Rozstanie i wybór własnej drogi życiowej

Mój problem polega na tym, że mam 22 lata a nie wiem czego chcę. Własnie z tego powodu zakończyłam 4-letni związek, ponieważ poczułam coś do kogoś innego. Większość koleżanek w moim wieku już jest zaręczonych, bądź mieszkają ze swoimi partnerami natomiast ja nadal czuję się dzieckiem. Czuję presję ze strony otoczenia. Boję się że kiedyś będę żałować że zostawiłam tak dobry materiał na męża. Ale nie czuję się gotowa na zobowiązania i sama już nie wiem co robić....

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Rozwój osobisty Psychologia Rozstanie

Mgr Piotr Jan Antoniak Psycholog, Warszawa

70 poziom zaufania

Witam Panią. Dla mnie to co Pani napisała o swoim braku gotowości jest kluczowe. Ma Pani do wyboru dwie drogi. Jedna to iść za normami, oglądając się na innych i bycie w związku, relacji pomimo braku gotowości. Na tej drodze dodatkowo działa na Panią presja otoczenia. Tak naprawdę wówczas spełni Pani oczekiwania i potrzeby innych a nie swoje. Druga droga to słuchanie swoich uczuć, oczekiwań i potrzeb a przede wszystkim sprawdzanie czego Pani potrzebuje by być gotową na związek. Proszę uważać na swoje poczucie wartości. Nie wiem czy w określeniu "nadal jestem dzieckiem" nie kryje się zarzut pod własnym adresem. Jeśli nadal będzie Panią niepokoiła ta sytuacja może Pani rozważyć wizytę u psychologa, który może być bezpiecznym lustrem w którym może Pani obejrzeć swoje wątpliwości i dylematy. Pozdrawiam Panią
http://piotrantoniak.pl/

Mgr Magdalena Hanna Nagrodzka Psychologia, Warszawa

65 poziom zaufania

A dlaczego porównuje się Pani do kogoś z otoczenia? Skąd Pani wie z jakiego powodu Pani koleżanki czy koledzy są w tzw. "stałych związkach"?

Gdyby wybrać jedną mądrość psychologiczną brzmiałaby ona tak: "Pamiętajmy, że nie zawsze jest tak, jak na to wygląda".

Po pierwsze proszę się nie porównywać do innych. Bo każdy ma inną historię, inne doświadczenia, innymi motywami się kieruje. Być może jeszcze nie jest Pani gotowa do trwałego związku i może się Pani teraz tak czuć. Być może za jakiś czas to się zmieni i wówczas będzie Pani mogła się zaangażować w relację.
A tymczasem proszę być sobą :) wszyscy inni już są zajęci.

Głowa do góry! :)

Magdalena Nagrodzka
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA
www.nagrodzkacoaching.pl

Dr Daniel Melerowicz Psychologia, Katowice

60 poziom zaufania

Dzień dobry, jeżeli jako 22 latka nie jest pani gotowa na stały związek a obawy co do pani dojrzałości opierają się na ocenach otoczenia to warto sobie dać czas i nie ulegać naciskowi. Jednak jeżeli obawa wynika z pani, boi się pai że nie jest zdolna podejmować decyzji, widzi pani pewne braki w tym zakresie zachęcam do omówienia tego ze specjalistą - psychologiem, psychoterapeutą. Samo nie bycie w związku w wieku 22 lat nie wydaje się być odstępstwem od normy. Pozdrawiam.

Mgr Michał Pyter Psychologia

60 poziom zaufania

Witam Panią.
Wydaje mi się, że nie ma ogólnego przepisu na udane życie. Napewno warto kierować się tym co pojawia się w Pani. Normy wyznaczane przez otoczenie nie powinny Pani do niczego zmuszać. Ktoś kiedyś powiedział, że życie polega na ciągłym poszukiwaniu. Proszę nie przestawać szukać.

Pozdrawiam i życzę powodzenia,
Michał Pyter
https://michalpyter.com

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak mam zacząć współżycie seksualne – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Matka alkoholiczka i wybór własnej drogi życiowej – odpowiada Mgr Joanna Wantuch
Uczucie bezsensu w życiu po rozstaniu – odpowiada Mgr Dawid Karol Kołodziej
Co zrobić, żeby chłopak w końcu się określił? – odpowiada Mgr Anna Gromińska
Kłótnie i rozstania w związku – odpowiada Mgr Katarzyna Batugowska
Kłótnie z partnerką i rozstanie – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
Jak odbudować związek po rozstaniu? – odpowiada Mgr Kamila Drozd
Dlaczego każdy mężczyzna jest mi obojętny? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Problemy w 4-letnim związku – odpowiada Mgr Marta Belka-Szmit
Czym powinnam kierować się przy wyborze partnera? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer

artykuły

Najczęstsze błędy psychoterapeutów, czyli jak nie marnować czasu i pieniędzy

Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy

Dzień Otwarty (NIE)WIDZIALNA NASTOLETNIA DEPRESJA

Bezpłatne konsultacje ze specjalistami, wykłady i

Sama straciła koleżankę. Agnieszka Sienkiewicz chce krzyczeć o problemach psychicznych Polaków

- Moja koleżanka targnęła się na życie mając 1

Problem z wyborem drogi życiowej

Dzień dobry... W swoim życiu zatrzymałam się w połowie drogi i sama nie wiem, jaki kierunek powinnam obrać i co będzie dla mnie najlepsze... Mam problemy z utożsamieniem tego co potrafię, co lubię i kim chce być w przyszłości. To za co się zabieram, szybko traci swój zapał i energię... W tym roku chciałam zacząć studia, jednak szybko przekonałam się, że wybrany kierunek nie jest dla mnie... Więc co w takim przypadku mogą Państwo poradzić?

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Psychologia Podejmowanie decyzji

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Wątpliwości, brak pewności i planów co do swojej przyszłości, duże emocjonalne dylematy wobec życiowych decyzji są niejako naturalne dla każdego młodego człowieka - są elementem rozwoju i dojrzewania. Podobnie zmiany decyzja, zmiany pomysłów na siebie, niekiedy nawet porzucanie rozpoczętych działań.
Może być jednak znakiem poważniejszych trudności (np. skłonności do nastroju depresyjnego, depresji młodzieńczej itp.), jeśli jednocześnie pojawia się apatia, brak wiary w siebie, poczucie beznadziejności i niechęć do podejmowania kolejnych prób odnalezienia swojej drogi.
Warto w tym czasie (jeśli istnieje taka możliwość) czerpać ze wsparcia najbliższych (rodziny, znajomych), a także z własnych dotychczasowych dobrych doświadczeń i zasobów - w czym jestem dobra, co już mi się w życiu udało, jakie są moje zalety.
W przypadku przedłużania się obniżenia nastroju, polecam konsultację psychologiczną.

Pozdrawiam!

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

80 poziom zaufania

to rozległy i wielowątkowy temat.odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY (moża też pracowac na skypie).pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Niespełniona miłość i brak sensu życia – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Problem z wyborem drogi życiowej i chęć pójścia na studia – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Dzieciństwo bez ojca a problem w związkach – odpowiada dr n. med Monika Łukaszewicz
Problem z narzeczonym, który nie ma szacunku – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Zmiana kierunku szkoły średniej – odpowiada Mgr Anga Aleksandrowicz
Problemy z wyborami życiowymi – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
Wybór drogi zawodowej – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Czym jest preorientacja zawodowa przy określaniu celów terapii? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
Depresja a brak akceptacji swojej orientacji seksualnej – odpowiada Mgr Michał Bielecki
Brak ejakulacji podczas stosunku od kilku lat – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska

artykuły

Poczucie bezsilności w depresji

Depresja stanowi zaburzenie, charakteryzujące się

Kontrowersje wokół uczelni Rydzyka i studiów medycznych. "Poszli po bandzie"

Wątpliwej jakości plan na zwiększenie liczby lekar

Depresja - czym jest?

W ostatnich latach termin „depresja" stał się popu

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Problemy z wyborami życiowymi

Mam 21 lat. Boję się haseł typu "Każdy jest kowalem swego losu", "Wszystko zależy od ciebie", "co cię nie zabije, to cię wzmocni." Gdy ktoś tak odpowiada na moje problemy, czuję się bardzo samotnie, zaczynam się bać. Uważam, że te hasła nie są prawdziwe, bo wiele spraw w życiu jest zupełnie od nas niezależnych. Czy mam rację?

KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne

Mgr Zuzanna Starczewska Psycholog, Sosnowiec

52 poziom zaufania

Witam,
Myślę, że Pani ma rację, pewne rzeczy są od nas niezależne ale na niektóre mamy wpływ i te trzeba "oswajać" i pielęgnować. Ludzie często posługują się sloganami, gdy nie wiedzą co powiedzieć.
Pozdrawiam

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Rzeczywiście są sprawy, na które nie mamy wpływu. Np pogoda. Choć nie oznacza to, że nie możemy podjąć szeregu działań dzięki którym lepiej odnajdziemy i zorganizujemy się w otaczającej nas rzeczywistości. Trzymając się przykładu- nie mamy wpływu na pogodę, ale możemy się przygotować do niej tak by zachować zdrowie i nie zrezygnować ze swoich planów. Najtrudniejsze w życiu jest rozróżnienie- na co mamy wpływ, a co jest poza naszą kontrolą. W tym pierwszym przypadku warto działać, w tym drugim pogodzić się i zaakceptować. Ważna jest autentyczność i szczerość wobec samego siebie, gdyż łatwo popaść w pułapkę "usprawiedliwiania się".

Jadwiga Broniś Psycholog, Kielce

16 poziom zaufania

Witam. Z tą racją to nie jest tak do końca. Hasła przytoczone w liście - mnie kojarzą się z odpowiedzialnością za dokonywane wybory. Te zawsze zależą od nas. Nie zawsze jesteśmy w stanie przewidzieć konsekwencje takich wyborów. Możemy je oszacować, przeanalizować,ale to wszystko. Nie ma potrzeby straszyć się konsekwencjami, bo nie wykonasz żadnego ruchu- warto zastanowić się co można zrobić w konkretnej sytuacji, bo to na pewno zależy od nas.Przed decyzja czasami warto się poradzić, popytać i potem wybrać. Jadwiga Bronis- psycholog