Przyczyny trudności w relacjach bywają różne. Często najlepiej przyjrzeć się im podczas psychoterapii. Dodatkowo informacje zwrotne od terapeuty pomogą Panu w zmianie, testowaniu nowych zachowań, a tym samym doświadczaniu większej bliskości i relacji z innymi.
Dzień dobry,
Proszę znaleźć w swojej miejscowości psychoterapię grupową.
Witam Pana,
Samotność i popularność to dwie różne kwestie i nie jestem pewna, o którą Panu chodzi. Można mieć wielu znajomych a i tak czuć się samotnym. W poczuciu samotności istotne jest, jak jesteśmy w kontakcie ze sobą i jaka jest jakość naszych relacji z ludźmi.
Bywa tak, że osoby, które bardzo potrzebują przyjaźni czy bliskości jednocześnie bardzo boją się odrzucenia i tak naprawdę nie wierzą, że mogą doświadczyć akceptacji, zrozumienia czy sympatii ze strony innych. Stąd próby udawania kogoś - jakby budowanie fasady. Być może skupia się Pan bardziej na tworzeniu swojego wizerunku poprzez ubiór czy sposób bycia a za mało jest ufności, autentyczności i otwartości.
Temat wzorców budowania relacji jest bardzo złożony. To jak wchodzimy w kontakt z innymi, wynika z tego, jak wyglądały relacje z rodzicami/ opiekunami. Każdy ma swoją niepowtarzalną historię. Dlatego jeżeli chce Pan lepiej zrozumieć swoją i poprawić jakość relacji z innymi zachęcam do psychoterapii.
Życzę powodzenia!
Małgorzata Bukowska
Witam,
Pana problem może mieć źródło w sposobie w jaki Pan myśli o sobie. Zachęcam do skorzystania z psychoterapii, gdzie znajdzie Pan pomoc. Może Pan skorzystać z wizyt w Poradni Zdrowia Psychiczne lub prywatnie. Dobrym pomysłem może być też udział w grupie terapeutycznej, podczas tego typu spotkań może pan się przyjrzeć swojemu funkcjonowaniu, otrzyma pan również informacje zwrotne od innych członków grupy. Pozdrawiam.
Witam,
Często jest tak, że w kontaktach społecznych emanujemy do innych ludzi, tym co sami myślimy o sobie i mówiąc obrazowo - zarażamy ich takim myśleniem. Jeśli Pan sam docenia swoją abstynencję, zasady życiowe którymi się Pan kieruje i traktuje je Pan jako coś pozytywnego, czym można podzielić się z innymi osobami, co jest czymś wartościowym to nie odstrasza to ludzi. Jeśli chodzi o grono znajomych, to warto docenić jakość tych relacji a nie ilość oraz szukać ludzi, którzy podobnie myślą o życiu jak Pan - daje to więcej swobody w wyrażaniu poglądów i byciu sobą. Dobrze jest skorzystać z możliwości poznania nowych osób i dostania odpowiedzi jak Pan jet postrzegany prze innych np. podczas terapii grupowej lub skorzystać z poradnictwa indywidualnego pozwalającego kształtować otwartą postawę wobec ludzi oraz właściwy obraz siebie.
Pozdrawiam,
Małgorzata Mazurek
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Uczucie samotności i brak przyjaciół – odpowiada Mgr Anna Bernatowska
- Czy uczucie dużej samotności jest niebezpieczne? – odpowiada Mgr Edyta Szafran
- Samotność odczuwana nieustannie przez 20-latkę – odpowiada Mgr Jarosław Józefowicz
- Uczucie samotności u 20-latka – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Jak zrozumieć siebie i swoje zachowania? – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Samotność i znudzenie a leczenie – odpowiada Mgr Małgorzata Bukowska
- Jak poradzić sobie z tym uczuciem samotności? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Uczucie samotności u 18-latka – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
- Uczucie samotności po wyjeździe do dużego miasta na studia – odpowiada Mgr Ryszard Chłopek
- Trudności z utrzymaniem relacji – odpowiada Mgr Piotr Jan Antoniak
artykuły
Jednego dnia jest się panem życia, a następnego pacjentem po udarze
- Najgorszy moment był wtedy, gdy obudziłem si
Osobowość unikająca - czym jest? Przyczyny, objawy i leczenie
Osobowość unikająca (ang. avoidant personality), o
Po prostu lubię ludzi
Z dr Mariolą Kosowicz, jedną z pięciu najwyżej oce