tego prawo. Proszę nie robić tego na siłę. Jeśli jest Pani zadowolona ze swojego życia, nie potrzebuje Pani wsparcia w zakresie psychologicznym, nie ma sensu zmuszać się do tego, gdyż nie przyniesie to pożądanego efektu.

Pozdrawiam
Elwira Chruściel

Mgr Adam Kowalewski Psychologia, Łódź

62 poziom zaufania

Wszystko z Panią jest w porządku. Mówienie o uczuciach i emocjach zwłaszcza głębokich i to z rodzicami jest trudne. Powinna Pani powiedzieć i to wprost, że nie życzy sobie tego bo źle się później Pani z tym czuje. Proszę ich zapewnić, że jeżeli będzie Pani potrzebowała pomocy, na pewno się Pani do nich zwróci, tymczasem oczekuje traktowania jak każdego innego człowieka.
Pozdrawiam.

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Brak uczucia szczęścia w rodzinie adopcyjnej – odpowiada Mgr Tomasz Furgalski
Jak reagować, aby nie urazić nikogo w rodzinie męża? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Dlaczego osoba nie jest w stanie poradzić sobie z emocjami? – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
Jak zapanować agresję i emocje? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Tłumienie emocji - jak to zmienić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak wyrażać uczucia? – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
Agresja w rodzinie a problemy ze stresem – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Rozmowa z dorosłym synem o planowaniu dziecka – odpowiada Aurelia Kurczyńska
Problemy finansowe w rodzinie – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Dlaczego mój ukochany nie okazuje mi żadnych uczuć? – odpowiada Mgr Magdalena Hanna Nagrodzka

Rozmowy w rodzinie o uczuciach, emocjach

artykuły

Moje dziecko jest z miłości - nie z in vitro!

O czym nie mówią kobiety, a mężczyźni boją się zapytać? Tematy, które wciąż nas zawstydzają

Mężczyźni o sprawach intymnych Polek. "Większość nie jest zainteresowana"

Aktualne trendy

Popularne tematy

Artykuły na ten temat

Najnowsze pytania z tej specjalizacji

Popularni lekarze

logowanie

przypominanie hasła